De genoemde datums laten het moment van publicatie zien, 
De datum waarop de preek gehouden is ligt gewoonlijk een week later

2012 - 12de zondag door het jaar Sint Jan © Harrie Brouwers, Voerendaal




ZONDER NAAM BESTA JE NIET...



SANDARETTE
Ooit las ik een grapje over een aanstaande vader. Hij was zich een het beklagen over de rare namen die zijn vrouw aan het bedenken was voor hun baby. ‘Het ergste is: als ik me tegen een naam verzet, dan begint ze hem steeds mooier te vinden.’ Een beetje beteuterd vervolgde hij: ‘Gisteravond wilde ze de baby, als het een meisje wordt, Sandarette noemen..., het arme kind!’ ‘Weet je wat je dan moet antwoorden?’, adviseerde zijn vriend. ‘Je moet zeggen: Prachtige naam, die herinnert me aan mijn eerste vriendinnetje!’ ‘Tja’, zei de man berustend, ‘maar hoeveel vriendinnetjes kun je gehad hebben?!’

HENRICUS
Vroeger kreeg je een naam uit de familie. Ik heet naar mijn grootvader en mijn zus naar de oudste zus van mijn moeder. De genoemde personen waren ook de peten. Het aantal toegestane namen was beperkt en bij katholieken moest er ook een beschermheilige achter zitten. Alleen Friezen waren van die plicht ontslagen. Thans worden veel namen door de ouders verzonnen. Ze gaan af op de klank. Ze kiezen een niet voor de hand liggende schrijfwijze om er een antieke glans aan te geven. Zoals de hogeschool Zuid, zal ik maar zeggen. Altijd moet ik opzoeken of het nou met een ‘S’ moet zijn of een i-grec of ‘dt’... Een onverwachte ‘h’ tussen de letters en het kind staat levenslang zijn naam overal ongeduldig te spellen. Slechts zelden grijpt de rechter in om het kind te beschermen. Ik las dat de bekende Emiel Ratel band zijn dochter Tsjakkalotte had willen noemen. Dat werd verboden. Andere verboden namen van de laatste tijd waren: Marieke Methadon, Tom Tom, en Geisha.

SEAN
En dan lezen we vandaag dat vader Zacharia gevraagd wordt, hoe hij zijn zoon wil noemen. Sinds hij gehoord had, dat hij vader zou worden, was hij met stomheid geslagen. Hij schrijft op een lei: ‘Johannes’ en de tantes en ooms zijn in rep en roer, want, ‘die naam kwam in de familie niet voor’.
Geboorteverhalen in de bijbel moet je niet lezen om iets over de geschiedenis aan de weet te komen. Je moet ze lezen om iets van de persoon te begrijpen. Johannes betekent: ‘God de Heer is genadig!’ Het kind wordt door de ouders ervaren  als een geschenk uit de hemel. Als pure genade. Ze hadden zich er al bij neergelegd kinderloos te sterven. Ze hadden de teleurstelling al min of meer verwerkt.

MARIA
Jaren geleden vertelde een vrouw over het verdriet dat zij had gehad, omdat er geen kinderen kwamen. Op zeker moment had een dokter ernaar geïnformeerd. ‘Of ze zich wel eens hadden laten onderzoeken?’ De vrouw voelde daar niet zoveel voor. Als het hun niet gegeven was, dan legde zij zich daar bij neer. Maar de arts had aangedrongen en ze had toegegeven. Zij en haar man werden onderzocht en ze ging voor de uitslag. ‘Toen heb ik gezegd’, zei de vrouw met stemverheffing, ‘dokter, als u iets gevonden hebt waar we iets aan kunnen doen dan hoor ik het graag, maar als we het toch niet kunnen verhelpen, dan wil ik ook niet weten bij wie de oorzaak ligt...! Het mag niet tussen mij en mijn man komen!’
Een wijze vrouw was ze, wijzer dan de mannen van de voorbije eeuwen die dachten dat onvruchtbaarheid altijd aan de vrouw lag. De akker kon onvruchtbaar zijn, maar het zaad was dik in orde! Aan deze primitieve opvattingen herinnert overigens nog de traditie dat een bruid na de huwelijksmis een kaars offert aan Maria. Ze bidt om vruchtbaarheid. De man staat er beleefd naast, maar toch erbuiten. Ik zeg wel eens tegen de bruidegom: ‘Je zou een borreltje kunnen gaan drinken bij sint Jozef.’

THEODOOR
Zacharia en Elisabeth waren kinderloos in een tijd waarin de oude dag zonder nakomelingen in armoede gesleten werd. Kinderloosheid werd als een schande en als een straf aangevoeld. Geen wonder dat de geboorte van een zoon Zacharia sprakeloos had gemaakt en dat de zoon ‘Gods genade’ heet. Een naam die in de hele familie niet voorkwam. En een jongen die in de hele familie niet was voorgekomen!
Maar ook als er van onvruchtbaarheid geen sprake is; als het kind volgens de planning geboren wordt en een nieuwe naam krijgt die lekker bekt, met een i-grec..., ook dán is het een genade. Ook dan is het er een teken van - om met de Indische dichter Tagore te spreken -: ‘dat God nog steeds niet ontmoedigd is over deze wereld.’
Johannes was inderdaad een bijzondere jongen. Hij nam geen genoegen met het onrecht in de wereld. Hij verschafte de mensen een paspoort voor een land van God, dat komen zal en waaraan je zelf kunt gaan bouwen.

NAAM GEVEN
Lieve kinderen. ‘Weet je wat ik gekregen heb?’ Madelief keek me vragend aan. Nee, ik wist het niet. ‘Een konijntje!’ zei Madelief blij. Ze deed de schoenendoos open en daar lag in wat stro een konijntje. ‘O wat lief!’, riep ik. ‘Hoe heet hij?’ Madelief keek snel omhoog en zei toen: ‘Gewoon, konijn!’ Boris, haar broertje had het gehoord en zei: ‘Ze moet nog een naam bedenken, maar ze kan niet beslissen, hè. Ik zou hem Spiderman noemen!’ ‘Nee!’, riep Madelief boos en ik begreep het probleem. ‘Hoe zou jij het konijntje dan noemen?’, vroeg ik haar. En heel zachtjes, zodat Boris het bijna niet kon horen, zei Madelief: ‘Mamma!’ Maar Boris had het wèl gehoord en hij begon keihard te lachen en riep: ‘Dat is een goeie! Kun je de hele dag roepen: Stoute mamma! Eet je bord gras op, mamma! Hier mamma. Foei mamma!’ Madelief nam het konijntje in haar armen en aaide het en zei: ‘Lieve mamma. Je bent zo zacht!’  






<

  MENU


   
BEZOEK
vandaag185
gister112
deze maand4719
totaal819171