De genoemde datums laten het moment van publicatie zien,
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
2019 - 13de zondag door het jaar © Harrie Brouwers, Voerendaal
OUWEMANNENPRAAT?
STEEDS SLECHTER...?
STEEDS BETER?
TUSSEN GOED EN KWAAD
LIEVER EN LIEFST
OUWEMANNENPRAAT?
STEEDS SLECHTER...?
Is de wereld steeds slechter aan het worden, of is dat maar ouwemannenpraat? Ik weet het niet!
‘Waar moet dat in ‘s hemels naam naar toe?’, zuchten we, als we de krant ons bij het ontbijt al confronteert met witwaspraktijken van een bank. Of met grootschalige oplichting: de laatste drie jaar verloor een op de vier Nederlanders geld door fraude via internet en telefoon; samen wel 786 miljoen euro.
‘De wereld stikt nog eens in zijn eigen vuil’ concluderen we als we horen dat er wereldwijd ongeveer 1000 miljard plastic tasjes per jaar worden gebruikt, dus meer dan één miljoen per minuut. Ruim 10 miljoen ton plastic eindigt in zee en veel daarvan krijgen we in de vis weer op ons bord, en wat dat voor het auto-immuunsysteem betekent weten we nog niet. Nee dan rondom de aarde! Daar draait in miljoenen deeltjes 6 ton puin om ons heen!
‘Waar moet dat naar toe?’, denken we, als we zien hoe het jonge volk fietsend, etend, al in bed en zelfs onder de douche, onverstoorbaar op een schermpje tuurt, waar het meestal niet veel anders ziet, dan hoe de minder populaire Sandra in een ongelukkige pose is gefotografeerd of een filmpje van een Japans jongetje dat door een auto wordt geschept.
‘De wereld dendert achteruit’, denken we omdat iedereen naar verre landen op vakantie lijkt te gaan; 6,5 % van alle CO2 uitstoot komt uit vliegtuigen. Een reisje naar Bali stoot zoveel uit als een heel gezin in twee maanden. Maar we gaan toch!
‘De wereld is verdorven’, zeggen we als we lezen dat rechtsextremisten jacht maken op vluchtelingen. Naar schatting zijn er in Duitsland 24 duizend. De helft daarvan is bereid geweld te gebruiken. En zo kan ik doorgaan. Je word er droevig van. Sommige mensen lezen de krant niet eens meer!
STEEDS BETER?
Maar dan stond er afgelopen week óók in de krant dat jongeren uit heel Europa naar Aken waren gekomen om de politici op hun plicht te wijzen: doe nou eens echt wat aan het klimaat! Zo vindt 85 procent van de ondervraagden onder de dertig, dat het huidige kabinet te weinig doet tegen de opwarming. In Aken kwamen ruim 20 duizend jonge mensen samen. Eentje droeg een spandoek: ‘Oma, wat is een sneeuw-pop?’ Dat is toch imponerend!
Dezer dagen mochten we ook weer oude opnames zien van D-day; duizenden jonge Amerikanen die ons kwamen bevrijden van duivels kwaad dat miljoenen in zijn macht had.
Zo zie je ook mensen die de strijd aanbinden tegen de plastic soep en niet wachten op de overheid. Mensen ook, die die geen Afrikaan zomaar laten verdrinken in de Middellandse zee.
Is de wereld nou slechter of beter aan het worden?
TUSSEN GOED EN KWAAD
De vraag kwam bij me op toen ik de eerste lezing las. We schrijven 800 vóór Christus. Het noorden van Israël bloeit door de handel met het buitenland. De God van vroeger, de inspirator was achter de bevrijding uit de Egypte, is in vergetelheid geraakt. Enkele rebelse profeten van de oude stempel leggen zich daar niet bij neer. Ze gaan woest tekeer. Plegen een coup tegen koningin Izabel. Ze moorden er op los. Alle profeten van Baal worden omgebracht. Als lezer weet je niet eens welke kant je moet kiezen. De hele familie van Izabel, 70 mensen in totaal, worden uitgemoord. In die woelige jaren was de grote profeet Elia op zoek naar een opvolger. Hij werpt een zekere Elisa zijn mantel om de schouders en deze slacht zijn ossen, en trakteert er zijn knechten op. De goeie oude tijd? Ik weet het niet!
Het lijkt erop, dat er altijd kwaad is geweest. En ook, dat er altijd goedheid is geweest. Liefde en haat, angst en openheid, eerbied en minachting..., het was er allemaal, en het spoelde allemaal - soms heftig, soms kalm -, over de mensheid heen... net als nu.
EEN STEM DIE ROEPT
EEN STEM DIE ROEPT
Het lijkt erop, dat er altijd kwaad is geweest. En ook, dat er altijd goedheid is geweest. Liefde en haat, angst en openheid, eerbied en minachting..., het was er allemaal, en het spoelde allemaal - soms heftig, soms kalm -, over de mensheid heen... net als nu.
En in die wereld wordt af en toe een stem gehoord, die om het goede vraagt. Klein, teer soms, onopvallend, een zachte stem, een stem van God. Een stem die je bij de keel grijpt of voelt als een zachte hand op je schouder; als een duwtje in de rug. ‘Kom maar mee. Laat je ossen en je schepen achter je, wuif je oude leventje vaarwel, en ga met mij mee op een heel ander avontuur. Je zult je geluk vinden tijdens een ziekenbezoek, bij een wandeling met een kind, terwijl je een bejaarde wat pudding voert en even sjoenkelt op het ritme van een oude dreun. Want in deze wereld, vol goede en kwade krachten, hoef je niet te speculeren over wie er wint en welke kant je moet kiezen; nee, je hoeft Zijn stem maar te volgen. Dan doe je genoeg!
LIEVER EN LIEFST
Lieve kinderen. ‘Wie vind jij nou de liefste?’, vroeg ik aan Norman. ‘Pappa of mamma?’ Norman keek me wanhopig aan. Toen zei hij beslist: ‘Ik vind ze allebei even lief.’ ‘Ja, maar stel je voor: je won een prijs; en je mocht één iemand meenemen op reis, wie vroeg je dan?’ Norman dacht diep na. Toen vroeg hij: ‘Waar gaat de reis naar toe?’ ‘Dat heeft er niks mee te maken!’, zei ik streng. ‘Het gaat er om, welk gezelschap vind jij het leukst?’ ‘Nou’, zei Norman, ‘als we met de auto naar Zeeland gaan vissen, wil ik met pappa, en als we zondag naar de stad ergens een ijsje gaan eten, dan wil ik met mamma.’ Inderdaad, soms is pappa de leukste, de dapperste en de spannendste en soms is mamma de liefste, de gezelligste en de royaalste. Daar had Norman wel een punt. Je kunt de mensen niet opdelen in lieverds en boeven. Toch hield ik nog even vol. ‘Als pappa een weekend er op uit wil, wie neemt hij dan mee: jou of mamma?’ Norman had geen seconde nodig. ‘Mij natuurlijk!’ en hij lachte smerig, alsof hij het zelf niet geloofde. Sommige dingen weet je niet maar die hoop je.