De genoemde datums laten het moment van publicatie zien,
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
2014 - 26ste zondag door het jaar © Harrie Brouwers, Voerendaal
WAT DENKT U HIERVAN?
WERELD WORDT HEIDENS (?)
Bijna dagelijks heb ik het met u, in allerlei gesprekken, over de achteruitgang van het geloof. Velen van u voelen daar de pijn van. Vaak omdat de kleinkinderen niet gedoopt zijn. Soms omdat u ergens op een zondag in een bijna lege kerk terecht kwam. Onlangs omdat de sluiting van tientallen kerken in het nieuwst kwam. Ik hoor de pijn vanwege kinderen die niet getrouwd zijn, of omdat de nieuwe generatie niet meer bidt en de meest elementaire verhalen uit het evangelie niet kent. En geregeld maakt u het mee dat iemand die u als een serieuze gelovige gekend hebt, door de nabestaanden zonder kerkelijk afscheid gecremeerd werd. Je komt er niet omheen. Het gelovig besef lijkt uit het bewustzijn van de west-Europese mens te verdwijnen; en dat gaat snel. Als moeder, als opa, maar ook als pastoor, bekruipt je een angstig gevoel. Kan het zijn dat met het wegebben van het christelijk levensgevoel ook de barmhartigheid verschrompelt? Kan het zijn dat het mededogen met zwakkeren en zieken wegkwijnt? Kan het zijn dat de toekomst gewetenloos wordt? Dat mensen op den duur alleen nog doen wat lekker gezellig is? Dat men enkel uit winstbejag nog offers brengt?
‘Ik moet er niet aan denken’, merkte eens een vader op, ‘dat mijn kinderen opgroeien zonder het verhaal van de barmharitge Samaritaan en zonder het verhaal van de overspelige vrouw!’
‘Ik moet er niet aan denken’, merkte eens een vader op, ‘dat mijn kinderen opgroeien zonder het verhaal van de barmharitge Samaritaan en zonder het verhaal van de overspelige vrouw!’
KERK IN DE OGEN VAN JONGEREN
De oorzaak van het verdwijnen van de kerk uit het wereldbeeld is niet de duivel. De oorzaak is ook niet de enorme welvaart of het nu al generaties lang uitblijven van oorlog. De oorzaak is ook niet het hoge opleidingsniveau van de bevolking. Er is een andere reden waarom de glans van het christendom niet meer doordringt tot veel moderne mensen. Dat is het imago van de kerk; het algemene beeld dat de publieke opinie van het christendom heeft. Het valt menig jongere zwaar om het instituut kerk serieus te nemen. Hij heeft niets tegen Jezus; hij zou zeer gecharmeerd zijn door de evangelieverhalen als hij ze kende, maar de kerk is voor hem om een aantal redenen ‘niet van deze tijd’. Ze geeft vrouwen niet dezelfde rechten als mannen. Ze gaat veel te angstvallig om met alles was met seksualiteit te maken heeft en in haar structuur is ze veel te autoritair. Ik denk dat deze drie eigenschappen de drempels zijn waar veel jonge mensen niet overheen komen. Ik koester de hoop dat de huidige paus een klimaat aan het scheppen is waarin dit gedacht en gezegd kan worden. Een Vlaamse bisschop deed het onlangs.
De oorzaak van het verdwijnen van de kerk uit het wereldbeeld is niet de duivel. De oorzaak is ook niet de enorme welvaart of het nu al generaties lang uitblijven van oorlog. De oorzaak is ook niet het hoge opleidingsniveau van de bevolking. Er is een andere reden waarom de glans van het christendom niet meer doordringt tot veel moderne mensen. Dat is het imago van de kerk; het algemene beeld dat de publieke opinie van het christendom heeft. Het valt menig jongere zwaar om het instituut kerk serieus te nemen. Hij heeft niets tegen Jezus; hij zou zeer gecharmeerd zijn door de evangelieverhalen als hij ze kende, maar de kerk is voor hem om een aantal redenen ‘niet van deze tijd’. Ze geeft vrouwen niet dezelfde rechten als mannen. Ze gaat veel te angstvallig om met alles was met seksualiteit te maken heeft en in haar structuur is ze veel te autoritair. Ik denk dat deze drie eigenschappen de drempels zijn waar veel jonge mensen niet overheen komen. Ik koester de hoop dat de huidige paus een klimaat aan het scheppen is waarin dit gedacht en gezegd kan worden. Een Vlaamse bisschop deed het onlangs.
GEHOORZAAM IN DADEN
En zo maken veel ouders het mee wat Jezus bedoelde met zijn verhaal van vandaag. ‘Wat denkt u hier van?’, begon hij tegenover de hogepriesters. Er was eens een gezin met twee kinderen. Moeder zei tegen de oudste: ‘wil je vanmiddag het gras maaien, want er is regen voorspeld.’ ‘Sorry’, zei haar kind, ‘maar ik heb vanmiddag al een andere afspraak.’ Vijf minuten later dacht hij: die afspraak kan wel wachten tot het regent, en de tuin is zo gebeurd. Intussen had moeder aan de ander gevraagd om de tuin te doen. Deze antwoordde luchtig: ‘Oké!’, en stormde naar de garage, startte de auto en reed weg om niet meer terug te komen. Wie heeft naar zijn ouders geluisterd? Degene die ‘ja en amen’ zegt maar niets doet? Of degenen die kritisch is maar de handen uit de mouwen steekt?
Wie gelooft er echt? Degene die het credo keihard meebidt en instemmend een dogma citeert? Degene die zijn kinderen laat dopen? Of is het degene die zich het lot aantrekt van hongerigen? Degene die zieken bezoekt en begaan is met de aarde en haar bewoners...?
De hoeren en tollenaars belanden eerder in Gods Rijk dan de hogepriesters en Farizeeën, provoceert Jezus. De kinderen die Amnesty International steunen en Green Peace, lopen voorop naar de Schepper.
Mogen wij als kerk in staat zijn tot hervormingen waardoor wij niet zelf het evangelie voor de voeten lopen!
En zo maken veel ouders het mee wat Jezus bedoelde met zijn verhaal van vandaag. ‘Wat denkt u hier van?’, begon hij tegenover de hogepriesters. Er was eens een gezin met twee kinderen. Moeder zei tegen de oudste: ‘wil je vanmiddag het gras maaien, want er is regen voorspeld.’ ‘Sorry’, zei haar kind, ‘maar ik heb vanmiddag al een andere afspraak.’ Vijf minuten later dacht hij: die afspraak kan wel wachten tot het regent, en de tuin is zo gebeurd. Intussen had moeder aan de ander gevraagd om de tuin te doen. Deze antwoordde luchtig: ‘Oké!’, en stormde naar de garage, startte de auto en reed weg om niet meer terug te komen. Wie heeft naar zijn ouders geluisterd? Degene die ‘ja en amen’ zegt maar niets doet? Of degenen die kritisch is maar de handen uit de mouwen steekt?
Wie gelooft er echt? Degene die het credo keihard meebidt en instemmend een dogma citeert? Degene die zijn kinderen laat dopen? Of is het degene die zich het lot aantrekt van hongerigen? Degene die zieken bezoekt en begaan is met de aarde en haar bewoners...?
De hoeren en tollenaars belanden eerder in Gods Rijk dan de hogepriesters en Farizeeën, provoceert Jezus. De kinderen die Amnesty International steunen en Green Peace, lopen voorop naar de Schepper.
Mogen wij als kerk in staat zijn tot hervormingen waardoor wij niet zelf het evangelie voor de voeten lopen!
TWEE GEZICHTEN
Lieve kinderen. Het duurde lang, voordat ze op de camping waren. Sylvia had haar pop al 14 keer aan- en uitgekleed, ze had de drie wolfjes in de Donald Duck al twee keer gelezen en alle rode auto’s geteld. En nu waren ze maar net op de helft. De sfeer was niet gezellig. Pappa had kwaje zin. Hij had al twee keer in een file gestaan. De broodjes hadden ze veel te lang uitgesteld. Pappa was zelfs gaan schelden.
‘Die Belgen zijn wegpiraten!’, riep hij toen hij gepasseerd werd, en hij zette de achtervolging in. ‘En die stomme polities moesten maar beter boeven vangen in plaats van eerlijke vakantiegangers bekeuren. En die stomme vrachtwagens...!’ Niks deugde en Sylvia zuchtte. Zo ging de eerste vakantiedag nou eenmaal.
Ineens klonk er een vloek vanachter het stuur. Een politieauto was langsgekomen en het stoplicht knipperde. ‘Die gluiperds’, schreeuwde pappa, ‘ze scheuren zelf ook als gekken over de weg.’ Salvia hield haar hart vast. Dadelijk kwam pappa nog in de gevangenis. Pappa draaide het raampje open. ‘Ik constateer dat meneer haast heeft....’, zei de agent. ‘Goede middag meneer de officier’, zei pappa beleefd. Sylvia haalde opgelucht adem. Het had bijna onderdanig geklonken. ‘Dat spijt me zeer’, ging pappa op zachte toon verder. ‘Ik had het niet in de gaten, ik zat met mijn gedachten al op de camping.’ Sylvia wist niet meer hoe ze het had. Wie was nou de echte pappa, die scheldende bestuurder of die beleefde man aan het stuur?
Lieve kinderen. Het duurde lang, voordat ze op de camping waren. Sylvia had haar pop al 14 keer aan- en uitgekleed, ze had de drie wolfjes in de Donald Duck al twee keer gelezen en alle rode auto’s geteld. En nu waren ze maar net op de helft. De sfeer was niet gezellig. Pappa had kwaje zin. Hij had al twee keer in een file gestaan. De broodjes hadden ze veel te lang uitgesteld. Pappa was zelfs gaan schelden.
‘Die Belgen zijn wegpiraten!’, riep hij toen hij gepasseerd werd, en hij zette de achtervolging in. ‘En die stomme polities moesten maar beter boeven vangen in plaats van eerlijke vakantiegangers bekeuren. En die stomme vrachtwagens...!’ Niks deugde en Sylvia zuchtte. Zo ging de eerste vakantiedag nou eenmaal.
Ineens klonk er een vloek vanachter het stuur. Een politieauto was langsgekomen en het stoplicht knipperde. ‘Die gluiperds’, schreeuwde pappa, ‘ze scheuren zelf ook als gekken over de weg.’ Salvia hield haar hart vast. Dadelijk kwam pappa nog in de gevangenis. Pappa draaide het raampje open. ‘Ik constateer dat meneer haast heeft....’, zei de agent. ‘Goede middag meneer de officier’, zei pappa beleefd. Sylvia haalde opgelucht adem. Het had bijna onderdanig geklonken. ‘Dat spijt me zeer’, ging pappa op zachte toon verder. ‘Ik had het niet in de gaten, ik zat met mijn gedachten al op de camping.’ Sylvia wist niet meer hoe ze het had. Wie was nou de echte pappa, die scheldende bestuurder of die beleefde man aan het stuur?