PINKSTEREN
© Ad Blijlevens, Heerlen 2000

FEEST VAN PINKSTEREN

TIJD ALS RAADSEL
Pinksteren u weet het - betekent vijftigste dag. Het is de dag van de volheid: 7 x 7 + 1 = 50. Het kan niet voller. Ook niet als het hier gaat over dagen, dus over tijd.
Tijd is iets vreemds. Dat beseffen wij allemaal. Daar hebben wij geen geleerde wijsgeer voor nodig. Tijd blijft een raadsel, een raadsel dat zowel Sint-Augustinus als Einstein bezig hield. Het is een mysterie dat op verschillende manieren en in allerhande taalspelen georganiseerd wordt. In onze cultuur hier spreken wij van een heden, een verleden en een toekomst. Dat is heus niet overal het geval. Enkele groepen van Indianen in Amerika bv. maken dat onderscheid helemaal niet. En een Afrikaanse wijsgeer en godgeleerde, John Mbiti uit Kamba-land in Kenya, meent dat in zijn overgeleverde taal en beleving de toekomst zo georganiseerd wordt dat er geen sprake is van een toekomst zoals wij daarover denken. De toekomst is in die traditie een herstellen van een verleden.
Wij gebruiken onze nieuwste vindingen om met dit raadsel te blijven spelen. Wij reiken naar bv. het jaar 2020; wij gaan in het heden terug naar het verleden. Op een of an- dere manier leven ook wij in een situatie waarin heden, verleden en toekomst elkaar in spanning houden op zo'n manier dat je ze niet uit elkaar kunt houden en dat je eigenlijk niet of nauwelijks weet wat nu, vroeger of later is.

IN DE TUSSENTIJD
Zo ook zaten de leerlingen die na Jezus' verheerlijking in een zaaltje bij elkaar waren gekomen, in zekere zin te wachten op iets dat al gebeurd was. De Geest van God en van Jezus Christus, de heilige Geest, was in hun leven al aanwezig, en tegelijk was die werkelijkheid ook nog niet aanwezig. Het ging dan ook over een werkelijkheid dat ze het koninkrijk van God noemden, dat al in ons midden is en dat er ook nog niet is. Ze leefden in een tussentijd. De heilige Geest was met hen, en toch was die Geest in hun leven nog niet tot uitdrukking gebracht.
Wellicht heeft die spanning tussen wat er al was en nog niet is tot de verschillende berichten over de komst van de heilige Geest geleid.

HET RIJK VAN GOD
In het evangelie van vandaag blaast Jezus over zijn leerlingen vijftig dagen vóór de vijftigste dag, vijftig dagen vóór Pinksteren. Meerderen van hen die zeven weken later in dat zaaltje in Jeruzalem zaten, waren daarbij aanwezig, De heilige Geest was hun dus al ingeblazen, en toch zitten ze vijftig dagen later weer daarop te wachten.
Die spanning dienen wij in ons eigen leven te vieren. De Geest die Jezus bezielde, is in ons. Maar tegelijk is ze er ook niet.Hetis ermee als met de aanwezigheid van het Rijk van God. Het is in ons, het is in ons midden, en het moet nog komen. Het is de spanning die een antwoord is op de vraag of ons geloof in de verlossing van de mensheid niet voorbijgaat aan de vaak keiharde werkelijkheid. Denken we maar aan de holocaust, een oorlog als die in het Midden-Oosten, de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki, de oorlogen in ex-Joegoslavië, in Rwanda, en waar al niet ... ; de lijst is eindeloos. En hoe is het bv. mogelijk, dat er meningen worden opgedrongen en gewetens geforceerd; dat er niet alleen niet wordt geluisterd, maar dat men vaak ook niet wíl luisteren om redenen die dikwijls niets te maken hebben met dat Rijk van liefde dat Jezus bracht.
Het Rijk van God - de heilige Geest in ons - is als een zaadje dat moet groeien; het is als een gist dat ons moet doordesemen; het is als een parel die nog gevonden moet worden en als een vis die nog gevangen moet worden. Het zaadje is er al, maar de uitgegroeide boom nog niet. Het gist zit in het deeg, maar het moet er nog in d6órwerken. De parel en de vis zijn er al, maar ze moeten nog aan het licht worden gebracht.

PINKSTEREN EEN NIEUW BEGIN
In die zin zingen wij in een lied:

'De Geest des Heren heeft een nieuw begin gemaaakt,
in al wat groeit en leeft zijn adem uitgezaaid.
De Geest van God bezielt die koud zijn en versteend,
herbouwt wat is vernield, maakt één wat is verdeeld'.

Pinksteren is immers een nieuw begin. Gods Geest schenkt nieuw leven, een nieuwe adem, kracht om te geloven en te getuigen.
Mogen wij Pinksteren beleven in dit perspectief: als het feest van nieuwe dynamiek, van enthousiasme, van onderlinge eenheid enverbondenheid,wereldwijd,Mogen wij, in een wereld waarin Gods heilige Geest werkzaam aanwezig maar tegelijk nog afwezig is, denken èn doen wat wij in een ander lied zingen:

'Kind, licht in mij, kijk uit mijn ogen
of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt'.

Dan is het een nieuw en gezegend Pinksteren. Dat wens ik u en ons allen vurig toe.