Per 1 januari 2018 zijn de parochie van de H. Laurentius en de parochie van Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand opgeheven. Vlak voor zijn afscheid heeft Bisschop Frans Wiertz per decreet een nieuwe parochie opgericht. De naam is ‘parochie van de H. Laurentius’ en het grondgebied beslaat dat van de voormalige parochies Voerendaal en Kunrade. Het decreet staat in de jongste parochiebode.

Eigenlijk is er weinig verandert. De huidige situatie is nu ook juridisch vastgelegd, kerkelijk en burgerlijk. De afgelopen jaren zijn de twee kerkgemeenschappen steeds mee naar elkaar toegegroeid. Er was al één kerkbestuur. Er bestaat al jarenlang één parochieraad. We hebben in de kern van Voerendaal ook te maken met één basisschool en één muziekvereniging. Onlangs zijn de beide kerkkoren gefuseerd. Er is al langer één parochiebode en één processie, een eerste communie en vormsel. We zijn één parochie, nu ook officieel.

Ik zie dit als een belangrijke stap naar de toekomst. De rol van het geloof neemt helaas af. De plaats van de kerk in de samenleving wordt kleiner. Dat is op veel fronten een verlies. Maar het kan ook winst betekenen, en voor die winst moeten we gaan!

KERK IN DE TOEKOMST
Weet u, de dominante rol van de kerk, de invloed op mensen, de bemoeienissen met werk en werkeloosheid, met kinderen-krijgen en samenleven, het was allemaal goed bedoeld, maar het heeft ook velen vervreemd van de oorspronkelijke boodschap van Jezus. Een kerk die bescheidener in de wereld staat kan veel zuiverder het woord laten klinken van de man van Nazareth. Hij liet een tegengeluid horen, een bemoediging voor de mensen aan de kant, aan de rand van de samenleving. Een stem van barmhartigheid.

Daar moeten we aan gaan werken. Dat onze parochie een levende gemeenschap blijft. Dat we niet alleen vergrijzen maar ook verjongen. Nu is er nog geld om te blijven bestaan en wat belangrijker is: er zijn nog veel vrijwilligers die zich inzetten. Nu moeten we de parochie van de toekomst verder gaan opbouwen.

KUNRADE VERKOCHT

U hebt begrepen dat we afgelopen jaar een geïnteresseerde hebben gevonden voor de kerk van Kunrade. Dat betekent een zinvolle bestemming van het gebouw dat 50 jaar geleden door de mensen van Kunrade is opgericht en als kerk in gebruik genomen werd. Daar is sindsdien ongelooflijk veel moois beleefd en ook veel droevigs. Hartverscheurende afscheidsdiensten, hartverwarmenden vieringen met kinderen, jongeren en ouderen. En prachtige kerk waar mensen zich een gemeenschap hebben gevoeld. We kunnen daar met voldoening, dankbaarheid en trots op terugzien. Maar we beseften ook, dat binnen nu en tien jaar twee kerkgebouwen in de kern van Voerendaal niet op te brengen zijn. Het zal lastig genoeg worden om dat ene monument - met hulp van subsidies - overeind te houden. Maar als we allemaal blijven meedoen moet het lukken!

De komende maanden wil ik er met u over praten hoe we het gaan doen. Hoe gaan we die ene parochie vormgeven. 

VRIJWILLIGERSAVOND
Er komt een bijeenkomst met de vrijwilligers om de werkgroepen te integreren. We zijn enorm blij en trots dat onze gouverneur Theo Bovens heeft toegezegd de vrijwilligersavond te komen toespreken. Hij zal dan iets vertellen over zijn kijk op de parchie in de toekomst. Dat is op vrijdagavond 19 januari. 

Er komt een bijeenkomst in Kunrade op 21 januari na de zondagsmis. Ik wil met u praten over hoe we afscheid nemen, hoe we de weg naar de Laurentius vinden. Er zijn mensen die slecht ter been zijn. Kunnen we hen helpen? Hoe laat gaan we de vieringen doen en hoeveel? In het nieuw te realiseren zorghuis Onze Lieve Vrouw komt een mooie kapel die de parochie mag gebruiken, maar dat duurt nog minstens 2 jaar eer die klaar is. 

En dan wil ik u uitnodigen op 14 januari om eens te praten over de Laurentiuskerk. We doen dat in het Home na de hoogmis. Kunnen we nog dingen doen die goed zijn voor de toekomst en waardoor de kerkgangers uit Kunrade zich sneller thuis voelen? Kunnen we de kunst uit Kunrade, - althans gedeeltelijk - hier integreren? 

Het zijn allemaal stappen die één doel hebben: hoe zorgen we ervoor dat de stem van het evangelie blijft klinken en mensen uitnodigt tot barmhartigheid, ook in 2030. Ik wens ons heel een mooi jaar!

APP-HAP

Lieve kinderen. Johnny vond het ontbijt met nieuwjaar een feest. Er stonden nog oliebollen van gister op tafel en daarnaast een stapeltje wafels, zachte en harde. Iedereen had tijd. En pappa had geen krant. ‘Zo’, zei mamma, ‘Is dat geen goed voornemen voor het komende jaar: nooit meer de krant lezen aan tafel?’ Pappa lachte. ‘Dan wil ik ook geen iPhone meer zien aan het ontbijt.’ ‘En jij, Johnny, heb jij goede voornemens voor het komende jaar? Wat dacht je van je kamer netjes opruimen?’ Dit beviel Johnny niet. ‘Goede voornemens zijn toch geen straf!’, riep hij uit. ‘En zonder krant en iPhones, wat moeten we dan doen aan tafel?’ Daar wist zijn kleine zusje wel raad mee. ‘Dan zet ik de televisie aan!’, riep ze opgetogen. ‘Nee, dan praten we gezellig.’ bracht mamma in. ‘Praten? Het hele jaar? Waarover dan?’ ‘Gewoon’, legde mamma uit, ‘hetzelfde als wat je op facebook zet: wat je vriendje heeft gezegd en de trainer, en welke leuke filmpjes je hebt gezien.’ Het idee bekoorde Johnny wel, maar de uitvoering zag hij nog niet zitten. Ineens kwam het idee. ‘Ik maak een groeps-app, ‘de ontbijttafel van Johnny’, en dan nemen we allemaal een tablet mee aan tafel en dan gaan we gezellig appen onder het eten. ‘App-hap!’ lachte mamma.