2013 - 2de zondag door het jaar © Harrie Brouwers, Voerendaal

(wegens ziekte is deze preek niet gehouden....!)

'DOE MAAR WAT HIJ ZEGT!'

DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG

Ik hoor vaak sombere geluiden over het huwelijk. En inderdaad, op het gebied van seksualiteit en gezinsleven is de laatste generaties veel veranderd. Sedert 1950 is het aantal mannen en vrouwen dat tot een huwelijk besluit bijna gehalveerd. En tegenwoordig kiest daarvan nog maar een kleine helft voor een kerkelijke bevestiging. De verhalen over scheidingingen zijn vaak dramatisch. Het leven van hele families wordt overhoop gehaald. En de kinderen liggen al te vaak in de vuurlinie.
Toch kan ons beeld vertekend zijn. Veel jonge mensen kiezen immers niet voor een huwelijk, omdat ze de bemoeienis van de overheid niet wensen; maar ze voelen zich wel degelijk voor elkaar bestemd en ze zoeken ook naar mogelijkheden om dat te vieren en vast te leggen. En is het niet zo, dat het huwelijk door de eeuwen heen voortdurend aan verandering onderhevig is geweest; zij het, dat de evolutie van de maatschappij vroeger veel langzamer verliep.
De gemiddelde leeftijd van een mens is behoorlijk gestegen. Een paar eeuwen geleden lag de levensverwachting ergens in de dertig jaar. Een gouden bruiloft was werkelijk een zeldzaamheid, de harmonie rukte er voor uit! Dat houdt in, dat mensen die elkaar tot de dood trouw blijven, dat heel wat meer jaren doen dan vroeger!
Dus is het goed om ons te realiseren dat maar liefst twee van de drie huwelijke slaagt in zijn ideaal, en man en vrouw bewaren tot in de dood, ondanks internet, ondanks de werkende vrouw, ondanks de gering sociale controle.

DE HUWELIJKEN VAN TEGENWOORDIG
De barmhartige zorg van christenen dient daarbij uit te gaan naar dat ene huwelijk dat schipbreuk lijdt. Jezus was op zoek naar de verlorenen. Hij voelde zich geroepen om juist voor hen iets te betekenen. De kerk is in haar ijver om de waarde van het huwelijk hoog te houden, in deze opgave tekort geschoten. Anderzijds zie ik veel gelovigen die niet tekort schieten, en die van harte deze mensen ondersteunen en met hen meeleven. Ook zij zijn de kerk!
De indruk die bestaat dat de jeugd van tegenwoordig te snel uit elkaar gaat, wordt ook niet door de statistieken bevestigd: de gemiddelde duur van een gestrande verbintenis is tegenwoordig meer dan 14 jaar, tegen 12 enkele decennia geleden.

BRUILOFT ZONDER BRUID
Uit de tijd van Jezus zijn mij geen echtscheidingsgetallen bekend! We weten dat een vrouw economisch op haar man was aangewezen. Ze zal een slecht huwelijk gekozen hebben boven honger en ellende. We weten dat een huwelijk niet zo romantisch werd gezien als tegenwoordig. De wederzijdse ouders sloten een contract en bepaalden een prijs.
Vandaag lezen we het verhaal van Johannes over een builoft in Kana. Het verhaal gaat niet echt over het huwelijk. De bruid en de bruidegom komen er niet eens in voor. Wel Maria en Jezus!
Het verhaal staat in een lange traditie. Johannnes’ lezers kennen die. Deze traditie bewaart verhalen over een volk dat honger heeft in de woestijn. Over mensen die van dorst dreigen om te komen. Over schaarste tijdens hongersnood. Johannes gebruikt woorden en zinswendingen uit zulke verhalen.
‘Doe maar wat hij u zegt’, is het sleutelwoord. Maria zegt het tegen de waterdragers en ze zegt het tegen ons. ‘Doe maar wat Jezus zegt, dan komt het goed.’ Hij zal voor overvloed zorgen, voor wijn, voor bruiloft, voor het koninkrijk van God. Wie Jezus volgt kan de wereld veranderen. Wie leeft uit de liefde kan de werkelijkheid betoveren. Liefde doet wonderen! ‘Doe maar wat u zegt’, en u zult het ware leven bezitten! Dat ware leven is Jezus’ thuiskomst bij God. Dat is het geheim van Pasen, van de derde dag. En zo was Johannes zijn verhaal begonnen: op de derde dag! Dat we maar weten waar de bruiloft over gaat!

LIEFDE DOET WONDEREN

We vertellen dit verhaal vaak bij een huwelijk. Ik leg aan het bruidspaar uit dat ook zij met hun liefde wonderen kunnen doen. Die ene ander in je leven geeft betekenis aan alledaagse dingen, aan een doktersvisite, aan een avondstudie, aan een chemokuur, aan het omspitten van de tuin en het schoonmaken van spruiten. En als die ene ander weggevalt, dan stort de wereld in. Je avondwandeling verliest zijn zin, je eten smaakt niet meer. Op de televisie is niets interessants meer; zelfs de voetbalwedstrijd boeit niet.
Als we doen wat Jezus zegt, als we het koninkrijk van God met onze liefde dichterbij brengen, dan gebeuren er wonderen.
De liefde maakt van maandag een zondag, van gehaktballen een feestmaal en van de regen een warme douche. Van water maakt ze wijn. En het mooiste is: daar hoef je niet voor getrouwd te zijn!

ROZENGEUR
Lieve kinderen. Lisa zat in he kringgesprekje. Dat was gezellig. De juf vroeg: ‘Wie heeft er wat meegemaakt?’ Lisa stak haar vinger in de lucht. Ze was bruidsmeisje geweest bij tante Mirte. Ze had een witte jurk aan gehad en haar nagels waren rood gelakt. Ze had een mandje gekregen met rozenblaadjes en die moest ze voor de bruid op de rode loper strooien. Stijn mengde zich in het gesprek. ‘Waar is dat goed voor?!’ Lisa wierp een boze blik op Stijn. Jongens begrepen dat niet. ‘Rozenblaadjes zijn mooi!’, riep Lisa. ‘Vin-ik niet’, zei Stijn. ‘Als ik ga trouwen...’ Alle kinderen schoten in een lach. ‘Als ik ga trouwen dan strooi ik vuurwerk en rook, dat iedereen moet wegrennen.’ Lisa was sprakeloos maar ze liet zich het verhaal niet afnemen en zeker niet haar mooie zaterdag. Ze keek Stijn minachtend aan en zei: ‘Dan trouw ik alvast zeker niet met jou!’