WITTE DONDERDAG 2001
© Harrie Brouwers, Voerendaal 2001

VERGEET UZELF

SCHULD
Jezus had een goede vriend. Jan de Doper. De koning van het land had hem laten onthoofden, omdat zijn eer en zijn lust hem dat dicteerden. Jezus heeft geleden onder de Romeinse onderdrukking. Hem werd voortdurend gevraagd: wat moeten we met de vijand? Moeten we, mogen we, belasting betalen aan de keizer? Jezus zocht een betere wereld, een wereld die meer overeen zou stemmen met Gods bedoelingen.
Ik lees de krant. De wereld is er sinds Jezus niet beter op geworden. Ik lees over mensen die worden uitgebuit, die in oorlog zijn en die honger lijden en over hun kinderen. Ik lees over luxeproblemen van overvoeding en verslaving en ik voel me schuldig.
Martin Buber is een joodse schrijver die zich zo’n halve eeuw geleden bezighield met de oude joodse verhalen van de chassidische traditie. Hij heeft zich ook ingezet voor vrede tussen Israëlieten en Palestijnen. Ik las van hem dit verhaaltje.

VERGEET UZELF
Rabbi Chajim van Zans had het huwelijk ingezegend van zijn zoon. Zijn zoon beminde de dochter van een beroemde collega, Rabbi Eliëser. Daags na het huwelijk ontmoette de twee vaders elkaar. Bij het betreden van diens woning zei Chajim: ‘Schoonvader van mijn zoon, nu we elkaar zo na gekomen zijn, moet ik u iets bekennen. Er is iets dat mijn hart kwelt. Mijn haren zijn inmiddels grijs en wit geworden, maar nog steeds heb ik in mijn leven geen echte boete gedaan...’ Het bleef even stil. Chajim stond er met gebogen hoofd bij. Eliëser streek met zijn hand door zijn baard en zei toen: ‘Och, schoonvader van mij dochter, U denkt slechts aan uzelf. Vergeet uzelf toch en gedenk de wereld.’
Vanavond vragen we God om vergeving. Het zit ons dwars dat we zo weinig boete hebben gedaan. We voelen ons schuldig. Er is zoveel kwaad om ons heen. Maar het vergevende woord van God klinkt al: Vergeet toch uzelf, gedenk de wereld.

DE IJ VAN EIKEL
Ik had aan de communicantjes verteld over een boer in Venray met twee zonen. De oudste was oppassend maar de jongste was lui. Op zekere dag had de jongste aan zijn vader gevraagd of hij alvast de erfenis mocht hebben, dan zou hij niet langer met zijn gelummel iedereen irriteren in huis. De jongste kreeg zijn zin en vloog naar Amerika en Indië. Daar verbraste hij het geld met limonade en taartjes. Tenslotte was alles op en probeerde hij een baantje te krijgen als afwasser in een hotel. Hij likte de borden van de gasten af, zo’n honger had hij. Toen hij een postzegel vond schreef hij een brief aan zijn vader: ‘Pa, ik ben niet waard uw zoon te zijn. Neem me terug als uw knecht...’ Op dat moment stopte ik het verhaal. Ik zei tegen de kinderen: zo, pak je pen en nu ben jij de vader of de moeder van die jongen, en nou mag jij een brief terug schrijven. Even is het stil. De kinderen wachten op elkaar. Een jongetje komt naar me toe met de pen in de hand. Zijn ogen stralen onderdrukte voorpret. Hij weet wat hij wil. Hij fluistert in mijn oor: ‘Meester, met welke ij schrijf je eikel...?’
Later las de vader in spe zijn briefje voor. Er stond zoiets als: ‘Je bent een eikel, maar kom maar gauw terug en help je broer maar op de boerderij.’

GEDENK DE WERELD
Vergeet toch uzelf, gedenk de wereld. Ontdek vandaag opnieuw de anderen en de mogelijkheden om ze te bereiken, je naasten en dat aids-patientje in Afrika..
Laten we zo bidden, op deze avond van het laatste avondmaal, dat we de vergevende stem van God mogen horen, dat Jezus ook ons de voeten wast en opnieuw het gevoel geeft, dat we het waard zijn te leven.

GEBED OM VERGEVING

Goede God, Jezus wil mij de voeten wassen,
zoals hij deed bij Petrus,
zoals hij doet bij Palestijnen, Joden, junks,
bij mensen die asielzoekers helpen, mensen die vluchtelingen vrezen,
bij kinderen, eikeltjes en uitblinkertjes. Jezus wil ook ons de voeten wassen en zeggen:
vergeet uzelf, gedenk de wereld....

Goed God, Jezus wil zijn boterham met mij delen,
zoals hij deelde met Zacheüs en die menigte van duizenden,
zoals hij deelt met Afrikaanse kinderen,
met opgejaagde terroristen, avonturiers en mensen die zich vrijheidsstrijders voelden;
Jezus deelt met iedereen, welke pet die mens ook draag,
welke vlag hij in de hand houdt, met iedereen die honger heeft.
Jezus wil brood met ons deken en zeggen: vergeet uzelf en gedenk de wereld....

Goede God, Jezus wil
dat ik ook de voeten was van anderen,
dat ik hen van dienst ben
en mijn brood met hen deel.
Jezus wil dat ik gelukkig wordt
door deel te hebben aan de volheid van het leven,
het leven van de mensen direct om me heen,
in mijn huis en in mijn straat,
in mijn hart en in mijn herinnering,
in de wijde wereld....
Jezus zegt: vergeet uzelf en gedenk de wereld.....

Moge de Almachtige uw zonden vergeven.
Hij heeft weet van al het goede dat u tot stand hebt gebracht, hij kent ook uw offers en uw diepste verlangen.