DERTIENDE ZONDAG DOOR HET JAAR 2001
© Ad Blijlevens, Heerlen 2001

OP REIS NAAR JERUZALEM

Jezus begint in dit evangelie zijn tocht naar Jeruzalem, de tocht naar de plaats van zijn lijden en dood. De evangelist zegt dat Jezus vastberaden deze reis begint.
Ook voor ons christenen is het telkens opnieuw belangrijk dat wij vastberaden, van harte, de tocht beginnen door de nieuwe dag of in een periode van ons leven of in onze eigen levensroeping. Nooit kunnen wij heel de weg overzien. Maar bij ieder nieuw begin kunnen wij alle krachten van de liefde van ons hart verzamelen.
In dit evangelieverhaal zijn twee episoden bij elkaar gebracht: de moeilijke confrontatie met mensen van een Samaritaans dorp die Jezus niet willen ontvangen en verder drie roepingsverhalen die mislukt lijken te zijn.

Omdat Jezus op weg is naar Jeruzalem, het centrum van het Jodendom, zijn de inwoners van een Samaritaans dorp agressief tegenover Jezus en diens leerlingen.
Op godsdienstig gebied waren er immers enorme spanningen tussen de Samaritanen en de ortodoxe Joden. Enkele leerlingen reageren impulsief: ze willen straffe methoden gebruiken. Maar Jezus wenst geen kwaad tegenover kwaad te stellen.
Als het kwaad geen tegenkracht vindt van dezelfde aard, bloedt het dood. Later ,in de jonge kerk, is de blijde boodschap zo het eerst doorgedrongen in Samaria.
Ook in onze tijd kunnen christenen die iets van het evangelie van Jezus ter sprake brengen, de ervaring opdoen dat ze niet 'ontvangen worden, dat er geen ontvankelijkheid is. Dan kan de bekoring op de loer liggen om een 'vernietigend' oordeel uit te spreken over mensen, over een groep van mensen, over één concrete mens. Dan is het van belang dat het niet ontvangen getuigenis wordt afgelost door alleen-maar-liefde.

In dit evangelie zien wij ook drie momentopneamen van missionaire roepingen Wie geroepen wordt, moet helemaal in dienst staan van het Rijk van God. Het Rijk van God is hier: Jezus en zijn boodschap. Het gaat om een beslissend moment, een beslissende oproep: ook in jouw leven is God nu dichtbij, bekeer je, beslis! Daarom zijn de voorwaarden voor die dienst aan het Rijk van God zo radicaal. Misschien komen die bij ons wel érg radicaal over...

De vraag is: wat kan dit in ons eigen leven betekenen? Misschien al dit: dat ons gezin of überhaupt de groep waarin wij ons thuis voelen, geen ommuurde burcht wordt waarin geen enkele oproep tot liefde kan doordringen. En ook worden wij hier door onze Heer uitgenodigd om ons op de weg van de liefde niet zomaar veilig te installeren, maar aanspreekbaar te zijn voor mensen die ons 'verder' roepen. Wellicht kunnen wij ons afvragen: wat kan deze oproep om breder en verder te kijken dan onze vertrouwde kring, in ons leven betekenen? Welke besluiten moeten wij, moet ik wellicht nemen voor heel ons, heel mijn verdere leven?