Een collega merkte op: ‘Jezus zag schapen zonder herder...; zelf zie ik tegenwoordig meer herders zonder schapen!’

Marcus beschrijft ons, dat Jezus een korte vakantie organiseert voor zichzelf en zijn leerlingen. Kennelijk herinnert de evangelist zich, hoezeer Jezus voortdurend door anderen in beslag werd genomen; hoe de kritiek op hem groeide en hij bij de kerkelijke autoriteiten steeds meer in kwaad daglicht kwam te staan; hoe de zieken hem geen rust meer lieten. De druk neemt toe. Mensen klampen zich wanhopig aan Jezus vast. Er moet wel af en toe twijfel in hem knagen, of hij wel aan ieders verwachting kan voldoen. Zijn familie - zo lazen we eerder - maakte zich grote zorgen over zijn geestelijke gezondheid. Er dreigt een burn-out! Nu trekt Jezus aan de rem en ontvlucht even met zijn schooltje de drukte van de dag.

Verleden jaar stond in de krant, dat steeds meer jongeren bezwijken aan een burn-out of een andere, aan stress gerelateerde, aandoening. Eén op de zeven werknemers in Nederland zou eronder gebukt gaan. Vaak hebben zij geen vast contract; ze moeten zich voortdurend waarmaken, ervaren toenemende werkdruk, worden bij reorganisaties door jongeren voorbijgestreefd, hebben in hun kindertijd almaar gehoord dat ze de knapste en de beste mensen van de wereld waren en ervaren nu hun grenzen; jonge vrouwen voelen zich naast hun werk ook voor het huishouden en het huwelijk verantwoordelijk en als mantelzorger voor hun ouders en schoonouders. De maatschappij verwacht een zeker welstandsniveau en de kinderen eisen hen op. Velen maken pesterijen op hun werk mee, of een baas die de klachten niet serieus neemt. Zo verliezen mensen hun plezier in het werk. Ze gaan ‘s morgens met tegenzin aan de slag. Ze slapen slecht, en als ze geslapen hebben zijn ze nog steeds doodmoe. Ze worden prikkelbaar. Hangen alleen nog maar achter de tv. Overal dreigt ruzie. Het leven verliest zin. Lange tijd denken ze het wel op te lossen met een reisje naar Tunesië of een weekendje Brugge, maar dan is het meestal al te laat. Nog tijdens hun vakantie komen ze in het ziekenhuis terecht, en zijn voor drie maanden en soms langer dan een jaar uitgeschakeld. Zouden we met een beetje minder welvaart niet beter af zijn?

HERDER VEREIST
Jezus besluit om er even tussenuit te knijpen en met de hele club naar een afgelegen oord te gaan. Maar de vakantie mislukt. De mensen hebben hem door. Ze vermoeden zijn plan en ze zijn er nog eerder dan hij. Hij ziet hoe ze hem nodig hebben en hij voelt medelijden. Het zijn net schapen zonder herder.

In de geschiedenis van de mensheid waren het wolven die het eerst werden getemd. Dieren die zich zonder de mens niet goed meer konden handhaven, werden verder gefokt. 8000 jaar voor Christus werden ook geiten, schapen en varkens gedomesticeerd. Koeien en kamelen volgden later. Het begon allemaal in de beschaving rond de Eufraat en de Tigris. De schapen boden een prachtige mogelijkheid om ‘woeste gronden’ nuttig te gebruiken. De Hebreeën trokken als halfnomaden met de kuddes rond. Abraham, Izaak en Jakob waren zwervende herders. De Israëlieten herkenden in hen hun roots, ook toen ze al boeren en handelaren waren geworden. En nu ervaart Jezus vandaag, hoe afhankelijk de mensen zijn geworden van zijn woorden en zegeningen, en hij voelt medelijden. De herder in hem wordt wakker!

WAARDERING

Wat doet ons dit verhaal? 

Het viel me op, dat er tegenwoordig ook nog heel wat mensen zijn, die de zorg voor anderen op zich nemen; mantelzorgers voor soms wel twee of drie medemensen, Vaak kunnen zij geen ‘nee’ zeggen en zonder ophouden zijn ze bezig om de wereld mooier te maken. Ze liggen vele nachten wakker en komen niet aan vakantie toe, of hebben er het geld niet voor. U ken ze allemaal. Ze wonen in uw straat of in uw huis. Misschien bent u zelf zo iemand. Sommige mensen hebben hun hele leven opgeofferd aan de zorg voor een ouder of een gehandicapt familielid. Ze gaan daar doorgaans niet onder gebukt. Waar ze onder kunnen lijden, dat is als hun offers weinig of geen waardering krijgen van hun naaste verwanten. 

Over die mensen gaat het evangelieverhaal. Het vertelt hoe belangrijk het is, dat ze af en toe rust vinden; dat ze woorden van waardering horen op zijn tijd; dat ze mogen ervaren dat hun offers worden gezien en de moeite waard zijn. 

Het lukte Jezus niet om aan zijn rust toe te komen, wij kunnen zorgen dat het anderen wel lukt!

GRIJS

Lieve kinderen. Het was woensdag tegen een uur of vijf. Lukas had honger en mamma was nog niet thuis. Hij wilde juist eens gaan neuzen in de koelkast, toen hij de deur hoorde. Daar kwam mamma met twee zware tassen binnen. Uit eentje stak prei. ‘Hé nee, hé?!’ Lukas had zich verheugd op spaghetti. ‘Mag ìk dan spaghetti?’ ‘Nee vent.’ ‘Ik heb al heel lang geen spaghetti gehad.’ ‘Nee vent.’ ‘De juffrouw zegt dat spaghetti gezond is.’ ‘Nee vent!’ De vent zuchtte. Mamma ruimde alle spulletjes op; liep naar de bel; zocht de beurs voor de collectant; en nam de telefoon op, dat pappa later kwam. ‘Mag ik dan wel alleen spaghetti-saùs?’ ‘Lukas, nu hou d’r eens mee op! Zie je niet dat ik het druk heb? Ik krijg nog eens grijze haren van jou!’ ‘Van mij?’ ‘Ja, van jou en je zusje; elke keer dat jullie zeuren, krijg ik er een grijs haar bij!’ Lukas dacht na. ‘Mamma?’ ‘Ja?’ ‘Weet je...,  nou snap ik, waarom oma zoveel grijze haren heeft!’