PALMONDAG IN HET A-JAAR 2005
© Harrie Brouwers, Voerendaal 2005

DE PIJN TUSSEN HOSANNA EN ALLELUJA

NOSTALGIE
Palmzondag is altijd een mooie dag geweest. We zien Jezus in de rol waarin we hem het liefste zien. Hij geeft leiding. De wereld loopt achter hem aan. Jeruzalem lijkt voor een dag op het rijke roomsche leven. Iedereen juicht om het evangelie. Iedereen is het ermee eens. Iedereen viert hetzelfde feest. Wie anders denkt is niet goed bij zijn hoofd. Zo is de stemming in Jeruzalem, een dagje maar!
Dan dringt de werkelijkheid door. In feite heeft Jezus maar weinig volgelingen. De wereld is hem vijandig gezind. Iemand die praat over verdraagzaamheid, die zijn wang aanbiedt aan de agressor, die kinderen op de eerste rij zet en de kraampjes van de geldwisselaars omver gooit, zo iemand wordt misschien, bijna per ongeluk, één dagje toegejuicht, maar dan is het ook uit. Het dringt niet tot de mensen door dat de koning die zij inhalen op een ezel zit! Hij is de anti-koning.

'STOMME EZEL'
Lieve kinderen. Pieter was boos op Marcel. In de pauze was Marcel wild komen aanrennen. Hij was tegen Pieter gebotst en toen was zijn lunchbox op de grond gevallen. Pieter had keihard geroepen: ‘Stomme ezel!’ ‘Heb jij me wat te zeggen?’ Marcel kwam dreigend op Pieter af. Pieter schreeuwde nog eens: ‘Stomme ezel!’ Marcel hief zijn vuist in de lucht. Gelukkig kwam de meester net op tijd aan. Hij greep de vuist stevig vast. ‘Wat is hier aan de hand? Kom mee, allebei!’ Even later stonden Pieter en Marcel voor het bureau van de meester. Marcel begon. ‘Nou ik kwam aanrennen en toen stond Pieter in de weg en die begon te schreeuwen: stomme ezel!’ De meester fronste de wenkbrauwen. ‘Heb jij Marcel een ezel genoemd?’ ‘Ja, maar...’ ‘Niks te maren. Zul jij Marcel nóóit meer een ezel noemen?’ Pieter keek beteuterd naar de grond. ‘Oké. Ik zal Marcel geen ezel noemen, maar mag ik de ezel wel nog Marcel noemen?’

ERETITEL
Ezel is een scheldnaam, maar eigenlijk zou het een eretitel moeten zijn.
Jezus hield van dieren. Maar sommige dieren zijn leuker dan andere dieren.
Wat vind jij het leukste dier: Een kat of en hond? ... (!)
En jij: wie vind jij liever: een muisje of een spinnetje? ...
En van wie houd jij het meeste: van muisjes of van pindakaas? ... (;->
Nou een moeilijke. Waar ga je het eerst naar toe in een dierentuin: naar de giraf of naar de olifant?
En wat wil jij op je verjaardag: een dolfijn of ezeltje?
Jezus hield van dieren. Maar sommige dieren zijn leuker dan andere dieren.
Als je aan Jezus vroeg: wat is het liefste dier: een lam of een wolf? Dan koos Hij voor het lam.
Lammeren worden opgegeten, dat is heel jammer. Door een wolf bijvoorbeeld. Of door gelovigen die Pasen vieren. Maar je kunt beter opgegeten worden, dan iemand zijn die anderen opeet. Vandaar.
En als Jezus moest kiezen tussen een paard of een ezel, dan koos hij de ezel, want de ezel voert geen oorlog. Er zit nooit een soldaat op de rug van de ezel. Ezels helpen de mensen met sjouwen. Het zijn trouwe knechten, vrienden voor het leven. Lammetjes en ezels worden soms onder de voet gelopen, maar ze lijken meer op God dan paarden en wolven.

VOOR DE LIEVE VREDE
Als Jezus dus Jeruzalem binnenkomt, dan zit hij op een ezel. Kijk, wil hij zeggen: ik zoek geen ruzie maar ik kom vrede brengen. Ik kríjg liever een klap dan dat ik klappen uítdeel.
Als je iemand een ezel noemt dan is dat geen scheldwoord maar een eretitel. Als iemand ‘Ezel’ tegen je schreeuwt, dan zeg je maar: ‘dank je wel’.
De mensen in Jeruzalem begrepen niet wat Jezus wilde zeggen. Dat hij geen strijd wilde maar vrede. De hogepriesters en de Romeinse soldaten hielden hun hart vast. Als die enthousiaste aanhangers van Jezus maar geen opstand begonnen. Pasen was tenslotte bevrijdingsdag. Misschien konden ze Jezus beter gevangen nemen. Misschien konden ze Jezus maar liever doodmaken. Kost wat kost moest voorkomen worden dat de Romeinen boos zouden worden en de tempel zouden vernietigen. En zo begint op deze feestelijke dag een lijdensweek. Een lijdensweek die zondag eindigt met een opgelucht Alleluja. Moge dat ook het ritme zijn van ons aller leven!