2009 - Maria Tenhemelopneming © A.Oude Nijhuis

MARIAVERERING

Mijn ouders geloofden erg in de bemiddeling (voorspraak) van Maria. Daarom werd er bij ons thuis in de mei- en oktobermaand ook elke avond de rozenkrans gebeden na het avondeten. Toen ik 15 jaar was, mocht ík voorbidden, daarvóór had een oudere zus dat gedaan. Ik kreeg dan de rozenkrans van mijn vader. Maar omdat ik het allemaal wat lang vond duren, liet ik bij elk “tientje” één wees gegroetje weg en soms zelfs twee. Eén zus heeft dat gemerkt omdat ze op haar vingers meetelde; maar zij verklapte het niet, omdat ze het al lang goed vond!
Ik zal een jaar of 7-8 zijn geweest toen mijn moeder in het ziekenhuis lag. Ze moest geopereerd worden en de vooruitzichten waren slecht.
Mijn vader stelde, ons kinderen, voor om een noveen tot Maria Sterre der Zee te houden. Negen dagen lang zouden we elke avond de bidweg lopen. Net zoals we nu, in mei en oktober, vanaf onze kerken biddend naar Winthagen gaan.
Voor we op pad gingen, mochten we eerst, om beurten, met vader mee naar moeder. Allemaal samen was te druk. We waren nl met 5 kinderen thuis.
Daarna werden de andere zussen en broers opgehaald en trokken we naar de O.L. Vrouwekerk waar we enkele ogenblikken stil baden en dan vertrokken we voor de bidweg. Met zijn zessen liepen we biddend door de straten.

Een tijd lang wisten de mensen niet meer hoe de bidweg gelopen had en daardoor is een legende ontstaan.
Die legende vertelt dat een oud vrouwtje, dat bij het beeld van Maria aan het bidden was, opeens dit beeld naar buiten zag lopen door de sneeuw. Zij is het gevolgd en heeft de pastoor bij terugkomst verteld wat er gebeurde. De voetsporen waren nog te zien in de sneeuw en de mantel van O.L.Vrouw was nat. Zo zou O.L.Vrouw zelf hebben laten zien hoe men moest lopen. Later zijn op alle hoeken van de straten waar die weg liep een afbeelding of beeld van O.L.Vrouw geplaatst zodat de mensen de weg niet meer konden vergeten.

Vroeger zag je veel mensen ’s avonds hardop biddend door Maastricht wandelen.
Novenen en bidwegen worden niet meer vaak gehouden, maar wel zie je nog steeds veel mensen een kaarsje opsteken bij het beeld van Maria.
Als je wel eens de kapel van de Sterre der Zee binnenloopt, zie je altijd mensen, of het nu vroeg in de morgen is of laat in de avond. Als de poort al gesloten is, staat men gewoon vóór het hekwerk te bidden.
Ook hier, in onze eigen kerk zie je voor en na de dienst vaak mensen bij het beeld Van Maria bidden en een kaarsje opsteken; en niet alleen hier bij ons, op vakantie in Frankrijk zag ik overal wegwijzers met Notre Dame des Anges, Notre Dame de la Londe, Notre Dame de la Vigne etc en op hoeveel toppen stond niet een Mariabeeld waar je mensen naar toe zag gaan.

Mensen bidden tot Maria, ook in deze tijd. Zij zien haar als bemiddelaarster en vinden het makkelijker om tot haar te bidden dan rechtstreeks tot God die als streng, ongrijpbaar en afstandelijker wordt ervaren. Net zoals de vader vroeger ook vaak niet zo toegankelijk was voor een kind. Als kind ging je vlugger naar je moeder als er problemen en nieuwtjes of geheimpjes waren.

In Maria zien we een beetje het vrouwelijke en moederlijke van God,
de liefde van een moeder die voor iedereen die zorgen heeft toegankelijk is.
Een troostende, helpende, zachte, gevende moeder. Dat leggen we in haar omdat ze de moeder van Jezus is. En met die moeder praten en bidden we makkelijker.

Maar wie is Maria nog meer? Kijken we nog eens naar de lezingen van vandaag.
In de eerste lezing wordt in de naamloze vrouw Maria gezien en herkend als de vrouw die vecht met de draak, het kwaad.
Bij de tweede lezing, in het Magnificat, zien we Maria die niet alleen zacht en lief is, maar ook daadkracht toont om op te komen voor de onderdrukten en te strijden voor gerechtigheid en bevrijding.

Wij, vrouwen en mannen van deze tijd, kunnen in het voorbeeld van Maria inspiratie opdoen. Want er is nog veel te doen en te verbeteren in onze wereld!

En als u dan nog eens naar Maastricht gaat en de kapel van de Sterre der Zee binnengaat en op de eeuwenoude muren ziet staan: 'Wees gegroet Maria, vol van genade, de Heer zij met U', dan hoop ik dat u weer naar buiten gaat met het gevoel: 'Ik kan de hele wereld aan!'