PINKSTEREN IN HET C-JAAR 2007
© Harrie Brouwers, Voerendaal 2007

DE LUISTERAAR


OVERAL?

Ik herinner me een mop uit de dagen van het tweede Vaticaans concilie.
In de hemel overlegden de Vader, de Zoon en de heilige Geest met elkaar. Ze wilden er eens tussenuit. Waar zouden ze eens op bezoek gaan? ‘Waarom gaan we niet eens naar Parijs’, opperde de Zoon. Maar de Geest vond het er te druk, ‘en stel je voor dat we bij een nachtclub worden herkend?!’ ‘Waarom gaan we niet naar Londen?’, stelde hij voor. Maar dat vond de Vader niet zo leuk. Daar rijden ze links en ‘dan kom je maar in de war.’ ‘Waarom niet naar Rome?’ ‘Ja, Rome!’, riep de heilige Geest blij, ‘daar ben ik nog nooit geweest!’
Natuurlijk wel! De Geest is ook in Rome. De Geest is overal. Daarom zie je hem of haar ook zo makkelijk over het hoofd. De geest is de scheppingskracht. Hij is de grond van ons bestaan.

TAAL EN STILTE

Pinksteren is het feest van de taal. De taal van mensen die in trance klanken uitstoten. Glossolalie heet dat verschijnsel. Het gold als een bewijs van bezieling. Pinksteren is ook het wonder dat spraakverwarring overwonnen wordt. Wat de apostelen spreken wordt door iedereen verstaan, door mensen uit elk volk ter wereld.
Deze uitbarsting van de Geest volgt op het gebed van de leerlingen en daar wil ik het deze ochtend over hebben.
De leerlingen hebben zich na Jezus’ dood teruggetrokken. Ze zijn ‘op de eerste dag’ bijeen. Ze bidden. Daar is ook alle reden voor. Ze waren bang. Bang dat de overheden die Jezus vermoord hebben ook hen te pakken zou nemen. Bang, omdat het leek alsof er geen goede God meer is.

WAT IS BIDDEN?

Bidden, hoe gaat dat? Wat doet u eigenlijk als u bidt? Bidt u nog wel eens?
Iemand die bidt zoekt contact met God. De verbinding leg je ergens in je binnenste. Je bewustzijn, is niet alleen het vermogen om jezelf te zijn. Je kunt er ook mee buiten jezelf staan en jezelf zíen! Je ziet jezelf in een wijdere omgeving van je familie, van de geschiedenis, ja zelfs in samenhang met de evolutie, met het heelal en tot in de eeuwigheid.
Onze Geest stelt ons in staat om groter te zijn dan ons ego. Je kunt de grenzen van je ‘ik’ doorbreken. Je beseft dat je een wonderlijk onderdeeltje bent van een gigantisch mysterie. En ergens in het centrum van dat geheim bestaat God.

LUISTEREN

Ik las een boekje ‘Opmaat tot de eeuwigheid’. Het is geschreven over en door bisschop Muskens van Breda. Hij heeft het uitgegeven bij zijn afscheid. Muskens wil na zijn pensioen in de benedictijner Paulusgemeenschap in Teteringen gaan wonen. In het boekje gaat het onder andere over het leven van monniken. Het gaat over stilte en bidden. Dan citeert Muskes ergens de schrijver Willem Jan Otten en zegt: Bidden is jezelf geconcentreerd en nauwkeurig afstemmen op God. ‘Biddend luister je naar iemand die luistert...’ Luisteren naar iemand die luistert!

BELUISTERD WORDEN

Ik ben ook wel eens moedeloos geworden. Dat je echt om iets gebeden hebt, iets belangrijks voor een ander. Niet voor mezelf. Maar God leek niet te reageren. Hij bleef stil. De twijfel gaat knagen. Is Hij er niet? Of laat ons lot Hem onverschillig?
Dan word ik stil. Laat me maar eens ophouden met vragen. God heeft toch al veel meer zorgen dan ik heb! Laat me maar eens luisteren. Luisteren... Niet of God spreekt, maar of Hij luistert! En als je dat ervaart, al is het maar heel even, dan voel je vrede in je ziel, een oeverloze vrede.
‘Vrede!’ zei Jezus nogmaals! De angst ebt weg bij de leerlingen. Wie verbonden is met alles, heeft niets te verliezen. Als God luistert, is er niets om bang voor te zijn. De leerlingen schuiven de grendels van de deuren weg. Ze lopen de straat op. Ze beginnen te preken. Ze worden gehoord door alle volkeren en talen.

OOK DE KLEINKINDEREN

Jezus blies over de leerlingen: ‘Ontvang de heilige geest’; Hij zal je maken tot een instrument van Gods barmhartigheid. Altijd wanneer je liefhebt, wordt je bewogen door God. Het kan een impuls zijn, een plotselinge inval, of een lang doordacht plan.
Het mag zijn dat kerken leeglopen, dat het pinksterwonder in zijn tegendeel verkeert. Het mag zijn dat uw kinderen en kleinkinderen het moeilijk hebben met de kerk, maar als ze door liefde bewogen worden dan is dat niet meer en niet minder dan het werk van Gods geest. Dan zijn ze heilig!

KIM

Lieve kinderen.
De heilige Geest is een kracht van God. Een kracht van God die in ieder mens zit.
‘Dat geloof ik niet’, zei Kim eenvoudig.
‘O nee?’
‘Nee!’
‘Waarom niet?’
‘Ik voel geen kracht van God. Waar zou ik die moeten voelen?’. Kim trok haar kin omhoog. Ze hoorde haar vriendinnetjes bewonderend gniefelen en ze keek genietend om zich heen.
Ineens zag ze dat Joris een spin had gevangen. Hij wilde hem een poot uittrekken. Kim keek hem woedend an.
‘Hou op Joris. Durf je wel! Die spin heeft net zoveel recht om te leven als jij. Laat hem onmiddellijk los!’ Joris kreeg een rood hoofd en wist niet wat hij moest zeggen en hij liet de spin kruipen, wat enig gegil van de kinderen om hem heen veroorzaakte.
‘Kijk, dat bedoelde ik me de heilige Geest. Dat jij het opneemt voor die arme spin. Geloof het of niet!’