De genoemde datums laten het moment van publicatie zien,
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
2020 - Pasen © Harrie Brouwers
(vanwege het coronavirus in een legen kerk...)
HET GELOOF VAN PASEN
ANGST
VREDE
Ik heb hier vaak over nagedacht. Wat was er met deze vrouw gebeurd? Zou het kunnen zijn, dat haar bewustzijn werkelijk verruimd was, op het moment dat haar oude angst opging in realiteit?
GELOOF
Ook als het leven ons zwaar valt mogen we een jubellied neuriën en de klokken luiden, want het leven overwint.
(vanwege het coronavirus in een legen kerk...)
HET GELOOF VAN PASEN
ANGST
Haar hele leven was beheerst door de angst om een dodelijke ziekte onder de leden te hebben. Daarom ging ze elk gesprek uit de weg dat een beetje in de richting ging van ziekenhuis en dokters. Plotseling was het weer zover. Ze voelde steken in haar zij. Ze zat al om acht uur op het spreekuur en eiste een doorverwijzing naar het ziekenhuis. Als 9-jarig meisje had ze het ziekbed van haar moeder meegemaakt. De sombere bezorgdheid van haar vader was maandenlang voelbaar geweest in huis. Ze had zich verantwoordelijk gevoeld voor het hele gezin. Altijd had ze geleefd met het angstig vermoeden dat haar einde naderde. De huisarts had ernstig gekeken. Er volgden onderzoeken in het ziekenhuis en tenslotte kwam de uitslag: ‘Mevrouw, we kunnen u nog helpen de pijn te verlichten; u hebt nog maar enkele maanden, misschien een jaar.’ Op dat moment gebeurde iets merkwaardigs. Het had haar zelf zeer verrast. Ze was namelijk helemaal niet in paniek geraakt. Integendeel, er was een diepe rust over haar gekomen. Alle angst week. Dan was het maar zover! Nu hoefde ze nergens meer voor te vrezen. Het kwaad was geen slinkse vijand meer. Ze hoefde niet langer te vluchten.
VREDE
Ik heb hier vaak over nagedacht. Wat was er met deze vrouw gebeurd? Zou het kunnen zijn, dat haar bewustzijn werkelijk verruimd was, op het moment dat haar oude angst opging in realiteit?
Van kinds af aan hebben wij geleerd, dat wij allemaal een individu zijn, een persoon die staat tegenover de hele wereld. De klasgenootjes zijn mijn concurrenten en menigeen lacht me uit als ik struikel! De wereld zit vol gevaren, en misschien houd ik het 80 jaar uit met wat geluk, maar verliezen zal ik. Zou het kunnen zijn dat dit angstige, steeds vluchtende ‘ik’, als het eenmaal oog in oog staat met de realiteit, ineens begrijpt, dat het zoveel meer is. Ik ben een onderdeel van een gigantisch mysterie dat doordrenkt is van liefde en de wil om te zijn. En dat grote mysterie, waarvan ik deel uitmaak, gaat niet verloren. Mijn positie in het geheel verandert, maar was ik niet altijd een ‘broeder van de zon’ en ‘een zuster van de zee’, om het met de laatste woorden te zeggen van Franciscus?!
PAASOCHTEND
PAASOCHTEND
Voor de leerlingen van Jezus was de dood een nachtmerrie. En het was allemaal nog sneller en wreder gegaan dan ze eergister nog hadden gedacht. Ze hadden zijn angst gezien in de hof. Hij was er gaan bidden na het paasmaal. Hij had nog die merkwaardige opmerking gemaakt en van het brood gezegd ‘dit ben ik!’, vlak voordat hij het brak en verdeelde. Ze hadden het niet willen begrijpen. Nee, jij niet! Jij gaat niet dood! God staat aan jouw kant... Maar nu is alles stil geworden. De angst is niet meer nodig. De zon komt op. Het wapengekletter is verstomd. Jezus is opgegaan in het mysterie van de schepping en hij is overal. Ze ervaren hem bij elk stuk brood dat ze breken. Zo was hij inderdaad. Voedsel voor anderen. Zo moeten wij zijn! God laat ons niet alleen. Hij gaat verder met hem en met ons. Zingt daar de hele schrift niet over? Vinden we het niet terug bij Jesaja en de andere profeten?
GELOOF
Ook als het leven ons zwaar valt mogen we een jubellied neuriën en de klokken luiden, want het leven overwint.
Veel mensen weten met het paasverhaal niet zo goed raad. Wat moet je je daarbij voorstellen? Is het letterlijk op te vatten? Was de verrijzenis een gebeurtenis die zich voltrok in onze tijd en in onze ruimte? Het past helemaal niet in ons wereld beeld. Waar zou de verrezen Christus heen hebben kunnen gaan, in de kille eindeloze kosmos?
Het evangelie van vandaag geeft daarover een hint. In het laatste zinnetje wordt over de leerlingen die het lege graf aanschouwden opgemerkt: ‘ze hadden uit de schrift nog niet begrepen dat hij uit de dood moest opstaan.’ De verrijzenis waarover de grafverhalen gaan is een geloof dat rechtstreeks uit de schrift komt. Aldus Johannes. Lukas had het ook zo gezien. In de handelingen beschrijft hij een preek van Petrus. Petrus wijst zijn gehoor in het huis van Cornelius in Caesarea erop dat Jezus een ware weldoener was geweest en dat God hem in de dood niet alleen gelaten had. Dat is de kern van het paasverhaal. Jezus heeft zozeer geleefd uit de liefde, dat God hem wel trouw moest blijven. Die trouw van God, ook na onze dood, is geen premie. Jezus heeft niet voortreffelijk geleefd om door God tot leven te worden gewekt. Wij zijn niet geroepen om goed te zijn teneinde in de hemel te komen. Het is andersom: we leven uit de liefde en handelen naar de gerechtigheid, omdat we houden van de gerechtigheid, omdat de liefde anderen en onszelf gelukkig maakt. En God blijft ons trouw.
WC PAPIER
WC PAPIER
Lieve kinderen. De afgelopen weken deden me aan vroeger denken. Toen ik donderdag door Heerlen fietste, was het er zo heerlijk rustig als vroeger op zondag..., er was plaats in de bus en in de trein. De lucht was gezonder dan ooit en de mensen hielden rekening met elkaar. Ze belden me op of ik ook alles had wat ik nodig had. En ze spaarden closetpapier - ik weet niet waarom. Ik denk dat ze er torens mee bouwen in de huiskamer. Kijken wie het hoogste komt! Maar er waren ook dingen die me aan de toekomst lieten denken. Bijvoorbeeld dat je ook via internet naar de kerk kunt gaan.... En toch hoop ik dat het gauw voorbij is, want ik heb jullie wel gemist met je palmpasenstokken en je ezeltje... Ik hoop dat jullie de kerk straks niet vergeten bent!
Tot gauw!