HET EVANGELIE VOLGENS JOHANNES 20.19-31
Ik leg u de tekst voor uit de 'Naardense Bijbel' van Pieter Oussoren, die met zijn vertaling zo dicht mogelijk bij de poetische kracht van de bron wil blijven.
Als het dan laat is op die dag, de eerste van de sabbatsweek,
en de deuren gesloten zijn daar waar de leerlingen zijn geweest
- uit vrees voor de Judeeërs - komt Jezus binnen en
gaat in het midden staan; hij zegt tot hen: vrede voor u!
Als hij dat gezegd heeft, toont hij aan hen én de handen én de zijde.
Vol vreugde zijn dan de leerlingen bij het zien van de Heer.
Dan zegt Jezus weer tot hen: vrede voor u!- zoals de Vader mij heeft uitgezonden
zo stuur ook ík u uit!
Als hij dat gezegd heeft blaast hij hun toe en zegt hij tot hen:
neemt in u op heilige geestesadem;
wier zonden ge vergeeft, aan die mogen ze vergeven worden;
van wie ge ze vasthoudt, zijn ze vastgehouden!
Maar één van de twaalf, Tomas, die Tweeling wordt genoemd,
is niet bij hen geweest toen Jezus kwam;
dus hebben de andere leerlingen het hem gezégd: wij hebben de Heer gezien!
Maar hij zegt tot hen: als ik niet in zijn handen
het litteken van de spijkers zie
en niet mijn vinger kan leggen op de plek van de spijkers
en mijn hand mag leggen op zijn zijde,
zal ik echt niet geloven!
Acht dagen later zijn zijn leerlingen weer daarbinnen geweest
en is ook Tomas bij hen.
Jezus komt binnen; de deuren zijn gesloten;
hij gaat in het midden staan en zegt: vrede voor u!
Daarop zegt hij tot Tomas: breng je vinger hierheen, en zie mijn handen;
breng je hand (hierheen) en leg hem op mijn zijde;
wees niet ongelovig, nee, gelovig!
Tomas antwoordt en zegt tot hem: mijn Heer en mijn God!
Jezus zegt tot hem: omdat je mij gezien hebt ben je gaan geloven;
zalig die niet zien, en geloven!
|
 
Lieve kinderen. ‘Wie kent Thomas?’ De kinderen in de kring begonnen te lachen. ‘Natuurlijk, wie kent Thomas níet?’ Dat zijn slimme kinderen, dacht ik. ‘Ik heb Thomas gezíen!’, riep er eentje keihard door de klas. ‘Thomas gezien? Dat kan toch niet!’ Ik geloofde er niets van. De kinderen begonnen te lachen. ‘Natuurlijk wel!’ ‘In Simpelveld’, riep er eentje. ‘Thomas in Simpelveld!?’, vroeg ik ongelovig. ‘Dat kan niet.’ ‘Een paar jaar geleden was Thomas in Simpelveld’, riep Anne terwijl ze het uitproestte. ‘Dat moet wel 2000 jaar geleden zijn’, zei ik. Alweer begonnen ze te lachen. ‘Toen was ik jarig’, verzekerde ze. Ik geloofde er niets van.’Hoe zag Thomas er dan uit?’ De kinderen schaterden. Dat was een domme vraag. ‘Gewoon’, Dirk spreidde zijn handen naast zijn lichaam. ‘Gewoon, een grijs gezicht, grote ogen en.... een schoorsteen op de kop!’ Daar ging me een licht op! ‘Sorry, dat ik jullie niet kon geloven. Maar je hebt gelijk. Het treintje Thomas was in Simpelveld. Ik bedoelde een andere Thomas, een vriendje van Jezus. Nu was het de beurt aan de kinderen om ongelovig te kijken. Thomas een vriendje van Jezus, dat leek hun hoogstonwaarschijnlijk. Zo zie je maar weer: vaak kun je iets niet geloven, maar dan is het toch waar!
|
OVERWEGING
Er is een groot verschil tussen de God die we zoeken
en de God die op zoek is naar ons!
Dit klinkt goed! Maar..., zoeken we eigenlijk nog naar God?
Ik bedoel, de meeste mensen op aarde?
De jongeren in wilde opzwepende dansen, gedrogeerd door drank en drugs?
De volwassenen in een Caravan duizenden kilometers door Europa
om hun stamppot in de Spaanse zon te eten?
Mensen zoeken wel iets!
Thomas had met Jezus gezocht naar het ‘koninkrijk van God’.
Dat verlangen werd ingegeven door de ellende die hij om zich heen zag.
De onderdrukking door de Romeinen. De zware lasten
die de gewone man werden opgelegd. De slechte toekomt voor de kinderen
die geboren werden. De gekwetste trots, het verloren zelfbewustzijn.
Ofwel je geeft je over aan het kwaad ofwel je hoopt op betere tijden.
En daarover had Jezus van Nazareth gesproken. En Thomas had hem geloofd.
Een mens is geneigd om te geloven, wat een beetje past
in het beeld dat hij van de wereld heeft.
Mensen zoeken een uitweg.
Ze willen de ondergang van de schepping, van de mensheid veilig stellen
door het klimaat onder controle te krijgen. Maar wat mag het kosten?
En vertrouwen we elkaar genoeg om het samen te doen...,
en het kan alleen maar samen.
Dan kun je je neerleggen bij de ondergang. ‘Na ons de zondvloed!’
Of je koestert een ideaal, een radicale verandering, een nieuwe wereld.
Dat is toch ook een vorm van op zoek zijn naar God?
Sex..., roem..., de loterij winnen...:
goden en afgoden genoeg ook in onze tijd.
Het beeld van de God die we zoeken, in de kerk of achter de televisie,
heeft iets te maken met een gave wereld, met gezondheid,
met voldoende voedsel, met vrede en harmonie.
En dan komt het bijzondere van ons christelijk geloof.
In Jezus openbaarde God zich niet als een succesformule,
als een lot uit de loterij, als een wonderbaarlijke genezing.
In Jezus was God de gekruisigde,
degenen die te lijden heeft onder haat en angst,
die gedood wordt.
In Jezus komt God ons tegemoet als een gewonde,
een hongerige, een naakte, een vluchteling.
(Wie dit niet een beetje ongemakkelijk vindt heeft het waarschijnlijk
nog niet helemaal begrepen...., of is al heilig!)
God is niet het antwoord op onze behoefte,
maar een appèl aan ons geweten!
Wij zoeken een snelle oplossing,
God zoekt een warm hart en een helpende hand.
Dat is voor mij het bijzondere van het Thomasverhaal.
Als hij zijn vrienden juichend hoort vertellen
dat alles weer gewoon verder gaat na Jezus dood,
dan is hij sceptisch.
Als dit maar geen feeknieuws is!
‘Ik wil geen ‘niks-aan-de-hand-boodschap, maar ik wil de gekruisigde
ontmoeten en voelen,
degene met de wonden aan handen en voeten.’
God is geen Deus ex Machina, geen Happy End
maar een schreeuw om hulp.
God is niet de wonderdokter maar de patiënt!
Hij is niet het brood dat we krijgen, maar het brood dat we geven!
Er is een groot verschil tussen de God die we zoeken
en de God die op zoek is naar ons!
GEBEDEN
Laten wij bidden voor de christenen in onze dagen.
Dat zij oog hebben voor de armen in hun omgeving.
Dat zij kunnen delen met de hongerigen, overal op aarde.
Laat ons bidden...
Laten wij bidden voor allen die de naam van Jezus belijden,
dat zij mildheid uitstralen; dat ze vergevingsgezind
en verdraagzaam zijn....
Voor de slachtoffers van haat in Sri-Lanka en hun families... Laat ons bidden....
Laten wij bidden voor alle twijfelaars,
voor iedereen die oude en nieuwe waarheden durven te onderzoeken
en die bruggen bouwen naar de toekomst ... Laat ons bidden....
Goede God, u hebt ons verantwoordelijk gesteld voor deze wereld.
Door ons wilt U uw schepping voltooien.
Versterk daarom ons geloof en onze vurigheid
in de idealen van Jezus Uw Zoon,
die nu bij U en bij ons leeft,
tot in eeuwigheid, amen
