ACHTTIENDE ZONDAG DOOR HET JAAR 2002
© Ad Blijlevens, Heerlen 2002

BROOD DELEN

GOD STILT ONZE HONGER
Geen enkel verhaal is in de evangeli6 zo dikwijls aan de orde als dat van de broodvermenigvuldiging. Het is blijkbaar heel belangrijk voor de verkondiging van de Blijde of Goede Boodschap. Het is een verhaal dat rijk is aan betekenissen. Dit geldt ook van het evangelie van deze zondag.
Vooreerst is het GEBEUREN ZELF vol betekenissen. Zoals Mozes in de woestijn voor de hongerige mensen die ten einde raad waren, van God het manna afsmeekte, zo geeft Jezus nu in de eenzaamheid voedsel aan een hele menigte. Uiteindelijk is het God die, vooral wanneer mensen aan het einde van hun krachten zijn, brood en leven geeft. Dit is nu volop tastbaar in JEZUS, DE MESSIAS. En zoals de genezingen, is ook deze broodver-menigvuldiging een daad van de medelijdende Jezus. Dit medelijden is geen neerbuigende houding. Nee, het gaat om medelijden in de diepe zin van dat woord. Jezus staat naast zijn medemensen. Hij lijdt met hen mee. Hij doordringt nu de situatie met zijn menslievendheid. Hij is in de volheid van de tijden het beeld bij uitstek van de barmhartige God. Maar wij mensen moeten onze honger niet verbergen of sublimeren. Wij moeten bereid zijn om alles van God te verwachten in de eenzaamheid van de avond, ver van het zogenaamde thuis van een zelfgenoegzaam hart.

GODS WOORD, BROOD VOOR DE MENSEN
Toen mensen die door de bijbel waren gevoed, dit verhaal beluisterden in de christelijke gemeenschappen, beseften zij: er is een brood dat God altijd blijft geven, dat alleen Hij kan geven, nl. het BROOD VAN HET WOORD, het brood van de diepste levenszin. Want in de heilige Schrift wordt over Gods woord gesproken als over brood voor ons mensen. Het beslissende woord in Jezus' boodschap is dat God ons in onze concrete situatie bemint. En van zo'n woord kunnen wij leven als van brood dat ons bestaan waarborgt.

DE EUCHARISTIE ,BROOD VOOR DE MENSEN
Maar de toehoorsters en toehoorders van dit evangelie in de eerste christelijke gemeenschappen werden bijzonder getroffen door de EUCHARISTISCHE ONDERTOON in dit evangelieverhaal. De mensen worden uitgenodigd te gaan zitten als voor een gastmaal. Dit is veel meer dan een spontane picknick in de vrije natuur, Bij het eten ligt de nadruk op de broden. En vooral de manier waarop Jezus de broden zegent en breekt, doet onweerstaanbaar denken aan de instellingswoorden van de eucharistie. Laten wij dan in dit evangelieverhaal tot onze bemoediging vooal beluisteren dat de mensen aten tot ze verzadigd waren en dat men aan overgebleven brokken nog twaalf korven ophaalde' Iets dergelijks kan ons overkomen wanneer wij eucharistie vieren. In zekere zin is al het overige aanvechtbaar en kwetsbaar. Maar in de eucharistie staan wij ten volle in de diepe werkkelijkheid.

JEZUS VERTROUWT ZIJN WERK TOE AAN DE MENSEN
Treffend is ook dat de leerlingen hier ten volle met Jezus mogen meewerken. Jezus vertrouwt ook nú zijn werk toe aan mensen: de zorg voor mensen die honger bebben,het spreken van het goede woord en de dienst van de eucharistie . In een geloofsgemeenschap in Brazilië wordt gebeden: 'God alleen kan de liefde geven, maar jij kunt een ander leren om te beminnen. God alleen kan het onmogelijke doen, maar jij kunt al doen wat mogelijk is. Mogen wij ons dit ter harte nemen.