VIERDE ZONDAG VAN PASEN IN HET B-JAAR 2006
pastor A.Blijlevens, Heerlen

HERDER-HUURLING

VERBITTERING
De eerste christenen hebben enorm geworsteld met Jezus' kruisdood. Daarvan getuigen de lezingen van vandaag. Naar menselijke maatstaven was de dood aan een kruis een afschuwelijk, zinloos einde, een mislukking, een schande. Langzamerhand zijn zij gaan zien dat dit in Gods ogen niet zo was. Zij hebben gezocht naar de zin en de betekenis van het schijnbaar zinloze levenseinde van Jezus. Teksten als Psalm 118, waarnaar de eerste lezing (Hnd 4,8-12) verwijst, speelden in dat verwerkingsproces een rol: 'De steen die de bouwers hebben
versmaad, is tot hoeksteen geworden'.
In het boek Handelingen van de apostelen horen we de verbittering om Jezus' smadelijk sterven nog doorklinken. In de redevoeringen van Petrus en Paulus staat Jezus' opstanding centraal. Daarin worden telkens ook de schuldigen aangewezen die verantwoordelijk zijn voor Jezus' dood: ‘Jezus Christus, de Nazoreeër, die u hebt gekruisigd. maar die God uit de doden heeft opgewekt'.

JEZUS GEEFT ZIJN LEVEN UIT LIEFDE
Maar de eerste lezing van vandaag getuigt ook van de ervaring dat Jezus' dood geen definitief einde was. Jezus blijft werkzaam in hun midden aanwezig. Zijn naam, die 'God redt' betekent, is een programma dat wordt voortgezet. - In het evangelie en de brieven van Johannes- die later ontstonden en de vrucht zijn van diepere bezinning, is geen sprake meer van verbittering. Daarin wordt beklemtoond: Jezus heeft uit vrije wil zijn leven gegeven. 'Niemand neemt Mij het leven af, maar Ik geef het uit Mijzelf', zo hoorden we in het evangelie. Jezus geeft zijn leven uit liefde. en de liefde van God zelf wordt daarin openbaar. 'Zo lief heeft God de wereld gehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven'(Joh 3,16). 'Hoe groot is de lief de die de Vader ons heeft betoond' (Joh 3,1).

GOEDE HERDER HUURLING
Die liefde-tot-het-uiterste wordt in bijbelse taal uitgedrukt in het beeld van de herder die zijn leven geeft voor zijn schapen. Al in het Eerste of Oude Testament worden de leiders van het volk herders genoemd. en sommigen zijn het ook letterlijk geweest. Zoals Mozes, die de schapen van zijn schoonvader hoedde toen hij door God werd geroepen (Ex 3,1) en die later bereid was zijn leven voor zijn volk te geven (Ex 32,32). In de psalmen en door de profeten wordt God zelf de ware herder van zijn volk genoemd; en aan de leiders die hun volk uitbuiten wordt verweten dat zij slechte herders zijn die de schapen uit de kudde opeten (Ps 23; Jer23,14; Ez 34). En in het evangelie van Johannes staat Jezus als de goede herder tegenover de huurling die geen hart heeft voor de schapen. Jezus is de herder die zijn leven geeft en naar wiens stem wij dienen te luisteren, opdat wij leven hebben in overvloed.

HERDERSCHAP VOOR IEDEREEN.
Op deze roepingenzondag bidden wij om pastores en geestelijke leidsters en leiders, om gelovigen-voor-elkaar, die herder van mensen zijn, zoals Jezus de goede en waarachtige
Herder, en in zijn kracht. Mogen wij dan - ieder op haar of zijn plaats, en wij samen - dit her-derschap proberen voort te zetten, niet als huurlingen., maar als kinderen van de ene God als zusters en broeders van Jezus Messias en als verwanten in de kracht van Gods Geest.