DRIEVULDIGHEIDSZONDAG IN HET C-JAAR 2007
© Ad Blijlevens, Heerlen 2007

NIEUW BEGIN


De feesten Pasen en Pinksteren zijn weer voorbij. Als gelovige mensen hebben we, hoop ik, weer 'ns op een of andere manier een nieuw begin gemaakt. De weg ligt voor ons open. Letterlijk zelfs. Want er waren al vakanties en de grote trek van de vakanties komt langzamer (Eerste lezing is Rom. 5,1-5.) hand in zicht. Maar ondertussen eist ook het gewone leven ons op. Wij zijn immers mensen onderweg, met allerlei dagelijkse beslommeringen. Misschien is er daarom des te meer reden ons af te vragen: Wat kunnen wij uit dit nieuwe beginpunt meenemen?

Ook het evangelie van vandaag ademt zo'n atmosfeer. Pasen is voor de allereerste leerlingen in zekere zin een ver verleden geworden. Zeker, Gods Geest is nog vaardig. Maar tegelijk ebt de golf van inspiratie weer wat terug. Het leven van alledag staat op de voorgrond. Mensen onderweg, met allerlei beslommeringen. Ook voor die eerste volgelingen een reden om zich af te vragen: Wie zijn wij, volgelingen van Jezus, uiteindelijk? Wat die eerste christenen meedroegen, was de herinnering aan Jezus van Nazaret. Dat gaf aan hun leven vaart, diepgang, uitzicht. Dat maakte hen anders dan anderen, al gauw zelfs met een eigen naam: christenen. En zo staan zij in hun bonte wereld, met hun herinnering aan die wonderlijke Mens en aan zijn innerlijke Kracht die een hele beweging lossloeg.

Deze Jezus, God-met-ons, op een gruwelijke en schandelijke manier ter dood gebracht en toch levend, is, zoals zij geloven, met hen. Paulus drukt dat in de epistellezing van vandaag zo uit: Wij leven in vrede met God door Jezus Messias; Hij heeft voor ons de toegang geopend voor de genade waarin wij staan; door Hem mogen wij in onze hoop groot gaan op de glorie van God. Deze Jezus was het 'gezicht' van de Vader. Zijn spreken over God was een bevrijdend spreken, dat je losweekt van jezelf en dat de weg naar de anderen en naar God openstelt. God ruimt de barrières op en biedt uitzicht aan alle, ook aan verkreukelde en verdeelde mensen. Zoals in het evangelie staat: Jezus' Geest verkondigt ons wat Hij van Jezus heeft ontvangen; en alles wat de Vader heeft, is ook van Jezus. Zo is God zelf -of wij Hem Vader of Moeder noemen - de bron van ons leven.

Dit is allemaal moeilijk te vatten. Maar het betekent op een of andere manier: God staat aan onze kant, en wij leven dankzij God die God-met-ons is. Er lopen draden door ons eigen leven, door het leven van anderen en door onze samenleving, die wij weliswaar alleen in geloof kunnen ontdekken, maar die daarom niet minder werkelijk en werkzaam zijn. De herinneringen aan Jezus, die ons door Gods Geest worden gegeven, zijn geen dode museumstukken die je af en toe, bv. in het weekend, afstoft en oppoetst. De Geest immers doet ons dieper doordringen in die levende werkelijkheid. Door die Geest is Christus, is God zelf onder ons aanwezig. Door die Geest trekt God met ons mee, over rechte en bochtige wegen, in ups en downs, in vreugde en verdriet. Waar die Geest spreekt, aanwezig is, spreekt onze Messias, is Hij midden onder ons. Niet de Jezus van een verre herinnering, maar Hij die lééft en die zo bij en in ons is. Het verleden wordt dan heden, telkens opnieuw, omdat wij mogen leven van de belofte: 'Wanneer Hij komt, de Geest van de waarheid, zal deze jullie tot de volle waarheid brengen'. Zoals Paulus vandaag zegt: 'de hoop wordt niet teleurgesteld, want Gods liefde is in ons hart uitgestort door de heilige Geest die ons werd geschonken'.

Op dit feest van de drie-ene God mogen wij dit geheim vieren. Zeker, de vraag 'Wie is God?' krijgt nooit een direct antwoord. Het is net alsof God zich aan ons onttrekt wanneer wij Hem in woorden willen vangen. Dan is God nérgens meer. Pas achteraf kunnen wij ontdekken, wie Hij is en wat Hij met ons voorheeft. Blijkbaar moet je eerst echt van het leven hebben geproefd om te kunnen zeggen wie God is. Dan kun je stamelend zeggen: God is met mij, Hij is met ons meegegaan; en daarom zal Hij ook met mij, met ons blijven. Mogen wij zo vanuit God leven: vanuit Vader, Zoon en heilige Geest.