De genoemde datums laten het moment van publicatie zien, 
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
2014 - oogstdankfeest © Harrie Brouwers, Voerendaal
 
 
 
 
In de parochie wordt een Oogstdankfeest gehouden.
Daarom zijn de lezingen aangepast: Prediker 2, 24-26 en Matteüs 6, 25-33
 
 
 
GOD ZOEKT BOER!
 
 
 
 
MET GODS HULP
Er is een mop over een pastoor die samen met de wethouder een rondleiding door het dorp geeft aan de pas benoemde burgemeester. Ze komen bij een weelderig veld met opgroeiende maïs. ‘Kijk’, zegt de trotse wethouder, ‘kijk, hoe mooi alles erbij staat; ik heb er met hart en ziel en met mijn hele gezin aan gewerkt.’ De pastoor heft zijn vinger omhoog en voegt er aan toe: ‘Maar dan toch met de hulp van onze Lieve Heer!’ De scene herhaalt zich even later als ze bij een perceel wuivend koren komen. ‘Dit is het werk van boer Harmsen’, licht de wethouder toe. ‘Dank zij de genade van onze Lieve Heer’, roept de pastoor er weer achteraan. Dit gaat zo even door en dan arriveren ze bij een verwaarloosd terrein naast een klein industrieterrein. Daar zegt de wethouder vinnig: ‘En hier hebben we God maar even alleen laten aan klooien!’
 
 
SUIKERTANTE
Aan wie danken we de oogst? Aan God of aan de mens? U voelt wel dat die concurrentie helemaal niet bestaat...
Stel een rijke peettante heeft u een reis naar Afrika geschonken. Daar aangekomen besluit u de Kilimanjaro te beklimmen. Na zware inspanningen bereikt u de top. Is dat de verdienste van uw peettante of van u? Voelt u? Die concurrentie bestaat niet. De peettante is voor het geheel verantwoordelijk. Zonder haar was er helemaal geen Afrikaanse reis geweest. Alles wat u er beleeft en geniet, is aan haar te danken. Tegelijk is elke pas die u zet, elke keuze die u maakt, uw eigen verdienste en uw eigen verantwoordelijkheid.
Het wassende graan en de maïs, de rijpende tarwe, de appels om in te bijten, ze zijn vruchten van menselijke arbeid. En omdat het zó is..., om dit geheel van de mens en zijn zorg, de aarde en haar vruchten, de zon en haar oerkracht, de honger en de lekkere trek, de tafel vol blije mensen die elkaar het goede gunnen..., om dàt geheel van warmte, kracht en liefde, danken wij God; en het is goed om dat te doen.
 
BROOD EN BROOD
Onlangs merkte iemand bitter op: ‘God is een illusie’. Ik heb er niet op geantwoord. De man zal redenen gehad hebben om bitter te zijn. Maar wie denkt dat de peren en de bieten, de gerst en de worteltjes eigen uitvindingen en eigen verdiensten zijn, díe leeft in een illusie. Vandaag vieren we ons geloof dat het leven een geschenk is.
Ik heb altijd een opmerking onthouden die ik tientallen jaren geleden ergens las. (Han Fortmann) Het artikel ging over het verschil tussen geest en stof. Er werd een Russische filosoof geciteerd: ‘Brood is materieel’ stelde deze vast. ‘Brood voor anderen’ is geestelijk! Het delen verheft de schepping tot een hogere orde. Het maakt van de wereld Gods koninkrijk.
En als u dat rommelige veldje met brandnetels, distels en slakken genoeg ruimte en tijd geeft, dan zult u eens zien wat God ervan maakt!
 
LIEVEHEERSBEESTJES
Lieve kinderen! ‘Pappa?’, vroeg Pietje. ‘Waarom heten onzelieveheersbeestjes onzelieveheersbeestjes? Dat is toch gek!?’ Pappa haalde de schouders op. ‘Waarom heet Pietje Pietje?’ ‘Ja! Dat is ook een goeie vraag!’, riep Pietje. Pappa en Pietje gingen het opzoeken.
In de tijd van de Germanen noemden de mensen een lieveheersbeestje Freya-fugle, ‘vogel van de godin Freya’. Toen de mensen christen werden maakten ze het beestje ook christelijk, en werd het onze lievevrouwebeestje en ook onzelieveheersbeestje. ‘Begrijp je dat?’ Pietjes was slim, dus begreep hij het nog niet: ‘Nu weet ik nog niet waarom ze dat beestje dan een Freya-vogel noemden..., én ik weet niet, waarom ik Pietje heet!’ Pappa had verder zitten lezen en zei plotseling. ‘Hier staat nog iets moois. Iemand was lang geleden ter dood veroordeeld wegens moord. Zijn hoofd lag op het hakblok om eraf gehakt te worden. Ineens riep hij naar de beul: “Er kriebelt wat in mijn nek.” En jawel daar zat zo’n kevertje. “Wil je het er even afpakken, anders gaat-ie dalijk ook nog dood?” De rechter die erbij stond riep “Stop! Deze man kan geen moordenaar zijn.” En de mensen die er omheen stonden vertelden elkaar dat de Lieve Heer dit beestje wel gestuurd moest hebben!’
 
 
 
 

  MENU


   
BEZOEK
vandaag180
gister112
deze maand4714
totaal819166