MARIA TEN HEMELOPNEMING
© Wim Brom, Heerlen

DAN WEET IK WIE MARIA IS...

Gelukkig zijn nog niet alle dagen hetzelfde. Dat lijkt wel vaak zo, vooral als ‘t grauw en somber is in je leven. Maar Maria Tenhemelopneming, 15 augustus is een bijzondere dag. Je kunt er van uitgaan dat dit feest over de hele wereld gevierd wordt. Hoeveel mensen zouden vandaag een kaarsje aansteken voor het Maria beeld(je) in hun huis, in een Mariakapel waar dan ook, in een hoekje of voor een zij-altaar in de kerk. Hoeveel onhoorbare en onzichtbare gebeden worden gezegd. Hoeveel nood maar ook hoeveel dankbaarheid wordt er neegelegd bij Maria. Op hoeveel plaatsen staat zij volop in de bloemen.

Misschien bent u ooit op bedevaart geweest. Bent u genezen? Veel mensen beantwoorden deze vraag met een hartgrondig ‘ja'. Vertel er iets over. Iemand zegt: "dat ik kon wegschuilen bij Maria, dat ik zonder woorden alles kon neerleggen...en dat ik mensen heb gezien die het vast en zeker veel zwaarder heben dan ik.. dat heeft mij genezen." Ja maar, denken veel mensen, moet dat allemaal? Zijn we dan niet een beetje....- ik wil het voorzichtig zeggen- te kinderlijk bezig? Nou én? Mag ik naar Maria gaan zoals ik ben in mijn gevoel van afhankelijkheid, van hulpeloosheid, in mijn uitzichtloosheid? Wat is er toch met dat geloof van ons? Christus moet toch centraal staan. Is die relatie van ons met Maria wel goed. Het gaat toch om God en zijn Christus. Waarom zou je daar een vrouw bij-slepen? De wereld mag dan wel ‘vrouwvriendelijker' worden, het blijft toch een mannenwereld.

Niet boos worden, beste mensen, als ik dit zeg: U verdeelt de wereld in mannen en watjes. In een vriendelijke bui zegt u: tussen mannen en vrouwen. Maar die klank van ‘watjes' blijft hangen. En dus is ‘Mariaverering' niets voor u? Als u Maria alleen beschouwt als een persoon die je kunt vereren, kaarsen, bloemen Marialiedjes enz. enz. vraag ik: en houdt daarmee uw ‘relatie met Maria' op. Past zij niet in uw geloofsleven? Even wordt het stil, dan zegt u: "ik ben niet zo'n Mariavereerder, ik bid nooit een rozenhoedje en zelfs met het Weesgegroet heb ik wat moeite. Ik denk er niet over om op bedevaart te gaan. Ik sluit Maria helemaal niet uit...maar de devotie die veel mensen hebben, die heb ik niet." En weer zeg ik: nou én? Er zijn genoeg Maria vereerders die zich afvragen of ze niet te eenzijdig bezig zijn.

Is haar plaats in de Kerk ( met een grote K) niet nog ruimer/groter dan de devotie.? Als ik nu voorzichtig (alweer voorzichtig) zeg: Maria is het beeld van de Kerk op haar best, dan bedoel ik nog meer dan "Maria heeft mij God gebracht en bij Jezus Christus." U hebt de eerste lezing gehoord uit dat moeilijke maar boeiende boek Openbaring, Apocalyps. Over je heen laten komen...een vrouw, zwanger...en een draak die voor de vrouw stond die zou baren om zodra zij gebaard had, haar kind te verslinden. De strijd tussen goed en kwaad..de Kerk die strijd voert met het kwaad. Dit leest de Kerk, dit is de tekst van de Kerk op het feest van Tenhemelopneming van Maria. Als u denkt..ja maar...ik weet.... Mag ik het u met een voorbeeld duidelijk maken.

Als ik op de verjaardag van de sterfdag van mijn vader het gedicht van Marnix Gijzen aan u voorlees:
Mijn vadertje, hij was rechtvaardigheid.
Hij had de zware last op zich geladen
een eerlijk mens te zijn in woord en daad.
(en op het eind, zijn sterfbed) zijn rode bange handen
hield hij stervend Christus tegemoet...
Nu weet u wie mijn vader is....
En als ik in Openbaring lees over de vrouw en de draak...dan weet ik wie Maria is.

En wil ik nog meer weten over Maria en de Kerk, dan lees ik haar Magnificat. Zij prijst of beter, duidelijker,zij zingt: mijn hart prijst hoog de Heer...en over Zijn welwillend (wat een woord!) neerzien op de kleinheid van zijn dienstmaagd. Hij die wonderwerken aan haar deed...over de gaven waarmee Hij hongerigen overlaadt...en rijken met lege handen heenzendt. Kwam ergens in dit preekje het woord watjes voor bij mannen en vrouwen? U hoeft dat Magnificat niet uit uw hoofd te kennen. Maar met een paar steekwoorden of, als u wilt, met een paar gedachten kunt u tot een eigen magnificat komen. Probeer a.u.b. niet volledig zijn, en blijf vooral echt. De Heer prijzen. Met al mijn adem juich ik om God mijn redder..ik zeg maar Eer aan de Vader. Want grote dingen heeft de Machtige met mij gedaan..( stiekem, heel zacht fluisterend): heb ik Hem wel de ruimte daarvoor gegeven? Wonderen heeft Hij aan mij ( en door mij?) gedaan. Hij heeft het opgenomen voor Israël, zijn knecht. Bidt maar echt uit je hart. Het is altijd goed.