H. DRIEVULDIGHEID IN HET JAAR 2005
© Ad Blijlevens, Heerlen 2005

DRIE KEER ADEM HAPPEN

GROOTHEID VAN GOD
Vlak na Pinksteren vieren wij in onze zogenoemde Romeinse liturgie het feest van de heilige Drie-Eenheid. Na alle grote geheimen die wij hebben gevierd, blikken wij nu terug op Degene die het allemaal op gang heeft gebracht en ook zal voltooien: God zelf. Wat kunnen wij nu over God zeggen na alles wat wij hebben gevierd?
God woont in het ontoegankelijke licht en niemand heeft ooit God gezien. God is groter dan ons hart en ons verstand. Zo en in andere beelden tekent de bijbel God als oneindig veraf. Toch durven wij volgens diezelfde bijbel God Schepper en Vader of Moeder noemen. God is oneindig dichtbij. Dat wij bestaan is in laatste instantie niet te danken aan een blind toeval. Wij zijn uiteindelijk door Iemand in dit bestaan gewild. Wij zijn er omdat wij tot in de wortels van onszelf zijn en worden bemind door de diepste grond van de werkelijkheid, door God zelf. Ik geef u toe: dit is een ontzettend gewaagde uitspraak, die ik bijna niet in de mond durf te namen. Want in deze schepping is er heel veel dat niet wijst op Gods goedheid.

GOD IS VER WEG EN TCH DICHTBIJ.
Maar we hebben over God ook nog niet alles gezegd. In het evangelie hoorden wij: Zoveel heeft God van de wereld gehouden, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft geschonken (....) niet om de wereld te veroordelen, maar om door Hem de wereld te redden'. In de schepping gebeurt er heel veel wat God niet heeft gewild. Maar God laat zijn gekwelde schepping niet over aan haar lot. Hij komt er zelf in, om zelf alles mee te maken wat ons mensen kan overkomen. Tot in de diepste onzinnigheid en verschrikking van dit ontwrichte bestaan daalt Hij af. Omdat er op deze aardbol zoveel kruisen staan, heeft Hij er zelf een gedragen en is Hij als uiterlijk vervloekt daaraan gestorven. Zo zijn wij nooit meer totaal alleen. Om de wereld te bevrijden van kwaad en onrecht, hadden wij Hem misschien liever de weg zien gaan van geweld en overmacht. Hij kiest echter de weg van de liefde tot het uiterste, tot en met het offer van zijn eigen leven. Nu de Zoon dit alles heeft volbracht en is opgenomen in Gods heerlijkheid, laat God ons niet verweesd achter.

MET JE HART ZIE JE GOD
'De God van liefde en vrede zal met u zijn', belooft Paulus aan de christenen van Korinte en vandaag ook aan ons. God is uiteindelijk niet ver weg, ergens boven de wolken, in een andere wereld die onnoemelijk veraf is. Hij is bij ons, hier en nu, in de tekenen die doordrongen zijn van Hem, van zijn heilige Geest. In brood en wijn bijvoorbeeld, en diep in het hart van mensen die diep tot Hem 'Abba, Vader' bidden, en ook in de gemeenschap van hen die in zijn Naam gedoopt zijn. Hij laat zich vinden in alle sporen die de liefde in onze wereld trekt: in vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, vertrouwen, zachtmoedigheid. Dat zijn de vruchten van Gods 'bij-ons-zijn', van zijn en Christus' heilige Geest.
Om te zeggen wie God is, moeten we minstens drie keer naar adem happen. Toch gaat het voortdurend over die ene God. Wij noemen die ene God Vader, Zoon en Geest. Betere woorden hebben wij niet.