TWEEDE KERSTDAG
© Frans Luiten, Hoensbroek

JE BENT EEN ENGEL!

"Terwijl Jozef overwoog om in stilte van Maria te scheiden, verscheen hem in een droom een engel van de Heer die tot hem sprak :"Jozef, zoon van David, wees niet bevreesd, Maria, uw vrouw , tot u te nemen; het kind in haar schoot is van de heilige Geest. Zij zal een zoon ter wereld brengen die gij Jezus moet noemen, want hij zal zijn volk redden uit hun zonden".

LICHTBAKENS
Gedurende de Advent en met de kerstdagen hoor je bijna nooit een preek over de engelen. Dat is toch een beetje eigenaardig, want alle centrale personen in het kerstgebeuren worden één tot tweemaal bezocht door een engel. Jozef krijgt tweemaal wijze raad van een engel. In de paar zinnen van Matteüs die ik aan het begin van deze preek voorgelezen heb, wordt Jozef tijdens de nacht in een droom gerust gesteld en voorspeld wie en wat het op handen zijnde kind zal zijn. Hij krijgt de opdracht om zijn verantwoordelijkheid te nemen voor moeder en kind. En even verderop is het weer een engel die Jozef maant om op te staan en te vluchten naar Egypte. Lucas vertelt dat er plotseling een stralende engel voor de herders staat. Hij wekt hen op om op te staan, geen vrees te hebben en op goed geloof naar het pasgeboren kind te gaan. Maria wordt bezocht door de engel Gabriël. Wederom klinkt het : "Vrees niet,want je hebt genade gevonden bij God !" En dan vertelt Gabriël dat God het onmogelijke in en aan haar mogelijk zal gaan maken. En het is ook een engel die de wijzen oproept om niet terug te keren naar Herodes, maar langs een andere weg naar huis te gaan. Alle vertrouwde personen uit de kerststal, het kind, Maria, Jozef, de herders en de wijzen worden bezocht door engelen. Zonder de wijze raad van engelen en hun visie op de toekomst, zou er veel zijn misgelopen met deze mensen. Maar gelukkig hebben ze geluisterd naar deze lichtbakens op de weg van hun en onze toekomst.

DE LIGGENDE BEELDEN
In een verpleeghuis in Eindhoven staat een kerstgroep die geboetseerd is vanuit deze gevleugelde boodschappers. Deze kerstgroep van de kunstenares Maria Adriaens stemt je tot nadenken. Niet alleen omdat de beelden zo prachtig zijn, maar vooral om het verhaal dat zij vertellen. Bijna alle figuren zijn liggend afgebeeld. De herders staan niet, maar liggen tussen hun schapen. Behalve één, die houdt de wacht. Een andere is net wakker aan het worden. Hij richt zich op en kijkt met half dichtgeknepen ogen omhoog naar het stralende licht van de engel. De drie wijzen liggen even verderop naast elkaar onder één deken te slapen. Een van hen wordt wakker en geeuwt. Jozef ligt eveneens op de grond te slapen, maar is, wakker geworden, rechtop gaan zitten. Steunend op zijn armen glijdt de deken van hem af. Hij spitst zijn oren. Ook Maria ligt op een bed van stro en naast haar ligt, in doeken gewikkeld, haar kind. Ze geeft het de borst. Zij lijkt de meest wakkere van allemaal. In het begin vonden de mensen in het verpleeghuis dat maar niks, al die slapers en Maria die haar kind een blote borst geeft. Maar de maakster, Maria Adriaens, zegt er zelf van : "Ik heb dat niet zomaar gedaan. Maria geeft van zichzelf en ze geeft zich over aan de boodschap van Gabriël. Jezus heeft het zich geven en het in vertrouwen overgeven van Maria geleerd. Dat wil ik ermee zeggen". Alle personen liggen op de grond, het is nacht en ze slapen. Maar ze worden wakker gemaakt.

DE WAKKER-MAKERS
In de kerstverhalen zijn het de engelen die mensen op - roepen, wekken, aansporen om op weg te gaan. Hun licht, als directe weerkaatsing van God achterna, zonder precies te weten waarop het dan zal uitdraaien. Op goed geluk, maar met een evidente engelervaring. "Een engel, zegt Maria Adriaens, is eigenlijk een stem in je binnenste. Iets heel menselijks. Daarom hebben de engelen in mijn kerstgroep geen vleugels. Het zijn er drie en ze zien er heel gewoon uit. Een heeft er zelfs vlechtjes. In donkere momenten brengen ze opeens een sprankeltje licht door wijze raad en door je innerlijk licht te laten oplichten. Ze sporen je aan om op te staan, niet moedeloos te blijven liggen. Met de engelen uit het kerstevangelie wil ik uitdrukken, dat je de stem van je intuïtie moet durven volgen in plaats van op te gaan in de grote massa. Je moet durven opstaan uit verdriet, tegenslag, uit de sleur, de gemakzucht, uit alles wat je naar beneden trekt. Het licht achterna ." Uit de mond van de engelen klinkt de oproep : Sta op, wees niet bang, blijf niet bij de pakken neer zitten en ga verder in het vertrouwen dat God met je is. Wij zijn toch kinderen Gods, opgeroepen om ons eigen innerlijk licht op te zoeken en te laten schijnen. Daarmee nodigen wij anderen uit om hetzelfde met ons te doen. Als je stil wordt, kun je de engel in jezelf en de ander horen spreken. En wat je uitstraalt, ontvang je ook terug. Als je met je hart luister, dan kun je goed horen. Dan ben je een engel !