EERSTE KERSTDAG IN HET JAAR 2003
© Harrie Brouwers, Voerendaal 2003

KIEZEN IN DE SCHEMER

TOLKIEN
Het was Sinterklaasavond. Ik was twintig jaar. Mijn broer maakte een surprise open en las het gedicht. Omdat het handschrift nauwelijks te lezen was, begrepen we direct dat het gedicht van mijn zus kwam. Uit het pak kwam een heel dik pocketboek van Tolstoi. Ik weet nog dat ik eruit flapte: ‘gelukkig is dat niet voor mij!’ Ik hield niet van dikke boeken. Een paar pakjes later was ik aan de beurt. Ik voelde dat het een dikke pocket was. Natuurlijk van mijn zus. Ik kon mijn opmerking niet meer inslikken, voelde mij schuldig en heb toen het dikke boek in een adem en twee dagen uitgelezen. Het was Tolkiens ‘In de ban van de ring’. Deel 2 en 3 heb is erachteraan gelezen. Ik heb er nooit spijt van gehad. Op het ogenblik is het boek is weer populair en zelfs verfilmd.
Het meeelepende van het verhaal is dat de hele wereld wordt voorgesteld als een gigantisch gevecht tussen de machten van het kwaad, van het duister en die van het licht. Arme kleine Hobbits moeten hun keuzes maken om aan de goede kant te strijden en dat is niet altijd zo eenvoudig. In de schemer kan zowel het licht als de duisternis verborgen zijn.

HARRIE POTTER
Zolang als ik priester ben heb ik nog nooit een jongetje gedoopt dat Harrie heet. Wel eens een enkele Eric maar Harrie, nee. Dirty Harry is uit! In series is het vaak de naam van een minder betrouwbaar of onintelligent type. Door het ongelooflijke succes van Harrie Potter hoop ik voor mijn penisoen nog eens een Harrie te dopen.
Het succes van Harrie Potter is, behalve dat het knap geschreven is, dat ook hier een kind moet vechten tegen de machten van het kwaad.

LICHT TEGEN DONKER
Het aloude verhaal over de stijd tussen licht en donker heeft ook in onze tijd zijn aantrekkingskracht heeft. Het lijkt op een mythische wijze te vertellen wat we in het dagelijks bestaan ervaren. Er is duisternis om ons heen. Er zijn machten die uit zijn op ons geld, onze gezondheid, onze energie. Er zijn krachten die mensen uitbuiten en aanzetten tot de strijd.
In die donkere wereld schijnt het licht. Het licht van de liefde. Op dat licht komt het aan. Dat geeft zin aan het leven. We noemen het God. Woord van God. Maar de duisternis nam het niet aan... constateert Johannes bedroefd.
Wie het wèl aanneemt, is niet langer een kind van vlees en bloed maar een kind van de Eeuwige.
Ik hoop dat U God vindt die woont in de liefde. En dat er altijd een beetje van dat licht in uw leven is.

BANG IN HET DONKER
Lieve kinderen. Teun hield niet van het donker. Hij kon niet slapen als het donker was. De deur van de slaapkamer moest op een kier blijven en op de hal moest het licht blijven branden. Je wist maar nooit. In het donker konden muizen naar binnen kruipen en langs de poten van het bed tussen zijn lakens komen. En als muizen het konden dan misschien ook wel de ratten en zeker de spinnen. Teun had wel eens een spin gezien ‘s morgens, een meter boven zijn hoofd. En wat zouden er nog meer monsters tevoorschijn kruipen als het donker was. Teun kon alleen slapen met een streepje licht in de kamer.
Teun werd ziek. De griep had toegslagen. Pappa en mamma hadden hem gehad en nu was Teun aangestoken. Bijna veertig graden koorts had Teun. Hij lag te ijlen en te dromen. Grote honden kwamen blaffend op hem af. ‘Weet je wat?’, zei mamma, ‘kom vannacht bij ons in bed. Die nacht lag Teun heerlijk tussen pappa en mamma in. Hij durfde niet te vragen of de deur open mocht en het licht aan. Het was pikdonker. Maar Teun was niet bang. Hij voelde de warmte van pappa en mamma en dat was nog beter dan een streepje licht. ‘Goede God, waak over ons deze nacht’, bad mamma en ze maakte een kruisje op het voorhoofd van Teun.