ZEVENTIENDE ZONDAG DOOR HET JAAR IN HET C-JAAR 2007
© Voerendaal 2007

Wil Pécasse:

ONZE VADER...

Beste Medeparochianen en gasten,
In iedere schoolklas heb je langzamen en vluggerikken. Dat had Jezus ook in zijn leerklasje. Bij de langzamen zaten ook preciezen. Die namen de tijd om het naadje van de kous te vinden. En voor ons is dat maar goed ook….
‘Heer leer me bidden”. Zegt er zo een nadat hij toch al enkel maanden in de klas had meegelopen. Voor die leerling voel ik veel sympathie.
Heeft u dat nou ook, dat u zou willen dat u er indertijd bij had gestaan om het antwoord dat Jezus die leerling gaf precies te horen!

Het liefst zou ik vandaag nog de Heer willen tegenkomen: straks na de mis bijvoorbeeld,… hier buiten op de stoep,… terwijl organist Verheggen nog wat mooie muziek door de open deur naar buiten laat zweven,… wij allemaal in een kring om Jezus heen…. en hem dan een paar aanvullende vragen stellen: ‘Heer, met permissie, helemaal helder vonden wij Uw antwoord niet !’ ….. :

‘Onze vader in de hemel, uw Rijk kome’… ja, dát wel; maar dán: ‘uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel’… Heeft Uw Vader om dat te bereiken ons gebed nodig? Hij is toch de Bron van alles…!?
Dat van die ‘schulden die wij elkaar vergeven’, ja dat is weer een klare boodschap; héel hartelijk dank daarvoor !! maar vlak daaraan vooraf gaat de vraag naar ‘brood’, dagelijks brood, nota bene…. En al die miljoenen die dat brood niet krijgen…, hebben die niet goed gebeden?

Intussen intrigeert ‘bidden’ niet alleen wie het gelovig beoefenen, maar tegenwoordig ook de trendwatchers op zoek naar nieuwe maatschappelijke fenomenen . Drie jaar geleden werd een onderzoek gepubliceerd over het nut en de uitwerking van bidden. Onderzocht was, of men bidden zinvol vindt en of men vindt dat het helpt. Daar kwam uit dat 45% van de ondervraagden er van overtuigd is dat bidden je in het leven kan helpen. 20% heeft geen mening, maar bidt wel eens als er problemen zijn en 35% van alle mensen dacht dat bidden níet helpt. Je zou dus kunnen zeggen dat 2/3 van de samenleving iets met bidden heeft!

Ander onderzoek heeft aangetoond dat bidden goed is voor de gezondheid. Je hartritme wordt er regelmatiger door, schreef een rapport in oktober 2003. En mensen die naar de kerk gaan en bidden, worden minder snel ziek, omdat ze in hun lichaam een bepaalde stof aanmaken (interleukine-6) die in je lichaam ziekten afweert! (Dat had u dus niet gedacht, toen u vanmorgen besloot om naar de kerk komen!)

Terug naar het Onze Vader! Allereerst wordt erin erkend dat boven, in, onder en voorbij de zichtbare werkelijkheid de werkelijkheid van God bestaat, waardoor wij er zíjn. Dat sommigen erdoor tot rust komen, vind ik mooi meegenomen, maar daar gaat het niet om…

Jezus' bidden is verder geen zeuren om de vervulling van materiele wensen; Hij verlangt naar Gods Rijk. En dit is precies waardoor het Onze Vader voor veel mensen een religieuze beleving is, ook zonder veel diepzinnige gedachtengangen. Heerlijk toch !

Maar hoe zit het nu met ‘uw wil geschiede op aarde’ en met dat ‘dagelijks brood’ ? In die laatste frase wordt de schijn gewekt dat we ook om materiele zaken kunnen vragen: Die praktijk van bidden is zelfs heel gangbaar; ze wordt aangejaagd door het recept ‘vraagt en ge zult verkrijgen’, ‘klopt en u zal worden opengedaan. Ik zal er niets van zeggen, ook niet van een gebed voor een goed examen, voor goed weer bij het Oud Limburgs Schuttersfeest, voor gezondheid en het slagen van een operatie En ik heb ook geen kritiek op die wielrenner die bovenop die Franse Col als eerste over de streep gaat, onder zijn trico naar een kruisje graait en er een vette kus op geeft, nog voordat hij door de etappe-missen sierlijk wordt aangenipt. Daar is absoluut niets op aan te merken: Zij allen geven te kennen dat ook het materiële in het teken van God staat. Prachtig, toch !

Het rijk Gods staat niet op nummer éen in de materiële dus economische top tien ter wereld, maar wel aan de top waar het gaat om vergeving en onbaatzuchtigheid, om rechtvaardigheid, om gelijke kansen, om zorg en bescherming. Dat zijn onstoffelijke waarden, maar we realiseren ze ook met behulp van tastbare zaken, met brood voor allen.

Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel’ . We vroegen ons straks af of God ons gebed nodig heeft om dat te laten gebeuren. Het antwoord is nu: Ja, want die ideale wereldorde daalt niet uit de lucht neer: wij zelf dienen te werken aan die rechtvaardige orde waarin God tot zijn recht komt. En met het Onze Vader maken we ons daar sterk voor..

En waarvoor staat, tenslotte, de bede ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’? Wel, In de evangeliën wordt in alle toonaarden bezongen dat je er goed aan doet eerst het Rijk Gods te zoeken, ‘en al het andere wordt je wel toegeworpen’. Christus verabsoluteert dus niet het brood; maar, zoals in het laatste avondmaal ziet hij het als materiële uitdrukking van zijn sociale boodschap: die is delen: delen van kansen, van aandacht, van vreugden en verdriet, van ruimte én van materiële goederen. In de Christelijke traditie staat ‘brood’ voor het gehele instrumentarium van zorg voor elkaar.

Zo gezien houdt het antwoord dat Jezus de attente leerling gaf voor ons een formidabele taak in, zoals pastor Blijlevens het twee weken geleden samenvatte na het verhaal van de Barmhartige Samaritaan: Geloven is geen kwestie van vrijblijvend praten, maar van doen.