VEERTIENDE ZONDAG DOOR HET JAAR
© Ad Blijlevens, Heerlen 2000

JEZUS BEZOEKT ZIJN VADERSTAD

Wanneer een glas halfvol, of als u wilt halfleeg is, vindt de optimist dat het glas (nog) halfvol is en vindt de pessimist dat het (al) halfleeg is. Zoek het verschil dus niet in de feiten, maar in de houding ten opzichte van de feiten. De dingen zijn zoals ze zijn. Belangrijk is, hoe wij tegen die dingen aan kijken. Kan zo'n vergelijking een licht werpen op het voorval in Jezus' vaderstad waarover wij zojuist hoorden? Jezus gaat daar onderricht geven in de synagoge. Veel toehoorders zijn verbaasd over zijn wijsheid en zijn wonderdaden. Elders bezorgt Hem dat vrij grote bijval en geloof. Maar zijn stadsgenoten wijzen Jezus af: 'Dat is toch de timmerman, de zoon van... en de broer van...'. Ze nemen aan Jezus aanstoot. Toch valt aan te nemen dat Jezus daar hetzelfde wil doen als elders: preken, mensen genezing brengen, zonden vergeven, duivels uitdrijven. De feiten zijn wat ze zijn; maar hier, in Nazaret, kijkt men er heel anders tegenaan. Jezus staat er zelf verbaasd van. Waarom die afwijzende houding?

Je kunt natuurlijk een verklaring gaan zoeken in een soort jalouzie onder gelijken. Dikwijls neemt men het niet dat iemand van de eigen groep meer is of kan dan de anderen. 'Geen profeet wordt geëerd in eigen land', zegt een volkswijsheid. Maar is daarmee alles gezegd?
Jezus vindt in zijn eigen vaderstad geen geloof. Welnu, geloof heeft hier uiteindelijk betrekking op God. Daarom reikt Jezus' vaststelling wel dieper dan volkswijsheid. Jezus vergelijkt de afwijzing die Hij ondervindt, met wat de profeten overkomt: 'Een profeet wordt overal geëerd, behalve in zijn vaderstad, bij zijn familie en in zijn eigen huis'. Profetische mensen zijn geen succesvolle zakenlui of mensen die het op een of andere manier ver geschopt hebben en die daarom benijd worden door hun eigen volk. Profetische mensen zijn Godsmensen. Ze treden op in Gods naam.

Jezus' stadsgenoten behandelen Jezus,misschien zonder het zelf te beseffen, als een profeet. Waarom kan of mag Jezus dat niet zijn? Wat verwijten ze Hem? Geen verkeerde woorden en geen misstappen. Ze laten het bij de bewering dat Jezus een gewone jongen is uit hun milieu. Ze vinden Hem te gewóón. Hij ziet er niet uit als een geniaal denker of als een groot geleerde, als een rijke zakenman of een machtige veldheer, als een talentvolle schrijver of als een buitengewoon begaafde
kunstenaar. Hij oefent een gewoon beroep uit. Zijn menselijke afstamming is bekend.

Dan is het inderdaad een vraag van hoe je ertegen aan kijkt. Jezus' gewoon-mens-zijn kan dan een hindernis vormen om in Hem te geloven. En is dat voor nogal wat mensen vandaag de dag óók niet het geval? Maar dat mens-zijn kan ook de uitgelezen kans zijn om inderdaad in Jezus te geloven als in Gods Messias. Zijn mens-zijn is dan het teken bij uitstek van Gods genadigheid voor ons. - Er is zelfs nog méér. Want wat
op een geheel eigen manier aanwezig is in Jezus Messias, is in zekere zin ook elders en met name in mensen aanwezig: God-met-ons. Zo kan het 'gewone' buiten-gewoon zijn en steeds meer worden. Mogen wij dit steeds meer ontdekken en beleven.