De genoemde datums laten het moment van publicatie zien, 
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later

2011 - 2012 oud- en nieuwjaar © Harrie Brouwers, Voerendaal



DE GLANS VAN ZIJN GELAAT...



DE WERELD DRAAIT MAAR DOOR
Over het beeldscherm van de tv komt onze moderne tijd voorbij. Uitzendingen met een godsdienstige of filosofische inslag zijn er weinig of diep weggestopt. Schaken en klassieke muziek krijg je mondjesmaat. Meestal gaat het over zingen en koken; wie dat het mooiste, het lekkerste of het snelste kan; want competitie is er altijd bij. Soms gaat het over het inrichten van je huis en je tuin. Of hoe je jezelf kleedt en opmaakt. Aan het eind krijg je te zien hoe het was en hoe het geworden is. Ik vind het bijna altijd mooier zoals het wás, maar een voice-over beweert juichend het tegendeel. Er zijn ook uitzendingen waarin pastoortje wordt gespeeld. Iemand gaat op pad om ruzies bij te leggen of schulden te saneren. Het valt me op dat dit met de camera erbij een stuk makkelijker lukt dan in het echt! Tijdens slapeloze nachten kun je ook nog volgen hoe saai sex kan zijn en hoeveel handige groetensnijders er bestaan. Al die ergernis heb je zelf betaald met de producten die je kocht. En tenslotte zijn er de uitzendingen waarin gepokerd wordt...!

POKERFACE
Nu kun je zien wat wij in goed Nederlands met een ‘poker-face’ bedoelen. Aan een tafel zitten vier ‘pokerface-n’. Ze hebben een petje of een capuchon diep over het voorhoofd getrokken en een zonnenbril op. Ze hebben geoefend om alle hoop van hun gezicht te bannen. Geen spier verraadt blijdschap, zelfs niet als ze vlak voor een half miljoen dollars staan. Hun ogen laten geen enkele teleurstelling zien, zelfs niet als een vette buit aan hun neus voorbij gaat. Pokeren is gebaseerd op het lot en het vermogen om je gevoelens te verbergen. De gelaatsuitdrukking herken ik ook bij jongeren die staan te dansen in een disco. Hun gezichten zijn strak en emotieloos. Je zou denken dat ze zich stierlijk vervelen en niet geraakt zijn door de verschijning van de ander. Anonimiteit, het verbergen van je liefde, hoort tot de moderne omgangsvormen. Lady Gaga zing ‘pokerface’ temidden van een groep dansers die zich thuis voelen in schijnbare onverschilligheid.

EEN LACH!
Als u Israël zegent doe het dan met deze woorden: ‘Ik laat de glans van mijn gelaat over u lichten...’ God verschijnt in die bede als het tegendeel van een pokerface. Het beeld lijkt zijn oorsprong te vinden tijdens een wandeling door de stad. Je komt mensen tegen; mensen die je niet kent en met wie je ook geen verbinding wilt aangaan. Je groet ze om te laten zien dat je geen ruzie zoekt. Vroeger nam een man zijn hoed af of gebaarde dat hij dat wilde doen. Vrouwen sloegen de blik neer. In Voerendaal groet men nog; in Heerlen dien je strak voor je uit te kijken. En dan ineens, tussen die tientallen mensen die aan je voorbij gaan, is er iemand die naar je lacht, iemand bij wie het gezicht zich opent. Je ziet een moeilijk te beschrijven glans van haar of hem uitgaan. Misschien, denk ik wel eens, herken je in de groter wordende ogen, de breed getrokken mond, de rimpeltjes rond de ogen en de mondhoeken..., misschien herken je wel iets van je moeder en je vader die zich over je wieg gebogen stonden, blij dat je er was.

GODS GELAAT
Dat is het eigenlijk: een ander toont zonder leugen, namelijk woordeloos, in alle oprechtheid, dat hij blij is dat je er bent. Dat is wat de ‘glans van zijn gelaat’ doet. Dat is wat zo pijnlijk ontbreekt rond de tafel met pokeraars.
Zegenen is aanzeggen dat God blij met je is! Zegenen is de glans van zijn gelaat doorgeven.
In het afgelopen jaar en ook in het jaar dat komt was. Gods gelaat vaak een pokerface. Het leven laat dikwijls niet zien dat God blij met je is. Vaak voel je je gestraft. Je gebed blijft onverhoord. Een ziekte gaat niet over. Je kaarsen helpen niet. De hemel lijkt onberoerd en onverschillig voor je pijn. Een pokerface -God met een pet diep over zijn voorhoofd en een donkere bril op.
Dan moet u het volk zegenen en laten zien dat Hij lacht, dat hij blij is. Niet een boze God is Hij, maar een trotse vader.
Deze zegening is een eeuwenoude uitnodiging om elkaar in het komende jaar vaak te laten merken dat we blij zijn met elkaar. Dat is pure genade. Dat is zegenen. Dat is getuigen van Gods bestaan.

KNALLEN
Lieve kinderen. ‘Kom, niet zo treuzelen. Doorlopen.’ Mamma trok Liesje aan de arm. ‘Waarom moet ik doorlopen?’, vroeg Liesje om wat tijd te winnen. ‘Boris is bang voor knallen; overal lopen jongetjes met vuurwerk op zak.’ Boris was de hond. Die had mamma aan de andere hand vast. Het begon al donker te worden. ‘Ik ben ook bang voor de knallen’, zei ze. ‘Knallen doen geen pijn’, zei mamma. ‘We moeten Boris het goede voorbeeld geven. We doen alsof we ze helemaal niet horen.’ Ze kwamen bij de hoek van de straat. Ze hoorden jongetjes gniffelen. En jawel, even later knalde het alsof de bliksem insloeg. Boris wilde gaan janken, maar mamma rukte aan de halsband. ‘Doorlopen’. Zei ze bits. ‘Vind ik zielig’, klaagde Liesje. De hond moet voelen dat er helemaal niets aan de hand is’, zei mamma op strenge toon. ‘Hier’, ze gaf de leiband aan Liesje. ‘Van jou leert hij het nog eerder. Liesje hield haar hand stevig aan de ketting. Even verderop hoorde ze weer voetstappen wegrennen. Liesje liet niets merken. Boris wilde gaan janken, maar Liesje zei alleen maar dapper ‘Doorlopen, niks aan de hand.’ En even later met een aai ‘Brave hond.’ Toen aaide mamma Liesje over het hoofd en zei: ‘Flinke meid.’ Jammer genoeg was er niemand die mamma over de bol aaide, want eerlijk gezegd, die had al die tijd de meeste angst gehad.






  MENU


   
BEZOEK
vandaag295
gister236
deze maand5065
totaal819517