2010 - Maria ten Hemelopneming © Ad Blijlevens, Heelen

MARIA'S FEEST OOK ONS FEEST

De lezingen van dit feest zijn bijzonder beeldend. Het boek Openbaring van Johannes, waaruit de eerste lezing is genomen,; schildert wonderlijke beelden. Deze zijn soms gruwelijk en soms sprookjesachtig mooi. Een barende vrouw, een kind, een draak. Het meest kwetsbare en het meest verwoestende vlak bij elkaar. De Vrouw die het kind baart. is beeld van Gods volk waaruit de Messias voortkomt. De draak die klaar staat om het kind te verslinden, is beeld van het kwaad dat telkens opnieuw het goede en kwetsbare leven dreigt te vermorzelen. - Deze visioenen waren bedoeld om de jonge christengemeenten te bemoedigen. Want uiteindelijk blijkt het kind, de Messias, beschermd te worden door God zelf. God laat zich kennen als de scheppende kracht die door alle gruwelen heen het leven behoedt. Jezus - zijn naam heet, zoals u weet, 'God redt', - deze Jezus, die Messias is, zal het kwaad en zelfs de dood overwinnen (1 Kor 15, 26).

Het evangelie van dit feest is heel anders van toon. Het laat ons twee blije vrouwen zien, Maria en haar nicht Elisabet. Beiden zijn in verwachting. En beiden zijn ze vervuld van het besef dat het nieuwe leven in hun schoot van God zelf komt. Als joodse vrouwen hebben zij weet van die andere vrouwen,-van Sara en van Hanna, die óók zo onverwachts het wonder van Gods scheppingskracht mochten ondervinden. De evangelist laat Maria in het zogeheten Magnificat haar vreugde uitzingen: 'Mijn ziel prijst hoog de Heer!' Deze vrouwen zijn ook profetessen, die Gods heil ervaren in wat hun overkomt. Zij zullen zij hun kind moeten laten gaan, naar menselijke maatstaven heel vroeg en met veel pijn. Vreugde en verdriet kunnen dicht bij elkaar liggen. Dat kunnen wij zeker - ieder op eigen manier - meevoelen. Maar ongeacht de gevolgen heeft Maria 'ja' gezegd op de vraag van God. En zij heeft dit 'ja' doorgetrokken, steeds meer concréét gemaakt, in de loop van Jezus’ voorvoelen dat de genade die zij ervaren, bestemd is voor anderen. Want al gauwleven, tot bij het kruis waaraan Jezus stierf. Juist ook in dit licht mogen wij vandaag, op dit feest van Maria's tenhemelopneming, vieren dat aan haar is vervuld wat de evangelist Lucas Elisabeth in de mond legt: 'Gelukkige vrouw die geloo~€t! Wat haar namens de Heer is gezegd, zal in vervulling gaan'. Die Geest wacht op ons (ja' om ons leven te vervullen, ons óm te vormen tot onze diepste bestemming. Die heilige Geest dringt zich niet aan ons op, maar vraagt telkens weer toegang tot ons hart en wacht op ons 'ja'. Het is een verrassende liefdevolle kracht, sterker dan al onze menselijke berekening. Een sturende kracht, waarmee wij mogen leren meegeven. Wie zo door God is geraakt, in zo iemand stroomt onvergankelijk leven. Voor zo iemand heeft uiteindelijk zelfs de dood zijn angel verloren. Zeker, leed wordt ons dan niet bespaard. Maar ook wij zullen dan, zoals Jezus en Maria wier tenhemelopneming wij nu hier vieren, eens voorgoed bij onze God zijn.

Maria heeft het aangedurfd. Zij voelde zich gering, maar vertrouwde zich toe aan God, en werd krachtig, fier en wijs, vervuld van eeuwig leven. Moge zij troosten wie verdriet heeft, de weg wijzen aan wie zoekt en bekrachtigen wie zich wil toevertrouwen aan Gods liefde. Maria is, als de verloste en voltooide mens, belofte en hoop voor ons allen en voor ieder van ons. God, die háár heeft voltooid, zal ook óns voltooien. De oogst is al lang begonnen. Mogen ook wij steeds meer gelovig erop vertrouwen dat God liefde is en ernaar proberen te leven. Dan is dit Mariafeest heel diep ook óns feest.