DERDE ZONDAG IN DE 40-DAGENTIJD 2004
© Ad Blijlevens, Heerlen 2004

GODDELIJK GEDULD

Jezus moet wel voortdurend uitingen hebben gehoord zoals wij die zojuist hebben beluisterd in het evangelie. En Hij laat geen gelegenheid voorbijgaan om fel te protesteren tegen de opvattingen die eraan ten grondslag liggen.
Eens ziet Hij een man die blind is vanaf diens geboorte. En de leerlingen willen graag even weten: 'Wie heeft gezondigd, hijzelf of zijn ouders?' Ze menen immers dat God de ouders ook kan straffen in hun kinderen. Een melaatse moet je eveneens uit de weg gaan; want je moet je maar niet bemoeien met iemand die zo duidelijk door God gestraft is. In het evangelie van vandaag horen wij dat Jezus wéér met zo'n oordeel te maken krijgt. Men komt hem vertellen dat Pilatus, de gehate Romeinse gouverneur, een aantal mensen heeft laten doden door zijn soldaten, en nota bene terwijl ze bezig waren met een godsdienstige plechtigheid. 'Hun bloed werd vermengd met dat van de offerdieren'. En nu wil men van Jezus horen, de discussie weer uitlokken, hoe het mogelijk is dat God dit toeliet. Wat voor kwáád hadden die vermoorde Galileeers gedaan?
Jezus geeft op die vraag geen rechtstreeks antwoord. Alle mensen, goeden en kwaden, zijn God lief. En Hij vertelt het verhaal van de onvruchtbare vijgenboom. Je zou zeggen: wég met dat nutteloze ding dat de grond onnodig uitput. Maar de tuinman, die er jaren voor zorgt ‑ en het is duidelijk wie met die tuinman bedoeld wordt ‑, die tuinman is juist van die boom gaan houden, juist omdat die boom zoveel zorg vraagt. Het recht van de liefde.

Wij vinden dat iedereen het recht van de liefde moet eerbiedigen, als het om onszelf gaat. Wij vinden allemaal ‑ hoe wij zelf ook zijn of doen ‑ dat anderen ons moeten begrijpen; dat zij moeten vergeten en vergeven en ons liefdevol dienen te benaderen. Natuurlijk omdat wij voortdurend ondervinden, dat wij daar niet buiten kunnen en dat wij daaraan behoefte hebben. Maar andersom? Er zijn onder ons mensen die daarvan iets hebben begrepen. Ze werken wellicht in reclassering, in sociale diensten, in tehuizen van gehandicapten, hier en elders in de wereld. dveral waar mensen zorg hebben voor anderen mogen wij iets vermoeden van een liefdevolle God, ook al zijn zulke mensen zich dat niet bewust.

Jezus wijst ons vandaag op een dimensie van ons leven die je stil maakt, een dimensie die jo misschien niet ineens kunt vatten of bevroeden, maar die je niet meer loslaat, nl. deze: barmhartigheid, opdat Gods liefde een kans krijgt.
Zelf heeft Hij dat voorgeleefd in zijn belangstelling voor mensen die op een of andere manier in nood zijn. Hij zocht hen op, genas hen of bemoedigde hen. Zo gaf Hij Gods liefde kansen. Door Hem werd Gods liefde tastbaar en zichtbaar. Zo ook heeft Hij ons voorgedaan dat ook wij dienen te laten zien wat waarachtige liefde is. In deze veertigdagentijd bezinnen wij ons op werkelijke en diepe waarden van ons aller leven. Dan bezinnen wij er ook op dat wij elkaar het recht van liefde moeten gunnen. Dat is heel wat anders dan oppervlakkig gepraat over waarden en normen alsof het bijvoorbeeld om wat beleefdheid zou gaan. Uiteindelijk gaat het om de rechten van elke mens op daadwerkelijke eerbiediging. Moge mede door ons Gods liefde steeds meer tastbaar en zichtbaar worden.