2020 - 1ste zondag van de advent © Harrie Brouwers, Voerendaal





GOD WORDT MENS
ALS JE OP HEM WACHT



JERUZALEM WACHT

Het relaas van Marcus nadert zijn ontknoping. Jezus is onderweg naar Jeruzalem.
De toon wordt grimmig. Er hangt dood in de lucht.
Als Marcus dit opschrijft is Jeruzalem door de Romeinen verwoest. De tempel is met de grond gelijk gemaakt.
Als Marcus vertelt dat Jezus Jeruzalem nadert, dan voelt hij de pijn van de vernietigde tempel.
Dood en ondergang werpen hun schaduw over het verhaal. 
Vanzelf komen bij Marcus herinneringen boven aan debatten die Jezus had gevoerd
over ondergang en verwoesting. Vaak zal hem gevraagd zijn: ‘Wanneer is Gods geduld eindelijk op?’
‘Wanneer zal God ingrijpen?’ ‘Wanneer vergaat de wereld?’ Het was in die dagen een actueel thema.
Steevast was het antwoord van Jezus geweest: ‘Je moet niet speculeren. God komt onverwacht!’
Een tijdstip kun je er niet aan koppelen. ‘De mensenzoon komt onverwacht!’
 
HET UUR VAN DE DIEF
Jezus gebruikt allerlei beelden om dit duidelijk te maken.
Het eind van de wereld, de heerschappij van God, komt zo onverwacht
als de bruidegom die bij het bruidsvertrek opdoemt; zo onverwacht als een dief in de nacht;
zo onverwacht als een koning die na een lange reis thuiskomt!
Vroeger op school gebeurde het wel eens dat een leraar te laat in de klas kwam.
Sommige docenten moesten immers op meerdere locaties optreden.
Er ontstond dan een aanzwellend rumoer in het lokaal.
Gauw nog het huiswerk van iemand overschrijven, roepen, duwen, rennen, gooien, propjes schieten...,
maar je wist dat elk ogenblik de leraar in de deuropening zou staan
en de eerste overtreders die hem in het oog vielen, streng zou straffen.
Soms werd het lawaai zo luidruchtig, dat de directeur zelf in de deur stond.
Dat leidde steevast tot een collectieve straf.
Mattheus en Lukas voegen hier nog een ander beeld aan toe:
‘De mensenzoon komt als een dief in de nacht!’ Het staat ook in een brief van Paulus en van Petrus.
Hoe onverwacht komt een inbreker trouwens?
Als je de statistieken erop naleest moet je toegeven dat de boef onverwacht komt.
Je verwacht hem misschien in de nacht, maar 86 van de 100 keer vindt een inbraak overdag plaats.
En niet het meest in villawijken; achterstandswijken zijn vaker de dupe.
De inbrekers komen niet voornamelijk uit Oost-Europa, want de gemiddeld dief woont niet verder af dan 800 meter.
 
MEER MENS
Je moet zo leven dat de leraar in de deuropening of de heer die op reis is, je niet overvallen.
Als je niet attent bent voor het geheim achter dit leven;
als je niet verwacht dat je rekenschap gevraagd wordt;
als je je niet bewust bent van de Liefde die je draagt,
dan zul je God nooit ontmoeten.  
Het lijden van kinderen die aan hun lot worden overgelaten,
de burgeroorlogen die volkeren verdrijven uit hun huizen...
ze moeten niet de deprimerende getuigen zijn van een zinloze schepping,
maar ze moeten juist het verlangen wekken naar een wereld waarin iedereen recht gedaan wordt.
God wordt mens als je op Hem wacht!
En wat wellicht nog belangrijker is: een mens wordt meer mens als hij op God wacht.
 
EN WIJ?
Als ik dit zegt komt het beeld bij me op van sinterklaasavond. Je wist dat hij kwam. 
De gitaren werden gestemd. Melk werd opgewarmd voor de cacao.
Iedereen werd opgetrommeld in de kamer en dan zong je uit volle borst
totdat er in huis een luid gerommel klonk waarmee een Piet, met een bepaalde kleur, zijn komst aankondigde.
De verwachting veranderde ons! 
Bij de Super kon een mevrouw haar vreugde niet voor zich houden.
Ongevraagd vertrouwde ze me toe: ‘Morgen komt mijn dochter terug van haar wereldreis.’
Deze moeder kocht al haar lievelingsvoedsel: quiche met prei en ham, paprikachips,
een meloen en zure haringen. Ze had het hele huis gepoetst, en voor de zekerheid het bed
op de oude kinderkamer opgemaakt en een vriendin uitgenodigd.
De komst van haar dochter veranderde de hele dag. 
Dat moet onze fantasie prikkelen.
Als we wisten dat vanavond God bij ons zou aankloppen, wat zouden we vandaag nog willen doen?
Wie zouden we nog willen bedanken? Wie zouden we nog vergeving willen schenken?
Wie zouden we ons excuses willen aanbieden en welk doel zouden we nog graag iets geven?
Welk lied zouden we zingen en welke kleren zouden we aantrekken?
Dat is de kanttekening die Jezus bij het einde der wereld maakt.

DIEF
Lieve kinderen. Eva kwam hijgend uit school. ‘Mamma, mamma, bij Luuk hebben ze ingebroken?’ Luuk woonde niet zover weg. Een paar straten maar. ‘Wanneer dan? Hebben ze wat meegenomen?’ Mamma had veel vragen maar eentje durfde ze niet te stellen, de belangrijkste. Ze wilde Eva niet bang maken. ‘Hadden ze de dief betrapt; waren er misschien klappen gevallen? ‘De politie denkt dat ze vanmorgen tussen 5 en 6 hebben ingebroken’, zei Eva. ‘En ze hebben alles overhoop gehaald. Ze zochten zeker naar geld of gouden ringen.’ Eva vertelde ook hoe erg Luuk geschrokken was. Hij dacht dat hij nooit meer zou durven slapen. Hij had pappa een extra slot op zijn kamerdeur gevraagd. En toen had pappa gezegd: ‘En als er dan eens brand komt, dan zit jij opgesloten.’ ‘En nou is Luuk bang voor dieven èn voor brand’, besloot Eva.
Gelukkig had de pappa van Luuk in de hal een nieuwe ruit met dubbelglas laten zetten, en zelfs een camera opgehangen en een sirene. ‘Nou’, zei mamma, ‘dan hoeft Luuk niet meer bang te zijn.’ Eva dacht na. ‘Gaat pappa dat hier in huis ook doen, want nou ben ik ook bang?’ Wij hebben al dubbel glas en een alarm. zei mamma ferm. Dat was wel niet waar, maar ze zou het pappa vanavond vragen en dus was het ook niet echt gelogen, maar een voorschotje op de waarheid! Voor een goede nachtrust mag dat wel.