Een heel irritante reclame vind ik die van L’Oréal. Al 40 jaar prijst de cosmeticafirma haar producten aan, door alle dames – en soms ook de heren –, te verzekeren: ‘omdat je het waard bent’, of ‘because I’m worth it’. Het irritante vind ik dat men mij wil vlijen terwijl men mij niet kent. L’Oréal weet niet of ik het waard ben. En als de firma dan al vindt dat ik het waard ben, waarom geeft ze me de gezichtscrème dan niet cadeau? Waarom moet ik haar betalen omdat zij mij zoveel waard vindt? L’Oréal zal hierop kunnen zeggen dat voor haar alle mensen deze deodorant waard zijn, maar laat haar dan zeggen: ‘omdat jullie het allemaal waard zijn!’. Dat doet ze bewust niet!

Wat is een mens waard? Soms is een mens niets waard. Ouderen dragen nog de verhalen uit de oorlog met zich mee, waarin de bezetter over lijken ging. Over miljoenen lijken. In de sloppen van de wereldsteden zwerven zieke kinderen rond, die aan wat geld proberen te komen en die voor de rest van de wereld niets waard zijn..., alleen voor enkele heiligen misschien! Anders lijkt het in ons land; daar betalen verzekeringen en overheden behoorlijke bedragen om het aantal patiënten of verkeersdoden te verminderen. Een mens is niet overal..., niet altijd... en niet voor iedereen evenveel waard.

MUS
Jezus wil ons vertellen wat wij waard zijn voor God, om ons uit te dagen elkaar naar waarde te schatten. Hij begint met een musje. Waarschijnlijk was een mus het goedkoopste artikel dat je op de markt kon krijgen. Voor een cent kreeg je er twee. Wel, voor God is die mus een wonder. 

Even dit: wij, mensen, kunnen ons niet de geringste voorstelling maken van het mysterie God en al zeker niet van zijn voorkeuren. Misschien moeten we het daarom iets anders formuleren. Niet: ‘voor God is zelfs een mus een wonder’, maar: ‘als je een vermoeden wilt krijgen van God, begin je dan met je te verwonderen over een mus.’ Zij mag op de markt een halve cent kosten, maar je zou haar zelf, nog met geen miljoen euro’s kunnen maken. De verwondering over haar snelle bewegingen, haar waakzaamheid, haar door eenvoud en schoonheid gekenmerkt verenkleed, haar durf om bij je te landen naast je stoel op het terras..., laat die verwondering eens even toe. Een mus hoort tot de zangvogels. Luister ....! (>> mp3)

KIND
Jij mens, bent in God ogen meer dan een zwerm mussen. Ik weet niet hoeveel dat er zijn, maar een zwerm spreeuwen kan wel uit 10 duizend vogels bestaan. 

Ook dit moet ik eigenlijk anders formuleren, want ik ken Gods voorkeuren niet. Het wordt dan: een mens kan een vermoeden van God krijgen, als hij elke mens meer waard vindt dan een zwerm mussen. Dus niet alleen de mensen die de conditioner van L’Oréal kunnen betalen, maar ook het kind in de spijkerbroekenfabriek in Vietnam, en het kind dat zich door ondervoeding niet kan laten horen.

Uit mijn kindertijd herinner ik me, dat ik onderweg naar school geregeld onder een dakgoot een dood vogeltje zag liggen. Dat was natuurlijk vooral in de periode dat de eitjes waren uitgebroed en de jongen vliegles kregen. Dat ging met ongelukken gepaard. Dooie vogeltjes zie je zelden meer. Nesten zijn er onder de dakgoten niet meer. Mussen zijn het laatste decennium in aantal gehalveerd. Maar 50 miljoen vogels zijn er wel in Nederland. Ik hoorde ooit iemand aan Willem Wever vragen, waarom je niet vaker een dooie vogel tegenkwam. Het antwoord was misschien meer ontroerend dan waar. Het luidde: omdat er kinderen zijn. Kinderen vinden elke dode vogel de moeite waard om hem te rusten te leggen in de aarde. Kinderen brengen Gods belangstelling tot uitdrukking.

GOD

Maar ook een mus die dood van het dak valt, valt in God. Er kan niets buiten God. Je kunt niet leven om God heen, je kunt niet sterven zonder dat het God aan gaat. Je moet Jezus beeldspraak over de doodgevallen mus dus niet zo lezen alsof God persoonlijk besluit om de mus te laten vallen, of om jou ziek te laten zijn, maar jouw ziekzijn speelt zich niet af in Gods afwezigheid. God heeft de haren op je hoofd geteld! Blonde mensen hebben er zo’n 170 duizend; gemiddeld hebben we er een kleine 100.000. Elk daarvan is ongeveer 3 cm gegroeid in de corona-quarantaine. Gemiddeld valt ‘n haar na een jaar of vier uit. De cijfers mogen aangeven hoeveel je voor God waard bent, ook als je helemaal kaal bent, ook als L’Oréal niets meer voor je kan doen!

BOTSING

Lieve kinderen. Jeroen stepte met een enorme vaart naar huis. Hij maneuvreerde behendig tussen de vuilniscontainers, lantaarnpalen en rollators door. De bocht wilde hij als Max Verstappen maken, maar op de hoek zag hij te laat een musje, dat de kruimels van een wafel oppikte, die mevrouw Potjesdijk voor haar uit het raam had gegooid. Jeroen raakte het musje. Dat rolde een paar keer over de stoep en bleef tenslotte doodstil liggen met de pootjes omhoog. Jeroen schrok. Hij rende naar het musje. Hij pakte het op en hield het tegen zijn trui, zo warm en zacht mogelijk. Met de andere hand nam hij de step mee en voorzichtig wandelde hij naar huis. Daar zette hij het musje in een vogelkooi en legde er nog was brood en water bij. 

De volgende ochtend rende Jeroen de trap met twee treden tegelijk naar beneden. Bij het kooitje keek hij naar de zieke mus. Deze werd net wakker. Jeroen keek opgelucht. maar het musje niet. Dat keek angstig om zich heen. Het zag de tralies waar het achter zat; het zag water en brood, en zuchtte diep bedroefd: ‘Zie je wel; ze hebben me vastgezet! Heb ik gister toch die arme jongen overhoop gelopen!’