2016 - 17de zondag door het jaar © Harrie Brouwers, Voerendaal

 

WAT BIDDEN DOET





50
Iemand in de bijbelgroep wierp ooit een nieuw licht op de geschiedenis. I zal haar opmerking niet gauw vergeten. Het gesprek ging over de strenge regels in de kerk van onze kinderjaren. Over het wekelijks biechten en hoe je in dat donkere hokje maar geen zonde kon bedenken. De vrouw relativeerde alle sombere verhalen. ‘Die pastoors waren niet allemaal zo streng hoor’, zei ze vrolijk. Ze had ooit als jonge vrouw gebiecht dat ze ‘drie doodzondes’ had gedaan en toen had de pastoor haar onderbroken: ‘Ho ho, mevrouw, een doodzonde doe je niet zomaar!’ Fluisterend vervolgde hij: ‘In Europa gebeuren er misschien maar twee per jaar. Eén in Parijs en één in Berlijn!’ Bij goede gelovigen stonden in de jaren van de Charleston en de crisis de steden Parijs en Berlijn bekend als broedplaatsen van het kwaad. De Hebreeën hadden 1800 jaar voor onze jaartelling andere namen voor de nesten van de duivel, namelijk Sodom en Gomorra.

40
Ongetwijfeld hebt u al een vakantiebestemming gevonden. Of anders zult u wel lekker thuis blijven. Maar hebt u ooit overwogen om naar Sodom en Gomorra te gaan? Er moet daar zeker iets te beleven zijn, zou je zeggen! Er is maar een probleem. Niemand weet waar de steden liggen of waar ze hebben gelegen. Ze zijn er niet meer. Verdwenen zijn ze ergens in het bronzen tijdperk. De laatste jaren worden wel opgravingen gedaan van oude nederzettingen die verwoest zijn. Ze worden gezocht rond de Dode Zee, waar spookachtige zout pilaren zijn blijven staan, achtergebleven mineralen nadat een verzengende zon het water uit de bergen van Syrië heeft verdampt. De Dode Zee ligt 420 meter onder de zeespiegel. Het gebied was vol vulkanische activiteiten. Mogelijk hebben uitbarstingen of de inslag van meteoren er hele culturen verwoest. Toen Abraham er rondzwierf, koos hij voor de Jordaanvallei. Zijn neef Lot ging naar Sodom.

30
Abraham heeft geruchten gehoord. Het is schandalig hoe de stedelingen in Sodom en Gomorra zich gedragen. Hoe ze omgaan met vreemdelingen. Hun gedrag is hemeltergend. Iedereen zoekt zijn eigen plezier ten koste van de anderen. De wraak van God kan niet uitblijven. Dan begint Abraham tot God te bidden. Zijn gebed bestaat uit scherpe onderhandelingen. De pastor Abraham neemt het op voor zijn zondig volk. ‘Heer, U kunt toch niet de goeie mensen samen met de zondaars verdelgen? Dat is toch niets voor U!?’, begint hij. Hij verleidt God ertoe om stapje voor stapje wat milder te worden met zijn straf. ‘Als er 50 rechtvaardigen zijn, dan zult u de stad toch sparen? Of niet?’ Het is een aangrijpend verhaal over het gebed van een marktkoopman. ‘Als het er vijfenveertig zijn, zult u dan de stad vernietigen vanwege een verschil van 5? En bij twintig? En bij tien?’ In alle nuchterheid mag je vaststellen dat in dit verhaal Abraham barmhartiger is dan God. Vergevingsgezindheid en mildheid gaan niet uit van de Schepper maar van het schepsel. Abraham leest in feite God de les!

20
We hebben daar overigens weinig moeite mee, denk ik. We aanhoren de vertelling geamuseerd. Toch is het goed om ons dit te realiseren. Het verhaal over Abrahams gebed laat een God zien die worstelt met zijn gevoel. Die God moet leren dat barmhartigheid boven recht gaat en Abraham leert hem dat. God zit aanvankelijk vol wraak maar Abraham brengt Hem tot bezinning.
Leuk verteld, maar de werkelijkheid is natuurlijk andersom. In feite is het Abraham die al biddend zijn voorstelling van God corrigeert. Hij ontdekt gaandeweg dat God niet de onverbiddelijke strenge rechter is maar een liefhebbende vader. Het gebed verandert natuurlijk niet God maar Abraham. Voor mij is dat een heel belangrijke conclusie. Het gebed verandert niet Gods gedachten maar de mijne! Bidden beïnvloedt mijn ziel. Het stuurt mijn verlangen en mijn intenties.

10
Daarom zegt Jezus van de ene kant: Bidt me van het kruis! Blijf God aan zijn hoofd zeuren als Abraham. Blijf aan de deur rammelen. Blijf bellen! De aanhouder wint... En zelf bidt hij vervolgens: ‘Niet mijn, maar uw wil!’ Niet mijn domein, maar uw Rijk. Niet mijn Ego, maar uw naam... Al biddend komt een mens tot een hoger niveau van onbaatzuchtigheid. Als ik mijn wensen voorleg aan de Eeuwige dan smelten sommige vragen weg als sneeuw voor de zon, en andere krijgen een andere wending. Bidden verandert mijn blik op de wereld, omdat ik er de wereld van God in zie, althans voorzover dat mogelijk is. Mijn gebed verandert niet God maar mijzelf!

0
Lieve kinderen. Als je iets wilt hebben, dan moet je het vragen. Kinderen zijn heel erg goed in vragen. Ze weten precies hoe ze dat moeten doen. Ze weten ook dat je aan iedereen op een andere manier moet vragen. Aan oma vraag je het anders dan aan een winkeljuffrouw. Sem was daar kampioen in. Als die bijvoorbeeld kersen wilde hebben dan vroeg hij aan mamma: ‘Mamma, mag ik wat kersen? De meester zei dat die zo gezond waren voor kinderen in de groei.’ Maar als hij ze van pappa wilde dan zei hij: ‘Pappa, mag ik was kersen? Dan kunnen we een wedstrijd doe wie de pitten het verste weg kan spugen!’ Aan oma vroeg hij: ‘Weet je nog die kersenboom van opa? Mag ik er wat?’ In de winkel vroeg Sem: ‘Mag ik alstublieft twee kersjes proeven?’ En in de kerk..., weet je hoe hij God om kersen vroeg? Dan bad de kleine Sem: ‘Lieve God, geef me een zak kersen dan kan ik de andere kinderen tracteren.’ En God dacht met een glimlach: ‘Daar houd ik je aan!’