De genoemde datums laten het moment van publicatie zien,
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
2014 - 3de zondag door het jaar © Harrie Brouwers, Voerendaal
BROERTJES EN ZUSJES
BROEDER-, ZUSTERLIEFDE
Vrienden kies je zelf uit, je broers en zussen niet! Jezus kiest, en... hij kiest broers als zijn vrienden!
Het is niet altijd koek en ei tussen broers en zussen, en ook de bijbelverhalen vertellen over heftige rivaliteit, tussen Kaïn en Abel, tussen Jozef en Ruben, tussen de verloren zoon en zijn grote broer en tussen Martha en Maria. Het gaat vaak mis in de opvoeding. Ruben en Juda hadden wel dezelfde vader maar een andere moeder. De verloren zoon kampte met gedragsstoornissen waar zijn vader tenslotte overheen kon stappen. Martha en Maria leden onder de vooroordelen die er over vrouwen bestonden. Soms wakkeren ouders de rivaliteit tussen hun kinderen onbewust aan, zodat elk kind het gevoel blijft houden tekort te schieten. Ze blijven proberen de ander de loef af te steken. Zulke conflicten barsten dan los als de ouders er niet meer zijn. De omgeving denkt dat het gevecht om de erfenis gaat, of dat de kouwe kant erachter zit. In werkelijkheid is er iets anders aan de hand. De kinderen hebben het gevoel gekregen dat ze pas echt bemind worden, als ze de anderen overtreffen. Ze gunnen elkaar niets en dat leidt tot openlijke ruzie als de ouders eenmaal zijn weggevallen. In al die gevallen is er in de ontwikkeling iets mis gegaan. Wat we echter ten diepste verlangen is iets anders: een mooi contact met zussen en broers.
Het is niet altijd koek en ei tussen broers en zussen, en ook de bijbelverhalen vertellen over heftige rivaliteit, tussen Kaïn en Abel, tussen Jozef en Ruben, tussen de verloren zoon en zijn grote broer en tussen Martha en Maria. Het gaat vaak mis in de opvoeding. Ruben en Juda hadden wel dezelfde vader maar een andere moeder. De verloren zoon kampte met gedragsstoornissen waar zijn vader tenslotte overheen kon stappen. Martha en Maria leden onder de vooroordelen die er over vrouwen bestonden. Soms wakkeren ouders de rivaliteit tussen hun kinderen onbewust aan, zodat elk kind het gevoel blijft houden tekort te schieten. Ze blijven proberen de ander de loef af te steken. Zulke conflicten barsten dan los als de ouders er niet meer zijn. De omgeving denkt dat het gevecht om de erfenis gaat, of dat de kouwe kant erachter zit. In werkelijkheid is er iets anders aan de hand. De kinderen hebben het gevoel gekregen dat ze pas echt bemind worden, als ze de anderen overtreffen. Ze gunnen elkaar niets en dat leidt tot openlijke ruzie als de ouders eenmaal zijn weggevallen. In al die gevallen is er in de ontwikkeling iets mis gegaan. Wat we echter ten diepste verlangen is iets anders: een mooi contact met zussen en broers.
ALLERNAASTE
Elk jaar verliezen een paar honderdduizend Nederlanders een zus of een broer. Voor de meesten van hen is dat een pijnlijk verlies. Het maakt ze eenzaam. Met die broer of zus hadden ze immers minstens de helft van het aantal genen gemeen. De helft of meer. Meer kun je niet met iemand verwant zijn, of je moet er een van een eeneiige tweeling zijn. En wat belangrijker is: je deelt met je broer of zus hetzelfde verleden. Je hebt het geluk ervaren van dezelfde lieve moeder, of dezelfde wispelturige moeder, van dezelfde overbezorgde vader of dezelfde agressieve vader. Je bent opgegroeid met dezelfde liedjes en dezelfde grapjes. Je hele onderbewustzijn, je onuitgesproken angsten en onzekerheden die komen uit het domein dat je broer en je zus ook hebben gekend. Daarom kunnen ze zo ontzettend waardevol zijn als je iets te verwerken hebt.
Je merkt dat, als er iemand overleden is. Een vader is dood. Broer en zus treuren om het verlies. Ze hebben allebei hun verhaal. De jongen heeft als oudste vooral een strenge vader gehad met wie hij in de puberteit heel wat uit te vechten had. De dochter heeft een beschermende trotse vader gehad die haar verwende. Maar het is dezelfde vader, en als deze zoon en deze dochter elkaar hun eigen verhaal gunnen en elkaars verdriet erkennen, dan kunnen ze door niemand beter getroost worden dan door elkaar. As je ooit nog eens gevoed wilt worden vanuit de wortel van je bestaan, dan kan dat bij je broer of zus. Soms bots je daarbij op barrières uit het verleden, soms worden die overwonnen, soms blijft de pijn van onbereikbaarheid, maar als het lukt is het pure genade.
Je merkt dat, als er iemand overleden is. Een vader is dood. Broer en zus treuren om het verlies. Ze hebben allebei hun verhaal. De jongen heeft als oudste vooral een strenge vader gehad met wie hij in de puberteit heel wat uit te vechten had. De dochter heeft een beschermende trotse vader gehad die haar verwende. Maar het is dezelfde vader, en als deze zoon en deze dochter elkaar hun eigen verhaal gunnen en elkaars verdriet erkennen, dan kunnen ze door niemand beter getroost worden dan door elkaar. As je ooit nog eens gevoed wilt worden vanuit de wortel van je bestaan, dan kan dat bij je broer of zus. Soms bots je daarbij op barrières uit het verleden, soms worden die overwonnen, soms blijft de pijn van onbereikbaarheid, maar als het lukt is het pure genade.
JEZUS KIEST
Jezus zoekt leerlingen. Dat is gek eigenlijk. Ik denk dat de meeste leerlingen hèm zochten. Ze kwamen op hem af, ze bleven nieuwsgierig luisteren naar de openbare debatten die de rabbi’s met elkaar voerden. Ze hadden van hem gehoord, over zijn charisma, over zijn genezingen en nu voegen ze zich bij hem. Tientallen mannen en vrouwen. Maar de verteller Matteüs wil onze aandacht op iets anders richten: niet de mensen kiezen voor God, God kiest voor de mens. Dat zijn niet twee verschillende werkelijkheden, maar dat zijn twee verschillende perspectieven, twee verschillende lagen in de werkelijkheid. Wij zien onszelf graag als uit uitgangspunt van creativiteit en liefde, van initiatieven en handelingen. Maar tegelijk hebben we onszelf gevonden als een wezen dat in dit tijdsbestek en in deze uithoek van het heelal, met deze eigenschappen en genen, met deze angsten en verwachtingen tot besef is gekomen. Voordat wij de Eeuwige konden kiezen had de Eeuwige ons op het oog.
Als Jezus dan leerlingen uitzoekt, dan kiest hij twee broers. De twee waren al bij elkaar. Ze waren vissers, net als hun vader. Ze maakten zich klaar het bedrijf over te nemen. Vervolgens zoekt Jezus opnieuw leerlingen. Alweer twee broers, dat kan geen toeval zijn. Matteüs wil er iets mee zeggen!
Misschien wil hij duidelijk maken dat de leerlingen eigenlijk allemaal Jezus broers en zusters zijn. Ergens anders zegt Jezus dat letterlijk. Elkaars broer en zus, zo moet je je gedragen! Mensen met dezelfde geschiedenis, met een ziel die is ontstaan in dezelfde ruimte van liefde, angst, voorzichtigheid en uitdaging. De oproep klinkt dikwijls uit Jezus’ mond: wees elkaars broers en zus. Wees elkaars thuis.
Jezus zoekt leerlingen. Dat is gek eigenlijk. Ik denk dat de meeste leerlingen hèm zochten. Ze kwamen op hem af, ze bleven nieuwsgierig luisteren naar de openbare debatten die de rabbi’s met elkaar voerden. Ze hadden van hem gehoord, over zijn charisma, over zijn genezingen en nu voegen ze zich bij hem. Tientallen mannen en vrouwen. Maar de verteller Matteüs wil onze aandacht op iets anders richten: niet de mensen kiezen voor God, God kiest voor de mens. Dat zijn niet twee verschillende werkelijkheden, maar dat zijn twee verschillende perspectieven, twee verschillende lagen in de werkelijkheid. Wij zien onszelf graag als uit uitgangspunt van creativiteit en liefde, van initiatieven en handelingen. Maar tegelijk hebben we onszelf gevonden als een wezen dat in dit tijdsbestek en in deze uithoek van het heelal, met deze eigenschappen en genen, met deze angsten en verwachtingen tot besef is gekomen. Voordat wij de Eeuwige konden kiezen had de Eeuwige ons op het oog.
Als Jezus dan leerlingen uitzoekt, dan kiest hij twee broers. De twee waren al bij elkaar. Ze waren vissers, net als hun vader. Ze maakten zich klaar het bedrijf over te nemen. Vervolgens zoekt Jezus opnieuw leerlingen. Alweer twee broers, dat kan geen toeval zijn. Matteüs wil er iets mee zeggen!
Misschien wil hij duidelijk maken dat de leerlingen eigenlijk allemaal Jezus broers en zusters zijn. Ergens anders zegt Jezus dat letterlijk. Elkaars broer en zus, zo moet je je gedragen! Mensen met dezelfde geschiedenis, met een ziel die is ontstaan in dezelfde ruimte van liefde, angst, voorzichtigheid en uitdaging. De oproep klinkt dikwijls uit Jezus’ mond: wees elkaars broers en zus. Wees elkaars thuis.
FALDERALDERIE
Lieve kinderen. Olivia had een broertje gekregen. Ze had er lang op moeten wachten. Helemaal blij was ze niet. Ze had een zusje willen hebben een zusje met lange blonde haren die ze dan elke dag kon borstelen. Ze had ook al een naam bedacht: Ilonka! Maar nu lag Olaf in de wieg te schreeuwen en te stinken. En het ergste was: Alle tantes en ooms kwamen alleen maar voor Olaf op bezoek. Olivia zagen ze niet meer staan! En toen was ook meneer pastoor nog langs gekomen. ‘Waar is Olaf?’, had hij aan de deur gevraagd. Wist zij veel. Zal wel bij mamma zijn! En later had de pastoor gevraagd of zij wat wilde zingen als Olaf gedoopt werd. ‘Dan maak ik zijn hoofdje nat’, had hij gezegd, alsof ze niet wist wat dopen was, ‘en dan zing jij een liedje. Ken je er een?’ Zonder te hoeven nadenken zei Olivia beslist: ‘Olaf is in het water gevallen, falderalderiere, falderaldera!’