De genoemde datums laten het moment van publicatie zien, 
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
2014 - 2de zondag van Passen © Ad Blijlevens, Heerlen
 
 
 
 
TWIJFELEN IS TOEGESTAAN
 


Een Amerikaans efficiencybureau dat onderzoekt hoe bedrijven dienen te worden opgezet en geleid, heeft eens met de hem beschikbare gegevens over de apostelen gezegd dat Judas Iskariot eigenlijk de aangewezen leider zou zijn geweest. Hij was vastberaden, zuinig met geld, had een politieke slimheid en wist wat hij wilde.
Jezus van Nazaret dacht daarover anders. Hij koos voor de onzekere Petrus, die voortdurend stuntelde en die nogal eens verkeerde dingen zei en deed. En ook Tomas, die het allemaal niet zo zeker wist, de weifelaar met zijn kritische vragen, wordt een van de leiders van de jonge christenheid. Hij heeft meer tijd nodig. Maar Jezus gunt hem diens eigen tempo om tot geloven te komen. Overigens weten de zekerweters, mensen met een heel duidelijke mening, vrij gemakkelijk waardering, althans in eerste instantie. Bij nader inzien is het echter soms anders. In verenigingen, in bedrijven, in clubs zijn er altijd wel mensen die bet zo mooi en duidelijk kunnen zeggen. Ze komen heel vastberaden voor de dag. Ze zeggen: 'Zus en zo moet je het aanpakken'. En ze gaan heel rechtlijnig op hun doel af. Maar er zijn er ook die veeleer zeggen: 'Ik weet het allemaal nog niet. Ik moet er nog eens over nadenken. Ik twijfel nog. Gun me nog even de tijd'. En dikwijls zijn die laatsten niet de slechtsten en blijken die zekerweters, die hardlopers, doodlopers te zijn.

Simon Carmiggelt gaf een van zijn boeken de titel: 'Twijfelen is toegestaan'.
Het had vandaag de titel kunnen zijn van de evangelielezing. Het is van de ene kant een waarschuwing aan allerlei kerkmensen die de twijfel willen uitbannen, die geloven willen verengen tot het volgzaam onderschrijven van zekerheden. Van de andere kant is het een bemoediging voor al die mensen die hun tijd nodig hebben. Mensen die zeggen: 'Daar ben ik nog niet aan toe. Dat kan ik niet geloven Misschien kom ik nog eens zover'.De apostel Tomas twijfelde natuurlijk heus niet aan alles. Als gelovige jood geloofde hij in God. Hij twijfelde niet aan de Tora, de door Mozes gegeven leefregel. Hij geloofde, net als zijn vrienden, dat rabbi Jezus van Nazaret een heel bijzondere profeet was, een man van God. Maar dat die Jezus uit de doden zou zijn opgewekt, dat kon hij niet zomaar geloven, dat had zijn tijd nodig.

Zusters en broeders. Een dierbaar iemand is overleden. Hij is dood, en zijn partner is intens verdrietig en vol vragen. Zekerweters menen dan altijd nog wel iets te zeggen te hebben. Maar de best troostende mensen zijn vaak degenen die niet weten wat ze kunnen zeggen. Een zekerweter zal - vaak overigens goed bedoeld - kunnen zeggen: 'Je man is bij God'. Het lijkt gelovig, zoiets zeggen, en het is een eeuwenoude geloofsuitspraak. Maar als zo'n uitspraak te vroeg komt, is het een dooddoener die alleen maar pijn doet. Pas als degene die is achtergebleven, na een lange en moeizame tijd zelf een beetje is verrezen en is opgestaan uit haar of zijn verdriet, pas dan, en als zij of hij zelf - en misschien stamelend - zegt: 'Hij is goed af. Hij is bij God', pas dan is het een waarachtige geloofsbelijdenis.

Je kunt mensen niet verplichten tot geloven. Niet zien en toch geloven, dat is prachtig, zegt Jezus Messias. Maar dat heeft zijn tijd nodig. Dat moet groeien. In het boek van de Handelingen der Apostelen - we hoorden het in de eerste lezing - vertelt Lucas, hoe dat geloven groeide onder de eerste christenen. Ze legden zich toe op de leer van de apostelen, ze bleven bij elkaar komen, ze deelden wat ze hadden, ze braken het brood en bleven samen bidden.- Zo groeide het toen, zo kan geloven ook nu en in de toekomst groeien: samenkomen, samen
luisteren, samen bidden, samen delen.
 
 

  MENU


   
BEZOEK
vandaag130
gister112
deze maand4664
totaal819116