2012 - Driekoningen © Harrie Brouwers. Voerendaal

HOOG BEZOEK



DROOM
Wat hebt u vannacht gedroomd? Zoudt u ons die droom willen vertellen? Ik denk het niet. De tijd dat dromen werden beschouwd als kostbare boodschappen uit het rijk van de geesten is voorbij. Ze werden het terrein van psychiaters die er informatie in zochten over verborgen angsten en wensen. Meestal herinneren we ons wat bizarre fragmenten van wonderlijke dwaaltochten in oude huizen en ontmoetingen met overleden personen. Wie zijn droom vertelt maakt zich kwetsbaar.
Ooit vertelde mijn moeder haar droom aan tafel. Ik was een jaar of zeven. Heel haar verdere leven hebben we er haar mee voor de gek gehouden. Ze had namelijk gedroomd dat ze bij de melkboer in de winkel stond te wachten. Daar had ze naast koningin Juliana in de rij gestaan. Samen hadden ze gepraat over de opvoeding van de kinderen en de zorg om hen. Dit was het enige koninklijke bezoek dat wij ooit gehad hebben. We deden het er mee!

DE BEDOELING VAN MATTHEUS
Als Lukas zijn evangelie heeft geschreven, voegt hij er een eigen kindheidsverhaal aan toe. Hij wil daarin de volwassen Jezus, als het ware in een notendop, typeren. Hij doet dat voor de christenen die uit het heidendom komen, veelal voormalige slaven. De eerste bezoekers bij Jezus zijn de herders, ruige en onaangepaste jongens. Jezus was gekomen om de verlorenen te zoeken. Daarom zet Lukas zijn wieg ergens tussen de zwervers neer.
Mattheus schrijft ook een kindheidsverhaal. Hij wil Jezus typeren voor een gehoor dat voornamelijk uit Joden bestaat. Daarom laat hij magiërs op kraamvisite komen. Jezus moest uit Israël vluchten, maar magiërs uit verre landen brengen hem hulde. Zijn eigen volk erkent hem niet; de wereld wel!
Het is interessant wat de mensen later met dit verhaal zijn gaan doen. Ze maakten van de magiërs koningen. Aanvankelijk vier, zodat ze uit alle windhoeken kwamen. Later drie omdat er drie cadeaus staan vermeld en men niet een van de koning met lege handen wil laten staan.

DE BEHOEFTE VAN DE EERSTE CHRISTENEN
De eerst generatie christenen lijdt onder een slecht imago. Er wordt op de nieuwe joodse sekte neergekeken door de publieke opinie en de overheid. Wij zouden zeggen: ze hebben een slechte pers. Christenen worden van occulte praktijken verdacht en gezien als slechte staatsburgers. Ze worden vervolgd door Joodse kerkleiders en Romeinse keizers. Er moet een grote behoefte hebben bestaan aan erkenning. Daarom zien zij de magiërs uit het Oosten voor koningen aan. Koningen knielen neer. De mannen krijgen namen en zouden afkomstig zijn uit de drie werelddelen.

ERKENNING
Hoog bezoek geeft erkenning. Als de dokter zelf komt condoleren wordt dat als heel troostend ervaren. Als de specialist een mooie brief schrijft waarin hij waarderend over de overledene spreekt, dan gaat daar echte steun van uit. De koningen sturen niet hun diplomaat naar Bethlehem maar ze komen zelf op hun kameel. Tranen van ontroering zag ik bij de man die vertelde hoe zijn hoogste baas hem persoonlijk de hand was komen schudden bij zijn pensionering. Zelf heb ik menigmaal ondervonden hoe blij mensen waren met mijn bezoek, terwijl er in de parochiële werkgroep toch mensen zitten die veel liever zijn dan ik! Zo zitten we in elkaar. Hoog bezoek eert ons, al is het in een droom bij de melkboer!
De essentie van het verhaal ligt aan het eind. Het hoge bezoek moet zijn meerdere erkennen. De koningen knielen voor een kind in een kribbe. Degenen die erkenning wilde brengen, voelen zich erkend. Het is als de dokter die toegeeft veel van zijn patiënt te hebben geleerd. Als de pastor die ontroerd is omdat de zieke aanbood voor hem te zullen bidden; als de juffrouw die op huisbezoek komt met het verzoek of haar leerling het stukje Mozart mag uitvoeren op haar feestje. Zoiets..., maar dan in een overtreffende trap.

ZELF HOOG BEZOEK
Beste mensen, we wachten allemaal op erkenning. Hoog bezoek kan die ons bieden. Maar dat hoog bezoek is niet alleen de gast die we graag zouden willen ontvangen; er zijn mensen, voor wie wij zelf dat hoge bezoek zijn. Overal zijn er mensen die in òns degene zien van wie ze dolgraag een erkentelijk woord horen. Ook wij zijn die magiër die voor niemand te groot zijn; koningen die op zoek zijn naar avontuur, maar dan ineens door iemand geraakt worden; we gaan op de knieën. Dat zijn de momenten waarop iets van Gods Licht doorbreekt in onze tijd.

DROMEDARISSEN
Lieve kinderen. De koningen waren nooit bij het kindje Jezus gekomen als ze geen kamelen hadden gehad. Ik zeg wel kamelen, maar waarschijnlijk waren het dromedarissen. Dromedarissen zijn heel speciale dieren die heel goed een lange reis kunnen maken door de woestijn. Als het 50 graden heet is, en nergens water is te krijgen, dan stapt een kameel nog rustig verder. Dat komt omdat een dromedaris heel erg zuinig is met water. Jïj kunt je ogen dichtdoen, maar een dromedaris kan ook zijn neus dichtdoen! Dan gaat er geen water uit en er komt geen zand naar binnen. Ze zweten pas als het warmer is dan 40 graden. Elke dag lopen ze meer dan dertig kilometer en dat houden ze wekenlang vol zonder water! Een mens zonder water is in de woestijn na enkele dagen echt dood, dus zonder kameel kan hij niet. Je begrijpt dat de koningen zuinig waren op hun dromedarissen. Het eerste dat ze deden, toen ze bij Jezus geknield hadden, was aan Maria water vragen. En daar bij de put in Bethlehem, waar de herders met hun schapen zaten, daar dronk iedere dromedaris bijna 100 liter water achter elkaar op voor de terugreis, want die zou nog langer worden dan de heenweg!