NEGENENTWINTIGSTE ZONDAG DOOR HET B-JAAR 2006
© Ad Blijlevens, Heerlen 2006


WERELDMISSIEDAG


GEEN PROMOTIE

Arme leerlingen van Jezus, zou je zeggen. Ze hebben hun best gedaan voor het rijk van God, ze zijn enthousiast bezig geweest, ze hebben zelfs alles prijsgegeven; en dan wordt hun vraag om op de eretribune te mogen zitten afgewezen met: 'Je weet niet wat je vraagt'.
Arme missionarissen en zendelingen, zou je zeggen. Ze hebben hun best gedaan om het rijk van God elders geplant te krijgen. Ze hebben scholen en kerken, ziekenhuizen en klinieken opgericht, ze waren nog druk bezig om op te komen voor de rechten van mensen; maar nu horen ze: promotiekansen bestaan er in Christus' rijk niet.
Arme christenen zou je zeggen. Wánt als het voor Jezus' eerste leerlingen en voor missionarissen en zendelingen niet be- staat, zou het dan wél bestaan voor óns die op beperkte schaal proberen mee te werken aan het vernieuwen van het aanschijn van de aarde?

GEEN EREPLAATS

Wat ervan zij, voor missie en zending en voor onszelf is het goed dat wij ons de vraag stellen: Wanneer zijn wij werkelijk dienend bezig? 'Wie onder jullie groot wil zijn, moet dienaar van jullie worden’, zegt Jezus. Het gaat bij Jezus niet om begínselen die het goed doen. Het gaat Hem evenmin om een goede organisatie. Het gaat Jezus Messias om ménsen die het goed doen. Om niet meer en niet minder. Degenen die Jezus gevolgd zijn, hebben niet alleen alles prijsgegeven uit hun verleden, maar ook hun toekomst. Een kerk die oprecht de Goede Boodschap wil uitdragen is het niet te doen om het uitdragen van een bepaalde structuur, een bepaalde godgeleerdheid, bepaalde toekomstplannen. Neen, zo'n kerk kiest voor het 'nu' overal waar mensen vragen om hulp, genezing, ontwikkeling, recht.
Garanties van een zetel of van een ereplaats, van aanzien of winst, of van wat dan ook, dat alles heeft Jezus Christus niet te bieden. Want Hij zegt: 'Het is niet aan Mij, u dit alles te geven'.

GEEN NAAM

De goede (!) missionarissen en alle anderen die het oprecht menen, hebben steeds beseft: het gaat er daar of daar om dat wij dienstbaar zijn aan mensen die in Gods ogen de moeite waard zijn. Het ging en gaat hun erom, dat medemensen worden gesteund in hun mens-zijn en in hun geloofsleven, juist ook als zij daaraan anders vorm geven dan wij.
Het gaat dan om hetzelfde als bij Jezus Messias: jezelf geven opdat de anderen leven. Niet om je naam elders gevestigd te krijgen, maar om dienstbaar te zijn tot het uiterste toe.

CHRISTEN MET EIGEN CULTUUR

Als wij ons dienstbaar-zijn willen verbinden met dat van Jezus van Nazaret, liggen er kansen iedere dag, en in alle omstandigheden. Vandaag vraagt Wereldmissiedag onze aandacht. Medechristenen, met name in de zogeheten derde wereld, vragen onze betrokkenheid en steun. Niet om hen aan ons ondergeschikt te maken maar om solidariteit met hen, schouder aan schouder, om recht overeind te blijven met de Blijde Boodschap van Jezus Messias als leidraad.
Het is de moeite waard dat zij de christelijke boodschap een plaats geven in hun eigen cultuur, hun eigen tradities en hun eigen religiositeit. Vandaag aan ons de vraag, of wij kunnen aanvaarden en zelfs kunnen meewerken aan de groei van een geloofsbeleving van mensen in hun eigen omstandigheden, landaard en noem maar op. Jezus gaf zich radikaal daarvoor. Dat is tevens de uitnodiging aan ons.