EENENDERTIGSTE ZONDAG DOOR HET JAAR 2004
© Ad Blijlevens, Voerendaal 2004

SINT WILLIBRORD

APOSTEL VAN NEDERLAND
In Utrecht staat, zoals verschillenden van u wel weten, het standbeeld van degene die wij vandaag gedenken. Willibrord, een angelsaksische monnik en de eerste bisschop van Utrecht, zit daar fier te paard, in zijn hand het model van een kerk. Op de sokkel staat: Willibrord, apostel van Nederland. Zoals gezegd, gedenken wij vandaag hem, stichter van de ene christelijke geloofsgemeenschap in onze streken en vader van ons aller geloof. Gedenken is nog wat anders dan. herdenken. Herdenken roept bij deze en gene gelegenheid een stukje verleden nog even in de herinnering terug. Maar _gedenken overbrugt de afstand tussen toen en nu. Het maakt het verleden tot heden. Of liever: wat wellicht voorgoed voorbij leek, blijkt voor ons nog actueel te zijn, voor ons die later leven en die uitzien naar een toekomst waarin beloften vervuld zullen worden. Vandaag staat Willibrord onder ons met dezelfde indringende boodschap als die waarmee hij zo'n grote invloed heeft gehad in ons volk. Door zijn diep geestelijk leven én door het werk dat daarmee samenhing, heeft het Evangelie onder ons een stem gekregen.

VREUGDE BODE
Willibrord verkondigde het christelijk geloof. In de eerste lezing van deze feestdag zet de kerk Willibrordgen de achtergrond van de vreugdeboden die door alle tijden heen Gods boodschap hebben verkondigd: 'Hoe liefelijk zijn op de bergen de voeten van de vreugdebode, die tot Sion zegt: Uw God regeert!' Van die goede tijding, van dat Evangelie moeten wij het nog steeds hebben. En dat dienen wij, ieder op eigen plaats en manier, te verkondigen. Die boodschap hebben wij niet zelf verzonnen. Maar wij moeten die boodschap wel zo beleven en brengen, dat zij mensen-van-nu aanspreekt, uitnodigt, bevrijdt. Zoals in het evangelie van vandaag staat: 'Weet wel, Ik ben met u, alle dagen tot aan de voleinding van de wereld'.

HEILIGE WILLIBRORD EEN VAN DE VELE VERKONDIGERS
Dit evangelie van vandaag omvat de plechtige slotscène van het Matteüs- evangelie, waarin Jezus aan zijn leerlingen verschijnt en hen uitzendt. Zoals enkele andere scènes bij Matteus, is ook dit gebeuren gesitueerd op een berg. De zending van de leerlingen krijgt een universeek karakter, zowel in de ruimte als in de tijd. De leerlingen moeten uitgaan naar alle volken, en Jezus belooft met hen te zijn tot aan de voleinding van de wereld. De heilige Willibrord is een van de velen die, vertrouwend op Jezus' belofte, gehoor hebben gegeven aan Jezus' opdracht.

GELOOFSVERKONDIGING VOOR ALLEN VAN ONS
Meer dan ooit beseffen wij dat die geloofsverkondiging handen en voeten moet krijgen in ons leven, in ons doen en laten. En dat zij consequenties heeft voor onze samenleving, ook nationaal en internationaal. Een kerk die vandaag Willibrord gedenkt,mag zich niet bij de feiten neerleggen. Ze mag evenmin proberen de feiten ongedaante maken, maar zij dient zich een bevrijdende weg te kappen door de jungle van feiten heen. Zij mag niet haar kerkepaadje bijvegen, maar zij moet in de woestijn van de ons vaak verbijsterende feiten de weg van God bereiden, effenen. Dat is een belangrijke opdracht, voor ieder van ons en voor ons samen.
Belijden wij nu in deze geest ons geloof en vieren wij in dit licht samen de gedachtenis van Sint-Willibrord. Moge de gekruisigde en uit de doden opgewekte Messias als een levende werkelijkheid in ons midden zijn.en leer hun alles onderhouden wat Ik jullie geboden heb. Weet wel, Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld.'