De genoemde datums laten het moment van publicatie zien, 
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later
2022 - 3de zondag door het jaar  ©  Harrie Brouwers






IEDER ZIJN EIGEN DING





HEERLEN

Ik fietste afgelopen zomer langs het Bernardinuscollege. Een meneer met een Hollandse tongval – een harde ‘G’ en een Engelse ‘R’ –, had me gevraagd waar het centrum was. Op het muurtje zaten een stuk of tien jongeren tegen het hek geleund. Ik was afgestapt en wees richting stad: ‘Gewoon rechtdoor, maar let op, want u bent er zo aan voorbij gereden.’ De man vatte mijn advies samen met de opmerking: ‘Zal ik dus nu maar alvast gaan remmen!’ Terwijl hij vrolijk verder trapte, keek ik om me heen. Niemand had ons gehoord. Niemand lachte. De jongeren zaten allemaal met een mobieltje in de hand. Er werd zwijgend en driftig op geduimd. Ieder vertoefde in zijn eigen universum. Dat is de wereld van vandaag!

AKEN
Tijdens een rondleiding in Aken hoorde ik een curieus verhaal. Op de markt ligt een Thee-huis met de naam ‘Haus Eulenspiegel’. De naam stamt uit de tijd toen het een boekhandel was. De eigenaar zelf kon niet lezen. Daarom verkocht hij zijn boeken per ons. Om de verkoop te stimuleren, ging hij soms met een boek naar buiten en deed alsof hij eruit voorlas. 
Vóór de deur verzamelde zich een menigte die ademloos luisterde. Het verhaal zoog hij uit zijn duim, terwijl hij af en toe een pagina omsloeg. Als het verhaal spannend begon te worden, klapte hij het boek dicht, en nodigde boeren en buitenlui uit, om het te kopen..., konden ze zich thuis door de pastoor de afloop laten vertellen. Eenmaal thuis constateerde de pastoor echter dat ze een waardeloze misdruk hadden gekocht! Nou ja..., met de naam Uilenspiegel moet dat kunnen! 
Maar het is een mooi beeld: luisterende mensen rondom een verteller. Herinnert u zich ook hoe mooi het was, als de hele klas aan de lippen hing van een juffrouw of meester die spannend kon vertellen? Daar kon geen film tegenop. 
Zo is het ook gegaan met de brief van Paulus. De Korintiërs konden hem niet lezen, maar ze luisterden gretig naar de man midden in de kring, die de tekst voordroeg.
Zo was het ook rond de herbouwde tempel in Jeruzalem. De hele bevolking stond gespannen te luisteren toen Ezra voorlas uit het boek van Mozes. 

KORINTE
Onze tijd individualiseert in snel tempo. We zitten niet geschaard rondom een verteller, maar we zijn zwijgend naast elkaar ons eigen ding aan het doen.

Neem bijvoorbeeld de verhitte discussies over de coronamaatregels. Ik heb respect voor iemand die na rijp beraad ervoor kiest om zich niet te laten vaccineren – mijn keuze is het niet! Het irriteert me echter, als de argumentatie voorbij gaat aan het feit dat ziekte en gezondheid ook een kwestie is van een volk, een groep en een familie, en niet alleen van een individu. Al te gauw bepleit iedereen zijn eigen belang en vecht voor zichzelf. Het virus is de lachende derde!
Uilenspiegel vertelde een spannend verhaal, althans het begin ervan! De profeet Ezra droeg in Jeruzalem de wet van Mozes voor. De een is de mond, de ander het oor, en samen vormen ze één lichaam. Zo had Paulus ooit de samenhang van een gemeenschap getypeerd. 
Het gaat mis als de neus denkt dat hij er wel tussenuit kan knijpen 
of als de ogen hun oren niet meer geloven, en de benen denken dat ze het wel alleen afkunnen.

JERUZALEM
Het is goed als mensen beseffen dat we elkaar nodig hebben. Als oma haar kleindochter te hulp roept om een Digid Code te krijgen, als een kleinzoon bij opa terecht kan om de geheimen van een tomatenplant te ontdekken, als hij van zijn nichtje leert om met een metaaldetector op zoek te gaan naar vroeger, als de parochie jongeren nodig heeft om een eucharistie te streamen..., als we beseffen elkaar nodig te hebben, ontstaat er gemeenschap. 
Na generaties lang gevangen gezeten te hebben in Babylon is het volk terug in Jeruzalem. Alles ligt in puin. Ze zijn niet welkom. Maar de tempel wordt herbouwd en de eredienst hersteld. Ze slaan de handen in elkaar. De nieuwe christenenen die Paulus in Korinte heeft gemaakt dreigen uiteen te scheuren door oude tegenstellingen, totdat ze beseffen samen verschillende ledematen van één lichaam te zijn. Jezus leest in de synagoge een droom voor over Gods komende koninkrijk, en geeft als commentaar: ‘Laten we er mee beginnen!’ 

GROEPSGEWETEN
Laat deze beelden ons individualisme corrigeren. Te vaak is de vraag niet meer: hoe gaan we de temperatuur op aarde beheersen, maar hoe zorg ik ervoor dat ik er zelf het beste uitspring. Het gevoel samen verantwoordelijkheid te dragen verdwijnt. We raken ons groepsgeweten kwijt. Iedereen maakt zelf uit wat goed en kwaad is. Tot op zekere hoogte is dat winst ten opzichte van vroeger, totdat het moment komt waarop er geen gemeenschappelijke waarde meer is en we elkaar niet kunnen aanspreken op wat goed en kwaad is. Onze godsdienst is altijd de drager geweest van de groepsmoraal. Laten we dat in ere houden!

INSTAGRAM
Lieve kinderen. ‘Emma, nou moet je echt komen!’ De stem van mamma klonk boos. ‘Ja hoor’, riep Emma luchtig. Maar ze moest nog even lezen wat Eva op Instagram over Bob had geschreven. ‘Ik heb al drie keer geroepen. Het eten staat koud te worden. Als je niet onmiddellijk komt ga je maar zonder eten naar bed.’ ‘Ja’, riep Emma weer, maar ze schreef driftig door op haar mobiel omdat ze Bob wou waarschuwen. Er zijn nu eenmaal belangrijkere dingen dan spinazie. Mamma wilde natuurlijk niet echt, dat Emma met een lege maag naar bed ging. Daarom pakte ze haar eigen mobieltje. Ze schreef een WhatsAppje aan Emma. ‘Lief Emma kom je bord ‘laiken’ en stuur Eva een. Snel.’ Het werkte! Weet je waarom? Emma vond dat mamma op Instagram niets te zoeken had! 





 

  MENU


   
BEZOEK
vandaag254
gister236
deze maand5024
totaal819476