PALMZONDAG IN HET C-JAAR 2007
© Harrie Brouwers, Voerendaal 2007

STENEN SPREKEN

STENEN SPREKEN

‘Hoe hebt u geslapen” vroeg ik aan een dame. Ze lag ondanks haar hoge leeftijd voor het eerst in een ziekenhuis. ‘Slecht’, zei ze. ‘Heel slecht, het was net alsof het ziekenhuis verkouden was. Overal hoorde ik lawaai. Deuren, gezoen en gebrom, pieptonen, rammelende karretjes, tikkende buizen...’
‘Als de mensen zwijgen, zullen de stenen spreken’, zei Jezus.
Eens feliciteerde ik een jongeman die voor het eerst vader was geworden. De afgelopen nacht was hij, na een emotioneel etmaal, terug gefietst uit het ziekenhuis. Een zoon rijker. Hij beschreef hoe hij naar de maan wilde roepen: ‘Ik ben pappa geworden!’ ‘Het leek alsof de huizen me toelachten.’
‘Als de mensen zwijgen zullen de stenen spreken.’
‘Kijk’, legde een oude monnik uit. ‘Wij zwijgen in het klooster niet omdat we van stilte houden. We zwijgen juist om iets te hóren. We moeten onze zintuigen oefenen om het loflied te horen, dat de schepping voor zijn Schepper zingt. De meeste mensen zijn doof voor het gloria van een lam in de wei en ze horen niet meer hoe een bloesemknop openspringt. Laat staan dat ze de stem van hun schepper verstaan die zegt: Jij bent mijn lief kind, ik hou van je!’
‘Als de mensen zwijgen, zullen de stenen spreken.’

SCHEPPING JUICHT

Jezus zegt het tegen zijn tegenstanders. Die ergeren zich over het gejuich in de straten van Jeruzalem. Jezus wordt als een Messias onthaald en dat zint hen niet. ‘Laat hem zijn volgelingen bevelen dat ze zich ingetogen gedragen - al was het maar om de Romeinen niet te irriteren!’
Jezus beseft dat hij zijn bewonderaars niet kan bedaren. En dan mag u onder hen ook de eerste christenen rekenen die vandaag al een voorschot op de verrijzenis nemen. En Lucas ook, die het verhaal vertelt in het licht van wat komen gaat!
Je kunt de stem die juicht om het leven niet het zwijgen opleggen. Het lentelied van Pasen is het zingen van de leerlingen, maar het is ook het gejuich van een pasgeboren veulen dat wankel op zijn poten gaat staan. Het gegrom van een ijsbeertje. Het is het krijsen van een baby die geborgenheid zoekt. Het is ook het enthousiasme van de gelovigen die Jezus volgen op de weg van de liefde, omdat die weg naar de Allerhoogste leidt.

LEVEN WINT

Wij weten dat die weg in de komende week donker wordt en nauwelijks begaanbaar. Er zal een vijand opdoemen; er volgen wreedheid, waanzin, moord en doodslag. We weten het. Het juichen verstomt. De stenen zullen een toontje lager zingen. Maar niets en niemand zullen het leven het zwijgen opleggen. God gaat de weg van liefde die altijd toekomst schept. En de huizen, de crocussen, de hazen, de kuikens en de kinderen zingen er van. Hosanna! Het is niet tegen te houden. Als wij zwijgen zingen de stenen van de kerk en het hele dorp.

MET PALMEN ZWAAIEN

Lieve kinderen. We zijn hier met palmtakken om ‘Hoera’ te roepen voor Jezus. Vroeger zeiden ze niet ‘Hoera’ maar ‘Hosanna’. Kun je dat zeggen? Zeg het eens: ‘Hosanna!’ Nou dat riepen ze dus. Roep het een mee? Een.. twee.. ‘HOSANNA!’
Nu gaan we juichen voor Jezus. Telkens als ik ‘JA’ zeg. En dan steek te je stok of je palmtak in de lucht. en dan roep je ‘Hosanna!’ Even oefenen? Let op ...., ja! HOSANNA!

Goede God, Jezus is welkom in ons leven. Want de weg van de liefde die brengt ons bij U. Amen.